Özet: 1990'lı yılların başında Kosova 'da yaşanan insan hakları ihlallerini önlemek amacıyla Arnavutlar, Miloseviç yönetimine karşı silahlı mücadeleye baş- lamışlardır. Bu durum, Yugoslavya Federal Cumhuriyeti sınırları içerisinde iç çatışmaya dönüşmüş ve uluslararası barış ve güvenliği tehdit ettiği gerekçesiyle Birlemiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin gündemine taşınmıştır. Güvenlik Konseyi ise NATO'nun Kosova müdahalesinden önce almış olduğu kararların hiçbirinde, Birleşmiş Milletler Kurucu Antlaşması 'na istinaden bölgesel faaliyette bulunan NATO'ya kuvvet kullanma yetkisi vermemiştir. Buna rağmen NA TO, hem kuvvet kullanma yasağını dikkate almayarak hem de kendi kurucu antlaşmasının uygulama alanı dışına çıkarak müdahale kararı almıştır. Bu nedenlerle NATO'nun Kosova müdahalesi hukuki dayanaktan yoksun hale gelmiştir.

Abstract: In the early 1990s, the Albanian embarked on an armed struggle against the Milosevic government in order to prevent the human rights violation in Kosovo. The case turned into a civil war within the borders of Yugoslavia Federal Republic and it was put on the agenda of the United Nations Security Council on grounds of the fact that it threatened international peace and security. However the Security Council, under no decision made before NATO's Kosovo intervention, authorised NATO, which was active in the area based on Treaty Establishing the United Nations, to use force. Nevertheless, NA TO both disregarded the prohibition to bring power into play and went beyond its establishing treaty's field of application as it took the decision for intervention. For these reasons, NATO's Kosovo intervention became deprived of any legal basis.