Avrupa Birliği’nde yıllık ücretli izin hakkına ilişkin düzenleme ve bu düzenlemenin türkiye ile karşılaştırılması

Ekonomik başlangıçlı ve siyasi motivasyonlu Avrupa Birliği yapısı, hu- kukun pek çok alanındaki eksikliğini zamanla oturtmuştur. AB sosyal hukuku da bu alanlardan biridir. Avrupa Birliği’nde işçi haklarıyla il- gili ekonomik anlamdaki mevzuat kurucu antlaşmalarla var olurken, sosyal hak anlamındaki mevzuat daha geriden gelmiştir. Avrupa Par- lamentosu ve Konseyin 4 Kasım 2003 Tarihli Direktifi işçilerin Çalış- ma Sürelerinin Düzenlenmesiyle ilişkilidir. Son dönemde Avrupa Birliği Adalet Divanı (ABAD) bu direktifi sıkça yorumlamış ve üye devletlere konuyla ilgili önemli yol haritaları sunmuştur. Direktif ile yıllık ücretli izin hakkının kapsamı düzenlenmiş ancak hastalık izni ile arasında- ki farklılıklar ortaya konulmamış ve hastalık izni halinde yıllık ücret- li izin hakkının ne şekilde uygulanacağı belirtilmemiştir. Bu sorunsal, ABAD’ın son dönemlerde ele aldığı davalarda getirdiği kriterlerle çözü- me kavuşmuştur. AB’deki bu gelişmelerin yanı sıra Türk İş Hukukunun yıllık ücretli izin konusunda Avrupa Birliği mevzuatının gerisinde kal- ması da düşündürücüdür.

The european union regulation on annual paid leave and ıts comparison with the turkish regulation

The structure of the European Union (EU), which was initiated by eco- nomic factors and motivated by politics, has embraced the resolution about many legal issues in time. EU social law is a part of these issues. The EU regulations about workers’ rights from an economic perspective, have been formed by the founding treaties, whereas the legislation about social rights came much later on. The directive of the European Parlia- ment and the Council, dated 4 November 2003, is dealing with working hours of the workers. Court of Justice of the European Union (CJEU) has recently interpreted this directive frequently, and has provided the member states with important roadmaps. In the directive, the scope of the paid leave has been laid out but the differences between sick leave and paid leave were not put forward and the terms of using paid leave right were not clarified in the case of a sick leave. This issue was resolved by the criteria that CJEU has brought in its recent case law. Alongside these developments in the EU, it should concern one that the Turkish Labor Law is lagging the EU regulations on the annual paid leave issue.

