Haziran 1919’da Mehmet Şükrü Kocagöz ve Vahide Saliha Aksoy’un üçüncü çocuğu olarak dünyaya gelen Emine Ferüzan, roman, öykü ve fikir yazarı olan Samim Kocagöz’ün kız kardeşi; öykü yazarı, şair Halil Kocagöz’ün kız kardeşidir.  Aydın bir ailesi olan Emine Ferüzan, yazarlıkta ve günlük hayatında Ferzan Gürel adını kullanmaktadır. Asıl mesleği öğretmenlik olan Ferzan Gürel, evlendikten sonra çocukları ile ilgilenmek için mesleğini bırakmıştır. Evde olduğu süre boyunca altı öykü kitabı, iki roman ve bir çocuk romanının yanı sıra dergilerde ve gazetelerde öyküler ve denemeler yayımlamıştır. İdealist bir öğretmen ve çağdaş bir kadın olan Ferzan Gürel, ömrünü halka faydalı olmak adına çalışarak geçirmiştir. Ağabeyi Samim Kocagöz gibi Ege yöresi insanı üzerine çalışmalar yapmış, özellikle bütün yükü üzerinde taşıyan eğitimsiz, fedakâr kadınları eserlerinin tematik gücü olarak belirlemiştir. Kadının toplumdaki yeri, aile kurumunda kadının önemi, erkeğin kadına verdiği önem gibi konuları öykülerinde belirtmiştir. Kadına tek yönlü bakmayan Gürel, eğitimsiz kadınların ailesine ve çevresine verdiği zararları da öykülerinde işlemiştir. Ferzan Gürel, yazdığı altı öykü kitabında bulunan seksen öyküsünde hemen hemen aynı konulara değinmiştir. Edebiyat literatürüne kazandırılmak istenen Gürel’in öykülerinde tespit edilen ailevi problemleri olan, ötekileştirilen, eğitimli veya eğitimsiz kadınların, karşılarında bulunan zorba erkekler ve kendilerini destekleyen eğitimli erkekler veya olgun erkekler karşısındaki tutumunu anlatmak amaçlanmıştır. Türkiye Cumhuriyeti’nin yeni, eğitimli kadın modelini, kadının toplumdaki önemini göstermek açısından Gürel’in öykülerinin faydalı olacağı düşünülmüştür.