Irak Savaşı, liberal dünyanın güvenlik endişeleri çerçevesinde bir ikilik ortaya çıkarmıştır: ABD’nin askeri güce dayalı tekyanlıcılığına karşılık Avrupa uluslararası hukuka ve örgütlere vurgu yapan çok taraflılık yanlısı bir tutum sergilemiştir. Soğuk Savaş’ın bitişinden beri Amerikan tekyanlıcılığı eleştirilere tabi olmuş, ancak ilk defa Irak Savaşı ile Avrupa merkezli açık bir tepki su yüzüne çıkmıştır. Uluslararası ilişkiler teorisine ve Transatlantik ilişkilerin tarihsel arka planına da atıfla makale, bu ikiliği Kuzey Atlantik güvenlik topluluğunda bir kutuplaşma olarak değerlendirmek yerine geçici ve yapay bir ikilik olarak görmenin daha yerinde olacağını, zira nihayetinde tarafların kapasiteleri ve sorumluluklarının onların siyaset tercihleri konusundaki ısrarlarını sınırlayacağını öne sürmektedir.

The Iraqi War has evinced a split over security concerns in the liberal world: US military force based upon unilateralism versus Europe’s multilateralism which emphasizes international law and organizations. Since the end of the Cold War, US unilateralism had been subject to criticisms but for the first time the Iraqi war revealed an explicit European based reaction to this. With reference to international relations theory and to the historical background of Transatlantic relations, this article argues that rather than labeling this crisis as a polarization within the North Atlantic security community, this split within the liberal world should better be analyzed as a temporary and pseudo split. This is because the parties to the conflict would likely limit their insistence upon their policy considerations