PDF

___

Baioni, D., (Coord.), “Cadres :Aménagement et Réduction du Temps de Travail”, Ent- reprise Santé, No. 25, Janvier-Février 2000.
Bayram, Fuat, Avrupa Birliği İlerleme Raporlarındaki (1998-2006) Tespit ve Eleştiriler Çerçevesinde Türk İş Hukuku Mevzuatında Yapılması Gerekli Değişiklikler, (Anka- ra: Legal, 2012).
Borchardt, Klaus-Dieter, The ABC of European Union Law, (Brusells: Publication Offi- ce of the European Union, 2010). Chalmers, Damien, Gareth Davies ve Giorgio Monti, European Union Law (İngiltere: Cambridge, 2010).
Craig, Paul ve Grainne de Burca, EU Law Text, Cases and Materials, (United States: Oxford, 2008).
Driguez, Laetitia, “Droit aux Congés Payés”, Europe, Mars 2012, No. 3.
Dubois, Louis ve Claude Blumann, Droit matériel de l’Union Européenne, (Paris: Montchrestien, 2012).
Gerbeau, Delphine, “Sur quelle durée un agent peut-il conserver ses droits a conge annuel lorsqu’il a été dans l’incapacité de les exercer pendant plusieurs années con- secutives?”, La Gazete des Communes, 01/12. Heper, Altan, Avrupa İş Hukuku ve Türkiye, (İstanbul: Beta Basım A.Ş., 1997).
İren, Ertan, Avrupa Birliği İş Hukuku Yönergeleri Karşısında 4857 sayılı İş Kanunu’nun Durumu, (Ankara: ÇEİS, 2008).
Jouno, Thurian, Questions Européennes: Le Droit et les Politiques de l’Union, (Lyon: PUF, 2009).
Pertek, Jacques, Droit des Institutions de l’Union Européenne, (Lyon: PUF,2011).
Pirker, Benedikt, “Commentaire de l’Aarret Stringer et Schutz-Hoff ”, Revue de Droit de l’Union Européenne, 01/2009. Schutter, Oliver de (Koordinatör), “Avrupa Sosyal Şartı’nın İki Yaşamı” içinde, Avrupa Sosyal Şartı: Avrupa İçin Yeni Bir Sosyal Anayasa (Avrupa Konseyi ve Avrupa Bir- liği Ortak Yayını: Ankara, 2010).
Supiot, Alain, Antoine Jeammaud ve Jean Pelissier, Droit du Travail, Dalloz, Précis, 24éme édition, 2008. Ray, Jean-Emmanuel, Droit du Travail Droit Vivant, Liaisons (Nice: 20ème éditions, 2011).
Tezcan, Ercüment, Avrupa Birliği Hukukunda Birey, (İstanbul: İletişim Yayınları, 2002). Çalışma Sürelerinin Düzenlenmesine İlişkin 4 Kasım 2003 tarih ve 2003/88/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Direktifi, ABRG L 299, 18/11/2003. Çalışma Sürelerinin Düzenlenmesine İlişkin 23 Kasım 1993 tarih ve 104/93/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Direktifi, ABRG L 307. 13/12/1993. ABAD, C-282/10, Maribel Dominguez v Centre informatique du Centre Ouest Atlan- tique, 24 Ocak 2012. ABAD, C-214/10, KHS AG v Winfried Schulte, 22 Kasım 2011. ABAD, C-555/07, Seda Küçükdeveci v Swedex GmbH & Co. KG, 19 Ocak 2010. ATAD, C-173/99, BECTU v Secretary of State for Trade and Industry, 16 Haziran 2001. ATAD, C-342/01, María Paz Merino Gómez v Continental Industrias del Caucho SA, 16 Mart 2004. ATAD, C-520/06, Gerhard Schultz-Hoff v Deutsche Rentenversicherung Bund, 20 Ocak 2009. ATAD, C-350/06, Stringer and others v Her Majesty’s Revenue and Customs, 20 Ocak 2009. ATAD, C-124/05, Federatie Nederlandse Vakbeweging v Staat der Nederlanden, 6 Ni- san 2006. ATAD, birleştirilmiş davalar C-397/01 ve C-403/01, Bernhard Pfeiffer and others De- utsches Rotes Kreuz, Kreisverband Waldshut eV, 5 Ekim 2004.
ATAD, birleştirilmiş davalar C-378/07 ve C-380/07, Kiriaki Angelidaki and others v Organismos Nomarkhiaki Aftodiikisi Rethimnis and Dimos Geropotamou, 23 Ni- san 2009.
ATAD, C-152/84, Marshall v Southampton and South-West Hampshire Area Health Authority, 26 Şubat 1986.
ATAD, C-91/92, Paola Faccini Dori v Recreb Srl., 14 Temmuz 1994.
ATAD, C-9/90, Andrea Francovich ve Danila Bonifaci and others, 19 Kasım 1991.
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi, Esas No: 2013/1218, Karar No: 2013/4539, Tarih: 05.03.2013.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, Esas No: 2003/10839, Karar No: 2003/22571, Tarih: 23.12.2003.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, Esas No: 2006/37424, Karar No: 2007/6510, Tarih: 13.03.2007.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, Esas No: 2008/16260, Karar No: 2010/1410, Tarih: 28.01.2010.
T.C. Resmi Gazete, 25134, 10.06.2003.
T.C. Resmi Gazete, 25425, 06.04.2004.
T.C. Resmi Gazete, 25426, 07.04.2004.
T.C. Resmi Gazete, 25311, 09.12.2003.