Bu makalenin ana gayesi, medyanın ve asker ilişkisinin günümüzde geldiği aşamayı halk ve asker ile iktidar arasındaki denge bağlamında ortaya koymaktır. On dokuzuncu yüzyılda teknolojik yenilikler medyayı geliştirdi ve savaşı değiştirdi. Bu gelişmeler neticesinde Kırım Savaşı ile başlayan savaş muhabirliği günümüzün belirsiz ve şiddeti yüksek sınırlı savaşlarında gittikçe daha tehlikeli bir ortamda yürütülmeye devam edilmektedir. Bununla birlikte medya faktörü savaş planlayıcıları açısından değerlendirilmesi gereken bir etken haline geldi. Tarihi gelişim içinde savaşlarda muhabirlerin askerlerle ilişkilerini düzenleyen üç farklı uygulama ortaya çıktı. Bunlar akreditasyon ve havuz sistemi ile iliştirilmiş gazeteciliktir. Asker-medya ilişkilerinde askerlerin harekâtın gizliliğine önem vermeleri, medyanın ise haber alma özgürlüğü talepleri doğal bir çatışma yaratmaktadır. Söz konusu çatışmayı çözecek formül olarak iliştirilmiş gazetecilik sistemi gazetecilerin cepheye erişimini kolaylaştırırken haberlerin etki altında yapılması eleştirisi ile karşılaştı.

The main purpose of this article is to explain the evolution of new relations between the military and the media. The balance between the people, military and the government will be considered. Technological innovations during the 19th century changed war. As a result, war journalism, beginning with the Crimean War, is now being conducted in the more dangerous atmosphere of today’s highly violent wars. Therefore the media has become an important factor to be evaluated by war planners. During historical developments, three different systems regulating the relations between soldiers and war correspondents have occurred. These are embedded journalism, accreditation and the pool system. In media–soldier relations, the importance of secrecy for soldiers and the demands of correspondents create a natural conflict. Embedded journalism, while making it easy for correspondents to reach the front line, has raised criticism about producing news under such controlled effects