ALGILANAN ÖRGÜTSEL DEMOKRASİNİN ÖRGÜTSEL SESSİZLİK TUTUMLARINA ETKİSİ: İSTANBUL’DA TEKSTİL SEKTÖRÜNDE FAALİYET GÖSTEREN BİR İŞLETME ÇALIŞANLARI ÜZERİNDE ARAŞTIRMA

Örgütsel demokrasi, iş görenlerin katılımcı yönetim anlayışı çerçevesinde kararlara dâhil olmaları ve ses çıkarmalarını ifade etmektedir. Örgütsel sessizliğin temel sebeplerinden biri olan otokratik yönetim anlayışına bağlı tek yönlü iletişim uygulamaları, iş görenleri demokratik olmayan bir şekilde sessizliğe itmektedir. Bu bağlamda araştırma kapsamında örgütsel demokrasi uygulamalarının örgütsel sessizlik davranışlarına ilişkin tutumları üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırma, İstanbul’da tekstil sektöründe faaliyet gösteren bir işletmede 130 iş gören üzerinde, kolayda örneklem metoduyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın temel soruları: (1) Bireylerce algılanan örgütsel demokrasi bireylerin örgütsel sessizlik tutumlarını nasıl etkilemektedir? (2) Bireylerce algılanan katılımcı, şeffaf, adil, eşit ve hesap verebilir yönetim uygulamalarının bireylerin örgütsel sessizlik tutumları üzerindeki etkileri nelerdir? (3) Örgütsel demokrasi algısı ile örgütsel sessizlik tutumları demografik özellikler bağlamında nasıl farklılaşmaktadır? Araştırmada veri toplama araçları olarak örgütsel demokrasi ölçeği (Geçkil,2013) ile örgütsel sessizlik ölçeği (Dyne ve diğerleri, 2003) kullanılmıştır. Araştırma neticesinde algılanan örgütsel demokrasinin örgütsel sessizlik tutumları üzerinde pozitif etkisinin olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Örgütsel Demokrasi, Örgütsel Sessizlik, Katılımcı Yönetim Uygulamaları

PDF

___

Brinsfield, C. T. (2009). Employee silence: Investigation of dimensionality, development of measures, and examination of related factors (Doctoral dissertation, The Ohio State University).
Butcher, D., & Clarke, M. (2002). Organizational politics: the cornerstone for organizational democracy. Organizational dynamics, 31(1), 35-46.
Cheney, G., Mumby, D., Stohl, C., & Harrison, T. M. (1997). Communication and organizational democracy: Introduction.
Collom, E. (2003). Two classes and one vision? Managers’ and workers’ attitudes toward workplace democracy. Work and occupations, 30(1), 62-96.
Coşan, P. E., & Gülova, A. A. (2014). Örgütsel Demokrasi. Yönetim ve Ekonomi, 21(2), 231-248.
Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde sessiz kalınan konular sessizliğin nedenleri ve algılanan sonuçları üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1).
Çolak, H. E. (2015). Örgütsel Sessizlik. N. E. Özler içinde, Örgütsel Davranışta Güncel Konular (s. 363-396). Ekin Yayınları.
De Jong, G., & Van Witteloostuijn, A. (2004). Successful corporate democracy: Sustainable cooperation of capital and labor in the Dutch Breman Group. The Academy of Management Executive, 18(3), 54-66.
Dereli, T. (1995). Örgütsel davranış. İstanbul: Menteş Kitabevi.
Dyne, L. V., Ang, S., & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of management studies, 40(6), 1359-1392.
Edwards, M. S., Ashkanasy, N. M., & Gardner, J. (2009). Deciding to speak up or to remain silent following observed wrongdoing: The role of discrete emotions and climate of silence. Voice and silence in organizations, 83-109.
Erkal, P. C. (2012). Örgütsel Demokrasi: Kamu ve Özel Sektör Çalışanlarına Yönelik Bir Araştırma. Manisa: Celal Bayar Üniversitesi.
Geçkil, T. (2013). Örgütsel Demokrasi İle Örgütsel Vatandaşlık Davranışları Arasındaki İlişki: TRB1 Bölgesindeki Üniversite Hastanelerinde Bir Uygulama. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi.
Harrison, J. S., & Freeman, R. E. (2004). Special Topic: Democracy in and Around Organizations Is organizational democracy worth the effort?. The Academy of Management Executive, 18(3), 49-53.
Hirschman, A. O. (1970). Exit, voice, and loyalty: Responses to decline in firms, organizations, and states (Vol. 25). Harvard university press.
Huang, X., Vliert, E. V. D., & Vegt, G. V. D. (2005). Breaking the silence culture: Stimulation of participation and employee opinion withholding cross‐nationally. Management and Organization Review, 1(3), 459-482.
Johnson, P. (2006). Whence democracy? A review and critique of the conceptual dimensions and implications of the business case for organizational democracy. Organization, 13(2), 245-274.
Kalaycı, Ş. (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (Vol. 2). Asil Yayın Dağıtım.
Kerr, J. L. (2004). The limits of organizational democracy. The Academy of Management Executive, 18(3), 81-95.
Lansbury, R. D. (2009). Workplace democracy and the global financial crisis. Journal of Industrial Relations, 51(5), 599-616.
Milliken, F. J., & Morrison, E. W. (2003). Shades of silence: Emerging themes and future directions for research on silence in organizations. Journal of Management Studies, 40(6), 1563-1568.
Morrison, E. W., & Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of Management review, 25(4), 706-725.
Morrison, E. W., & Milliken, F. J. (2003). Speaking up, remaining silent: The dynamics of voice and silence in organizations. Journal of Management Studies, 40(6), 1353-1358.
Noelle-Neumann, E. (1977). Turbulences in the climate of opinion: Methodological applications of the spiral of silence theory. Public Opinion Quarterly, 41(2), 143-158.
Pinder, C. C., & Harlos, K. P. (2001). Employee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. In Research in personnel and human resources management (pp. 331-369). Emerald Group Publishing Limited.
Pircher Verdorfer, A., & Weber, W. G. (2016). Examining the link between organizational democracy and employees’ moral development. Journal of Moral Education, 45(1), 59-73
Rhee, J., Dedahanov, A., & Lee, D. (2014). Relationships among power distance, collectivism, punishment, and acquiescent, defensive, or prosocial silence. Social Behavior and Personality: an international journal, 42(5), 705-720.
Sarıkaya, M. (2013). Karar Verme Süreçleri ve Örgütsel Sessizlik. Denizli: Pamukkale Üniversitesi.
Stohl, C., & Cheney, G. (2001). Participatory processes/paradoxical practices communication and the dilemmas of organizational democracy. Management Communication Quarterly, 14(3), 349-407.
Şimşek, E., & Aktaş, H. (2014). Örgütsel Sessizlik ile Kişilik ve Yaşam Doyumu Etkileşimi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Anadolu University Journal of Social Sciences, 14(2).
Tutar, H., & Sadykova, G. (2014). Örgütsel Demokrasi ve Örgütsel Muhalefet Arasındaki İlişki Üzerine Bir İnceleme. İşletme Bilimi Dergisi, 2(1), 1-16.
Üstüner, Y., & Keyman, E. F. (1995). Globalleşme, Katılımcı Demokrasi ve Örgüt Sorunu. Ekonomik Yaklasim, 6(18-19), 33-50.
Yazdani, N. (2010). Organizational democracy and organization structure link: role of strategic leadership & environmental uncertainty. IBA Business Review, 5(2), 51-74.