1648 Westphalia antlaşmasıyla kurulan modern uluslararası ilişkiler sistemi­nin bu­güne kadar geçen sürede, ve bugün 11 Eylül-sonrası dünyada da, belli bir “süreklilik-değişim ilişkisi” içinde sürdüğünü söyleyebiliriz. Güç-hege­monya ilişkileri bu sistemin kurucu niteliği olarak kalırken, sistemin aktörleri, ve sisteme anlam veren normatif il­kelerin değiştiğini görüyoruz. Bu süreç, aynı zamanda modernite-ulus, devlet-hege­monya ilişkisinin de bir tarihi. Bu tarihin son çeyrek asırdır, niteliyici kodu küresel­leşme kavramı. Bu yazı, küre­selleşme-uluslararası ilişkiler-hegemonya bağlantısının kısa bir tarihsel-anali­tik açılımını yapmayı amaçlıyor.

Since its inception in 1648 Westphalian Treaty, modern international relations have contained both continuity and change. Today, there is a need to analyze both continuities and changes that have occurred in the course of the development of international relations, in order to better understand the main characteristics of world politics. In this article, I have attempted to provide the reader with a brief historical and thematic analysis of the international system. In doing so, my aim was to demonstrate that the relationship between modernity and hegemony has been one of the constitutive elements of modern international relations. In other words, it is possible, also useful, to read the modern history of international relations as a history of hegemony.