OKUL ÖNCESİ ÇOCUKLARIN SOSYAL PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİNE İLİŞKİN BİR ARAŞTIRMA

Bu çalışmanın amacı, okul öncesi dönem çocuklarının sosyal problem çözme becerilerini ve bu becerileri etkileyen faktörleri incelemektir. Tarama modelinde tasarlanan araştırmanın örneklemini, Tekirdağ ili Marmaraereğlisi ilçesinde bulunan ve Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı olan bağımsız anaokullarına ve ilkokullara bağlı anasınıflarına devam etmekte olan 200 çocuk (103 erkek, 97 kız) oluşturmaktadır. Çalışmada, katılımcılara ait demografik veriler Genel Bilgi Formuyla, çocukların sosyal problem çözme becerilerine ilişkin veriler Wally Sosyal Problem Çözme Testiyle toplanmıştır. Araştırma sonucunda yaş ve okul öncesi eğitim almanın çocukların sosyal problem çözme becerileri üzerinde etkili olduğu, cinsiyet, sosyo-ekonomik durum, anne-baba eğitim durumu ve işi, aile tipi ve ailedeki çocuk sayısının ise etkili olmadığı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Okul Öncesi Eğitim, Sosyal Beceriler, Sosyal Problem Çözme Becerisi

A STUDY OF PRESCHOOL CHILDREN’S SOCIAL PROBLEM SOLVING SKILLS

The aim of this study is to analyse preschool children’s social problem solving skills and the factors influencing those skills. Study sample, designed in survey model, consist of 200 children (103 boys,97 girls) who attend preschools and kindergartens located in Marmaraereglisi district of Tekirdağ province and affiliated with the National Education Ministry. In the study, demographic data of the participants were collected with the General Information Form, and data on children's social problem solving skills were collected with the Wally Social Problem Solving Test. As a result of the research, it was concluded that age and pre-school education had an effect on children's social problem-solving skills, while gender, socio-economic status, education and job of parents, family type and number of children in the family were not.

Keywords:

