Bu makale öncelikle, ilk olarak 1961 yılında J.D. Singer’ın ortay koyduğu ‘analiz seviyesi’ meselesinin Uluslar arası İlişkiler literatüründe hak ettiği ölçüde tartışılmadığına dikkat çekmektedir. Literatürde ‘analiz seviyesi’ ve ‘analiz birimi’ kavramları genellikle eşanlamlı olarak kullanılmıştır. Yazar ‘analiz seviyesi’ ve ‘analiz birimi’ arasında bir ayrım yapma girişminde bulunmaktadır. Bu çerçevede, ‘analiz seviyesi’ meselesinin nasıl çalışılacağı hususu (metot ve bağlam) ile ‘analiz birimi’ sorununun da neyin çalışılacağı konusu (aktör ve obje) ile tanımlanabileceği savunulmuştur. Makalenin sonunda, bu iki mesele arasında ayrımın gerekli ve mümkün olduğu belirtilirken, bunların ilintili olduğu ve aralarındaki bağlantının da ‘ bütünlük’ fikri ile kurulabileceği önerilmektedir.

This paper takes the view that the ‘level of analysis’ problem, first posed by J.D. Singer (1961), has not been discussed to the extent that it deserves in the literature of International Relations. The concepts of the ‘level of analysis’ and the ‘unit of analysis’ have widely been used interchangeably. The author attempts to make a distinction between the ‘level of analysis’ and the ‘unit of analysis’, arguing that the ‘level of analysis’ is an issue of how to study (methodology and context) and the ‘unit of analysis’ is one of what to study (actor and object). It is suggested that, although a distinction is possible and necessary between those issues, they cannot completely be separated. They are actually linked to each other through the idea of the whole