MODA TASARIMINDA YARATICI SÜRECİN ÖNEMİ

Zamanın ruhunu yaratıcı bir şekilde kullanmak ve etkisini benzersiz, zamanında ve pazarlanabilir ürünlere çevirmek, yirminci yüzyılın başlangıcından bugüne moda odaklı alanların hayatta kalmasının anahtarı olmuştur. Tüm alanlarda olduğu gibi moda alanında da yenilikçi ürünlerin geliştirilmesi farklı aşamaların sonucu ve yaratıcılığın ardından gerçekleşmektedir. Moda gibi yaratıcı endüstrilerde, gerekli kaynakların bulunabilirliği ve erişebilirliği yeni ürün geliştirme başarısı üzerinde büyük olumlu etkiye sahiptir. Mevcut olanlardan farklı yeni bir şekil veya yeni bir ürün üretmek için elemanlar oluşturma veya değiştirme yeteneği olarak yaratıcılık, yeni fikirleri özümseyerek, risk alarak sıradan bir olaydan yeni ve özgün bir konsept oluşturmak ve geliştirmek istemektedir. Yaratıcılık bir nesnenin özgünlüğüne, estetik ve teknolojik kalitesine ve görüntüsüne yeniden koşullandırılmasıyla, temel özelliği sembolik değerleri somutlaştırmak olan moda ürünlerinin ayırt edici bir özelliğidir. Yaratıcılık sadece somut ürünlerin ayırt edici bir özelliği değil aynı zamanda bireylerin değişen küresel ortama uyum sağlamalarında da gereklidir. Toplumların inovasyon ihtiyacının, yeni ürünlere olan talep sayesinde sürekli olarak artması sebebiyle, tasarımcıların bu ihtiyacı karşılamasına yardımcı olmak için tasarımdaki yaratıcı süreci tam olarak anlaması gerekmektedir. Bu bakımdan çalışmada, pek çok alanda olduğu gibi moda tasarım alanında da çok önemli bir yeri olan yaratıcılık kavramı ve yaratıcı süreç ele alınmış ve moda tasarımına etki eden yaratıcı sürecin öneminin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışma ile özgün moda tasarımında yaratıcı sürecin nasıl etkin rol oynadığı üzerine değerlendirmeler yapılmış ve buna yönelik öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Tasarım, Tasarım süreci, Moda tasarımı, Yaratıcılık, Yaratıcı süreç

THE IMPORTANCE OF CREATIVE PROCESS IN FASHION DESIGN

Using the spirit of time creatively and turning its influence into unique, timely and marketable products has been the key to survival of fashion-oriented spaces since the beginning of the twentieth century. As in all fields, the development of innovative products in the fashion field takes place after the result of different stages and creativity. In creative industries such as fashion, availability and accessibility of necessary resources have a major positive impact on the success of developing new products. As the ability to create or modify elements to produce a new shape or a new product that is different from the existing ones, creativity seeks to create and develop a new and original concept from an ordinary event by assimilating new ideas, taking risks. Creativity is a distinctive feature of fashion products, whose main feature is to embody symbolic values, by re-conditioning an object to its originality, aesthetic and technological quality, and image. Creativity is not only a distinguishing feature of tangible products, it is also essential for individuals to adapt to the changing global environment. As the need for innovation in societies has steadily increased thanks to the demand for new products, designers need to fully understand the creative process in design to help meet that need. In this regard, the concept of creativity and the creative process, which has a very important place in the field of fashion design, as in many other fields, are discussed and it is aimed to reveal the importance of the creative process affecting fashion design. With the study, evaluations were made on how the creative process plays an active role in original fashion design and suggestions were presented for this purpose.

Keywords:

Design, Design process, Fashion design, Creativity, Creative process,

PDF

___

Adams, J. L. (2001). Conceptual Blockbusting: A Guide to Better Ideas, Addison-Wesley Publishing Company Inc., USA.
Alencar, E. and Fleith, D. (2003). Criatividade: Múltiplas Perspectivas, 3o ed. Brasília: Editora Universidade de Brasília.
Argyris, C. (1996). Unrecognized Defenses of Scholars: Impact on Theory and Research. Organization Science, 7(1). 79-87.
Aslan, A. E. & Puccio, G. (2006). Developing and Testing a Turkish Version of Torrance Tests of Creative Thinking: A Study of Adults. Journal of Creative Behaviour, Massachusetts, 40 (3). 163-78.
Atılgan, D. K. (2014). Giysi̇ Tasarımında Esinlenmenin ve Araştırmanın Yaratıcılığa Etkisi̇. The Journal of Academic Social Science Studies, 27. 471-487, Autumn I 2014, Doi number: http:// dx.doi.org/10.9761/JASSS2486.
Barnad, M. (2002). Art, Design and Visual Culture. New York: St. Martin’s Press.
Dereci, V. T. (2017). Giysi Tasarım Alanında Moda Eğilim Öngörüleri Anlama Üzerine. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, Sayı: 59 Ocak-Şubat 2017.
Dinçer, Ö. P. (1997). Tekstil Tasarımında Yaratma ve İşlevleri. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: MSÜ. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Eysenck, H. J. (1994). The Measurement of Creavity, in Dimensions of Creavity, Eds. Margaret A. Borden, Cambridge: MIT Press, 199-242.
Gerhard, H. (2004). Design Basics: From Ideas to Products, Braun Publish.
Guilford, J. P. (1968). Intelligence, Creativity and Their Educational Implications, San Diego. Heskett, J. (2002). Design. Oxford University Press, 11.
İşbilen, A. (…). Moda Tasarımında Anlatı ve Kültürel Kaynakları. 14.02.2019. www.ayk.gov.tr.
Jakson, T. (2004). The Process of Trend Development Leading to A Fashion Season. Fashion Marketing, Contemporary Issues, USA, 9. 169-175.
Kahn, L. (1957). Order in Architecture. Perspecta, No. 59, The Yale Architectural Journal.
Leite, C. & Ribeiro, S. (2004). Inventores Independentes em Portugal. V Congresso Português de Sociologia. On-line. Available at: http://repositorium.sdum.uminho.pt/handle/1822/3474
Liu, X. G., Wang, J. & Gu, W. (2009). Process-Decision-Making-Response-Costume Design Methodology (p. 97). Beijing, China: Textile Press.
Loschek, I. (2009). When Clothes Become Fashion: Design and Innovation System. New York: Berg Publication.
Meng, L. (2007). A Left-Brain Exploration of Consumer Creavity: Creative Thinking, Product Evaluation and Cultural Differences. Phd Thesis, Graduate School of the University of Minnesota.
Mohanty, G. F. (1990). From Craft to Industry: Textile Production in the United States. Material Culture Review, Volume 31, Spring.
Önal, G. K. (2011). Yaratıcılık ve Kültürel Bağlamda Mimari Tasarım Süreci. Uludağ Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 16 (1).
Öngüt, E. Ç. (2007). Türk Tekstil ve Hazır Giyim Sanayinin Değişen Dünya Rekabet Şartlarına Uyumu. Uzmanlık Tezi. İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü.
Özgen, L. (2005). Ütopya ve Tasarım, Ütopya, Tasarım, Mimarlık, Planlama Üzerine. Ankara: Ürün Yayınları.
Pres, M. & Cooper, R. (2007). The Design Experience. The Role of Design and Designers in the Twenty-First Century, Ashgate.
Rouquette, M. L. (1992). Yaratıcılık. Çev. Işın Gürbüz. İstanbul: Cep Üniversitesi, İletişim Yayınları. San, İ. (1985). Sanat ve Eğitim. Ankara: A.Ü.E.B.F. Yayınları.
Simonton, D. K. (2000). Creativity: Cognitive, Personal, Developmental and Social Aspects. American Psychologist, 55 (1). 151.
Smith, S. M., Ward, T. B. & Finke, R. A. (1995). Creative Cognition Approach. Cambridge, London: MIT Press.
Sotoriva, M., Matos, C., Juliana, P. & Broega, A. C. (2012). A New Language for Creativity in Fashion Design. Fashion Tales, 7-9 Giugno – Università Cattolica Del Sacro Cuore, Milano.
Sumod, P. (2012). Industrial Revolution, History of Design & Fashion. 15.02.2019. www.academia. edu
Sternberg, R. J. (2006). The Nature of Creativity. Creativity Research Journal, Vol. 18, No. 1. 87–98.
Tian, B. & Hu, S. (2016). The Application of Creative Design in Apparel Industry. Art and Design Review, 4. 15-19. http://dx.doi.org/10.4236/adr.2016.41003.
Torrance, E. P. (1988). The Nature of Creativity as Manifest in Its Testing. In Sternberg, Rj (Ed) The Nature of Creativity, Cambridge, England: Cambridge University Press.