Bekir Bariş CİHAN, Ebru ARAÇ ILGAR, Batıkan KARAVELİOĞLU

Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Rekreasyon Kavramına İlişkin Metaforik Algılarının İncelenmesi

Günümüzde, hayatın gerekliliklerinden arta kalan boş zamanların yönetimi, hayat kalitesinin artışı ve bireylerin deşarj olması için oldukça önemli görülmektedir. Boş zamanın değerlendirilmesi olarak tanımlanabilen rekreasyon kavramı bu anlayış için önemli bir yer tutmaktadır. Yapılan araştırmada spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin rekreasyon kavramına yönelik metaforik algılarını ortaya çıkarabilmek amaçlanmıştır. Çalışma grubunu, Türkiye’nin farklı üniversitelerinde öğrenimleri devam eden 90 spor bilimleri fakültesi öğrencisi oluşturmaktadır. Veriler “Rekreasyon ... gibidir, çünkü ...” dır. cümlesini içeren google form ile dijital olarak toplanmıştır. Verilerin analiz ve yorumlamasında içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Bu araştırmada veriler, içerik analizi aşamaları dikkate alınarak kodlama ve ayıklama, kategori geliştirme, geçerlik ve güvenirlik, verilerin yorumlanması başlıkları altında analiz edilmiştir. Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin rekreasyon kavramına yönelik ürettiği 74 metafor ortak ve benzer özelliklerine göre oluşturulan gruplama sonucunda metaforlar; ’’Pozitif Doğa Yansımaları’’, “Multidisipliner Yaklaşım”, “Duyuşsallık”, “Gereklilik” ve “Fiziksellik” adı altında 5 adet farklı kategoride toplanmıştır. Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin ürettikleri metaforlar arasında en fazla kullanılanların Su, Sevgi, Güneş, Oksijen ve Nefes olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Rekreasyon, Spor Bilimleri, Metafor