Preschool Education, Social Skills, Social Problem Solving Skills,

PDF

___

Akar, A. S., Yılmaz İ. H., Mercan, H. & Yükselen, A. (2021). 3-6 Yaş çocuklarına yönelik olarak yayınlanan resimli öykü kitaplarında kullanılan karakterlerin prososyal davranışlarının incelenmesi. International Journal of Children’s Literature and Education Researches, 5 (1), 31-49.
Akbaş, S.C. (2005). Okul öncesi eğitime devam eden altı yaş grubu çocukların sosyal problem çözme becerilerinin incelenmesi / The social problem solving skills of six years old children continuing to preschool education. Unpublished Master Thesis. Hacettepe University, Health Sciences Institute.
Aksoy, A. & Özkan, H. (2015). Çocukların bilişsel tempoları ile sosyal problem çözme becerilerinin bazı demografik özellikler açısından incelenmesi (Kırklareli il merkezi örneklemi). Bartın UniversityJournal of Faculty of Education, 4 (2), 401-417. Doi: 10.14686/buefad.v4i2.5000136006
Al-Fahham, A. A. (2018). Development of new LSD formula when numbers of observations are unequal. Open Journal of Statistics, 8(2), 258-263. 63. https://doi.org/10.4236/ojs.2018.82016
Altıntaş, T. T. & Yıldız Bıçakçı, M. (2017). Erken çocukluk döneminde prososyal davranışlar. International Journal of Social Science, 57, 245-261.
Anderson, R.J.,Goddard, L.&Powell, J.H.(2011). Social problem- solving and depressive symptom vulnerability: the ımportance of real-life problem-solving performance. Cognitive Therapy and Research, 35, 48–56. https://link.springer.com/content/pdf/10.1007/s10608-009- 9286-2.pdf
Arı, M., & Yaban, H. (2012). 9-11 yaşındaki çocukların sosyal problem çözme becerilerinde cinsiyet ve yaş farklılıkları. Eğitim ve Bilim, 37(164). http://egitimvebilim.ted.org.tr/index.php/EB/article/view/737/373
Arslan, Y. (2009). Lise öğrencilerinin algıladıkları sosyal destek ile sosyal problem çözme arasındaki ilişkinin incelenmesi / The examination of the relationship between high school students? Perceived social support and their social problem solving levels. Unpublished Master Thesis, Selçuk Üniversity, Social Science Institute.
Aydilek Çiftçi, M. (2017).Erken çocukluk döneminde aile işlevselliğinin, bilişsel gelişim ve duygusal gelişimin bir işlevi olarak sosyal problem çözme becerileri: Yapısal Denklem Modellemesi / Family functiniong, cognitive development and emotional development as functions of social problem solving skills in early childhood: The Structural Equation Model.Unpublished Master Thesis Çukurova University Social Science Institute.
Aydın, M. Ş. (2021). 13-70 aylık çocuklarda prososyal davranışlar: Doğal gözlem çalışması. Studies in Psychology, 41 (2), 673–709. https://doi.org/10.26650/SP2019-0096
Bağcı Çetin, B. & Öztürk Samur, A. (2018). 60-72 Aylık çocukların prososyal davranışları ile anne babalarının prososyal davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Erzincan Üniversitesi eğitim Fakültesi Dergisi, 20 (1). Doi: 10.17556/erziefd.286651
Bal, Ö. & Temel, Z. F. (2014). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 4- 6 yaş çocuklarının kişiler arası problem çözme ve bakış açısı alma becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 156-169. https://dergipark.org.tr/tr/pub/trkefd/issue/21473/230160
Bell, A.C., D’Zurilla, T.J. (2009). Problem-solving therapy for depression: A meta-analysis. Clinical Psychology Review, 29, 348–353. https://doi.org/10.1016/j.cpr.2009.02.003
Berk, L. E. (2013). Erken Çocuklukta Duygusal ve Sosyal Gelişim. (B. Tortamış-Özkaya & N. Işıkoğlu-Erdoğan, Edt.) in Bebekler ve Çocuklar Doğum Öncesinden Orta Çocukluğa), p, 362-408. Ankara: Nobel.
Bozkurt Yükçü, Ş. (2017). Bağımsız anaokullarına devam eden çocukların duygu düzenleme ve sosyal problem çözme becerileri ile ebeveynlerinin duygusal okuryazarlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi / Examining the relation between emotion regulation and social problem solving skills of children continuing to independent kindergartens and parents' emotional literacy level. Unpublished Master Thesis. Hacettepe University, HealthScienceInstitute.
Bozkurt Yükçü, Ş.& Demircioğlu, H. (2017). Okul öncesi dönemdeki çocukların sosyal problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 1(2), 216-238.http://dx.doi.org/10.24130/eccd-jecs.196720171239
Burger, K. (2010).How does early childhood care and education affect cognitive development? An international review of the effects of early interventions for children from different social backgrounds. Early Childhood Research Quarterly, 25(2), 140– 165. https://doi.org/10.1016/j.ecresq.2009.11.001
Burton, C.L., Strauss,E., Hultsch, D.F.&Hunter, M.A.(2006). Cognitive functioning and every day problem solving in older adults. The Clinical Neuropsychologist, 20(3), 432-452. https://doi.org/10.1080/13854040590967063
Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem. Caprara, G. V., Barbaranelli, C., Pastorelli, C., Bandura, A.&Zimbardo, P. G. (2000). Prosocial foundations of children’s academic achievement. Psychological Science, 11(4), 302- 306.https://journals.sagepub.com/doi/epdf/10.1111/1467-9280.00260
Cartıllı, K. & Bedel, A. (2015). Sosyal problem çözme beceri eğitiminin annelerin sosyal problem çözme ve çocuk ilişkisine etkisi.Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 5(43), 95-105. https://dergipark.org.tr/tr/pub/tpdrd/issue/21463/230068
Chang, E. C., D'Zurilla, T. J., &Sanna, L. J. (Eds.). (2004). Social problem solving: Theory, research, andtraining. AmericanPsychologicalAssociation.https://doi.org/10.1037/10805-000
Chen, X., Hertzog, C. & Park, D.C.(2017). Cognitive Predictors of Everyday Problem Solving across the Lifespan. Gerontology, 63, 372–384. Doi: 10.1159/000459622
Cheung, S. K., Dulay, K. M. &McBride, C. (2020). Parents’ characteristics, the home environment, and children’s numeracy skills: how are they related in low-to middle-income families in the Philippines’, Journal of Experimental Child Psychology, 192, 104780.https://doi.org/10.1016/j.jecp.2019.104780
Çiftci, Y. (2018). Anne-baba tutumlarının 5-6 yaş çocuklarının sosyal problem çözme becerisi ile olan ilişkisinin incelenmesi/ Examination of the relationship between parents' attitudes and children aged 5-6 with the ability to solve social problems. Unpublished Master Thesis. Eastern Mediterranean University. Graduate Education, Education and Research Institute
Çınar, O., Hatunoğlu, A. & Hatunoğlu, Y.(2009). Öğretmenlerin problem çözme becerileri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 215- 226.https://dergipark.org.tr/tr/pub/erziefd/issue/6001/80029
Curran, P. J., West, S. G., &Finch, J. F. (1996). Therobustness of test statistics to non normality and specification error in confirmto ryfactor analysis. Psychological Methods, 1(1), 16–29. https://doi.org/10.1037/1082-989X.1.1.16
D’Zurilla, T. J., Chang, E., Sanna, L. J. (2003). Self-esteem and social problem solving as predictors of aggrassion in college students. Journal of Social and Clinical Psychology, 22(4), 424.Doi: 10.1521/jscp.22.4.424.22897
D’Zurilla, T.J., Nezu, A.M. ve Maydeu-Olivares, A. (2004). Social problem solving: Theoryandassessment. E.C.Chang, T.J. D’Zurilla& L.J. Sanna (Ed.), In Social problem solving: Theory, research and training (p.11-27). Washington: American Psychological Association.
Demir, B. (2021). Drama etkinliklerinin okul öncesi eğitim kuruma devam eden 60-72 aylık çocukların prososyal davranışları üzerine etkisinin incelenmesi. Unpublished Master Thesis. Yıldız Technical University, Social Science Institute.
Dereli İman, E. (2013). Çocuklar için Sosyal Problem Çözme Ölçeği’nin 6 yaş grubu için Türkiye uyarlaması ve okul öncesi davranış problemleri ile sosyal problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1),479-498.https://tr- scales.arabpsychology.com/wp-content/uploads/pdf/cocuklar-icin-sosyal-problem-cozme- olcegi-toad.pdf