Bu çalışma, Türkiye’de Uluslararası İlişkileri kendi kuramsal perspektifi olan özerk bir disiplin haline getirme çabalarını etkilediği düşünülen iki konuyu sorgulamaktadır: Tarihsel olguculuk ve disiplinlerarasıcılık. Uluslararası İlişkiler çalışmalarında son derece önemli ve vazgeçilmez olan bu iki konuya değinirken hedeflenen, iki unsurun yerlerinin ve sınırlarının iyi belirlenmediği takdirde Uluslararası İlişkiler disiplininin bilimselliğini ve kendine özgü kavram ve kuram geliştirme çabalarını olumsuz etkileyebileceğine dikkat çekmektir. Ayrıca, tarih ile kuramın epistemolojik ve metodolojik farklılıklarına değinilerek, bunların iki ayrı bilgi üretme biçimi olduğu vurgulanmaktadır. Bununla beraber, gerek tarihin, gerekse disiplinlerarası çalışmaların Uluslararası İlişkilere nasıl katkı sağlayabileceği de tartışılmaktadır.

This paper examines two basic concepts that affect conceptual analyses of international issues in Turkey: Historical-factualism and interdisciplinary research. Although both approaches are profoundly important for international relations studies, this paper points out their negative impacts on the scientific character of IR discipline in Turkey. These negative impacts are more prominent in cases where places and borders of these approaches are not precisely defined. This paper refers to epistemological and methodological differences between history and theory, and emphasizes that these fields are two different ways of producing knowledge. It also explains the ways in which both history and interdisciplinarism can make contributions to IR.