PDF

___

Akyol, C. ve Akkaşoğlu, S. (2020). Gençlerin Boş Zamanlarında Rekreasyon Faaliyetlerine Katılım Engelleri Üzerine Bir Araştırma, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(3), 2072-2089.
Ardahan, F. ve Lapa, T. Y. (2011). Açık alan rekreasyonu: bisiklet kullanıcıları ve yürüyüşçülerin doğa sporu yapma nedenleri ve elde ettikleri faydalar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1327-1341.
Atalay, A., Akbulut, A. K. ve Yücel, A. S. (2013). Bireylerin sosyal algı ve sosyalleşme düzeylerinin gelişiminde rekreasyonel uygulamaların önemi. Uluslararası Hakemli Aile Çocuk ve Eğitim Dergisi, 1(1): 1238- 1257.
Axelsen, M. (2009). The power of leisure: I was an anoexic; I’m now a healthy triathlet. Lesiure Sciences. 31, 330–346. Baştuğ, G., Zorba, E., Duyan, M. ve Çakır, Ö. (2017). Farklı Kültürlerde Rekreasyon: Serbest Zaman Aktivitelerinin İncelenmesi, International Journal of Human Sciences, 14(4), 3895-3904.
Biddle, J. H. ve Mutrie, N. (2001). Psychology of physical activity: Determinants, well-being and interventions. London: Routledge.
Broadhurst, R. (2001). Managing Environments for Leisure and Recreation. GBR. Routledge Publishing, London.
Crompton, J. L. (2017). Evolution of the “parks as lungs” metaphor: is it still relevant? World Leisure Journal, 59(2), 105-123.
Dinç, N., Güzel, P. ve Özbey, S. (2018). Rekreasyonel Fiziksel Aktiviteler ile Yaşam Kalitesi Arasındaki İlişki. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(4), 181-186.
Eryılmaz, G. ve Unur, K., (2019). Açık Alan Rekreasyon Etkinliklerine Katılan Bireylerin Pozitif ve Negatif Duygu Durumlarının Karşılaştırılması. Gastroia: Journal of Gastronomy And Travel Research, 3(4), 562-578.
Gözen, E. (2019). Rekreasyon Yönetimi Bölümü Lisans Öğrencilerinin Rekreasyon Kavramına İlişkin Metaforik Algıları, Stratejik ve sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(3), 397-416.
Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon (Boş Zamanları Değerlendirme), Ankara: Gazi Kitabevi.
Kırtepe, A. ve Yıldırım, E. (2018). Park ve Rekreasyon Alanlarını Kullanan Bireylerin Boş Zaman Yönetim Düzeylerinin İncelenmesi, Turkish Studies Educational Sciences, 13(19):1177-1186.
Korkmaz, F. ve Bağçeci, B. (2013). Lise öğrencilerinin üniversite kavramına ilişkin metaforik algılarının incelenmesi, Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (2)1, 187-204.
Lakoff, G. ve Johnson, M. (2005). Metaforlar: Hayat, anlam ve dil (G.Y. Demir, Çev.). İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
Loureiro, A. ve Veloso, T. J. (2014). Outdoor exercise, well-being and connectedness to nature. Psico, 45(3), 299-304.
Majumdar, B. (2003). Cricket in India: Representative playing field to rectrictive preserve. Culture, Sport & Society, 6, 65-82.
Metin, T.C., Kesici, M. ve Kodaş, D. (2013). Rekreasyon Olgusuna Akademisyenlerin Yaklaşımları, Journal of Yaşar University, 8(30), 5021-5048.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). An Expanded Sourcebook Qualitative Data Analysis. California: Sage Publications Inc.
Mitchell, R. (2013). Is physical activity in natural environments better for mental health than physical activity in other environments? Social Science & Medicine, 91, 130- 134.
Özdemir, S., Karaküçük, S., Gümüş, M. ve Kıran, S. (2006). Türkiye Taş Kömürü Kurumu Genel Müdürlüğü’nde Çalışan Yeraltı İşçilerinin Boş Zamanlarını Değerlendirme Alışkanlıklarının Belirlenmesi, 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Bildiri Kitabı, Muğla.
Öztürk, A. S., Göçer, E. ve Karaküçük, S. (2016). Rekreasyon ve Turizm. Suat Karaküçük (Ed.), Rekreasyon Bilimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. California: Sage Publication.
Pretty, J., Peacock, J., Sellens, M. ve Griffin, M. (2005). The mental and physical health outcomes of green exercise. International Journal of Environmental Health Research, 15(5), 319-337.
Rogatko, T. P. (2009). The influence of flow on positive affect in college students. Journal of Happiness Studies, 10(2), 133-148.
Ryan, R. M., Weinstein, N., Bernstein, J., Brown, K. W., Mistretta, L. ve Gagné, M. (2010). Vitalizing effects of being outdoors and in nature. Journal of Environmental Psychology, 30, 159-168.
Silman, F. ve Şimşek, H. (2006). Türkiye ve Amerika Birleşik Devletleri Okulları ve Merkezi Eğitim Kurumlarına Mecazlar Yoluyla Bir Bakış. Eğitim Araştırmaları, (23), 177-187.
Şahin, H. (1997). Sporcuların performans sporunu bıraktıktan sonraki yaşamlarında boş zaman değerlendirme ilgilerinin araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Adana, Çukurova Üniversitesi.
Tekin, A. ve Kaldırımcı, M. (2008). Rekreasyonel fiziksel egzersizin yaşlıların fiziksel durum ve depresyon düzeylerine etkisi. Turkish Journal of Geriatrics. 11 (1): 18-25.
Temir, Ö. ve Gürbüz, B. (2012). Rekreasyonel Aktivitelere Katılımın Önündeki Engellerin İncelenmesi. 1. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi, Antalya.
Thurber C. A., Scanlin M. M., Scheuler L. ve Henderson K. A. (2007). Youth Development Outcomes of the Camp Experience: Evidence for Multidimensional Growth, Journal of Youth Adolescence, 36 (3): 241-254.
Williams, S. (2003). Tourism and Recreation, (1.Baskı). Pearson Education Limited.
Yetim, A. (2000). Sosyoloji ve Spor. Ankara: Topkar Matbacılık.
Yetim, A. (2005). Sosyoloji ve spor. İstanbul: Morpa Yayınları.
Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yiğit, O., Kolukısa, Ş. ve Aydoğan, A. (2013). Sportif Rekreasyon Yapan Sedanter Bayanların Fizyolojik Değişimlerinin Araştırılması. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 4(1), 17-22.