Uluslararası düzeyde yapılan birçok akademik çalışma Avrupa Birliği'nin kendi etrafında bir güvenlik bölgesi yaratmaya çalıştığını ileri sürmektedir. Buna göre, bu güvenlikli bölgeyi gerçekleştirecek en önemli politika aracı ise çevre ülkelerdeki rejimlerin demokratikleşmesini sağlamaktır. Genişleme, Avrupa Komşuluğu Politikası' ve benzer girişimlerle AB'nin bu çaba içinde olduğu iddia edilebilir. Ancak, bu makalede de gösterildiği gibi güvenlik ve demokrasi-demokratikîeşme arasındaki bu bağlantı Müslüman Akdeniz ülkeleri için kurulmamatadır. Bu nedenle, AB'nin bu bölgeler için önerdiği demokrasi sınırlandırılmış bir demokrasidir.

It has often been argued that the EU appears to be endeavoring to purposely- create a ‘security community’ with those countries in its ‘near abroad’. However, I argue in this article that relations between the EU and the Southern and Eastern Mediterranean states are not similar to those with other neighboring countries in terms of democracy, democratization and security. The central argument is that the EU’s security considerations do not completely correspond with features of the policy of democratization in Muslim Mediterranean countries, in contrast with relations with the other neighboring states. Therefore, while the EU acknowledges the legitimacy of the democratic peace arguments regarding other neighboring countries, it suspects the validity of this proposition in the Mediterranean context.