IĞDIR İLİ ARICILARININ SOSYO-EKONOMİK DURUMU

Bu çalışmanın amacı Iğdır ili arıcılarının demografik özelliklerini ve arıcılıkla ilgili sorunlarını belirleyerek bunların çözümüne ve daha yüksek verim elde etmelerine katkı sağlayacak önerilerde bulunmak ve böylece arıcıların daha fazla gelir elde etmelerini sağlamaktır. Çalışmada kullanılan veriler, Iğdır İli Arıcılar Birliği’ne üye 85 arıcılık işletmesi ile tamsayım yöntemine göre yapılan anketlerden elde edilmiştir. Araştırma sonucunda işletmelerde Erkek İş Birimi (EİB) cinsinden ortalama nüfus 3.44, işletmeciler 20 yıllık iş tecrübesine sahip olup, yaş ortalamaları 52 ve %61.20’sinin ilköğretim düzeyinde eğitim aldıkları belirlenmiştir. İşletmecilerin %87.06’sının arıcılık dışında ek gelirleri bulunurken, %37.60’ının asıl geçim kaynağını arıcılık oluşturmaktadır. Kışlama kayıpları ve arı hastalıkları en önemli kovan sönme sebepleridir. Üreticilerin tamamı balı doğrudan tüketiciye satmakta ve satış yıl boyunca devam etmektedir. Bal pazarlaması ile ilgili en önemli sorunlar; pazarlamada etkili olacak kooperatiflerin olmaması, hak ettiği değere satılmaması, fiyat standardizasyonunun olmamasıdır. İşletmecilerin %55.29’u borçlu, ortalama borç miktarı 8,574.11 TL ve borç kaynakları Ziraat Bankası, diğer bankalar ve şahıslardır. Arıcılığı etkileyen olumsuz faktörlerin başında olumsuz iklim şartları, ürün fiyatındaki düşme, girdi maliyetindeki artış, kışlama kayıpları, hastalık ve zararlılarla etkin bir mücadele edememe gelmektedir. Bölge arıcılarının devletten belli başlı beklentileri; arıcılıkla ilgili kooperatif kurulması, kovan başına verilen arıcılık desteğinin arttırılması ve sahte balın önlenmesine yönelik tedbirlerin alınması olarak belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Arıcılık, Demografik Özellikler, Üretici Sorunları, Iğdır

PDF

___

Akdemir, Ş., Kumova, U., Yurdakul, O. Kaftanoğlu, O., (1990). Adana İlinde Arı Yetiştiriciliğinin Ekonomik Yapısı. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, (1): 123-136, Adana.
Anonim, (2015a). TUİK. Türkiye İstatistik Kurumu verileri. http://rapory.tuik.gov.tr/23-08-2016- 14:39:36-3. 10280432992354927071193465597.html? Anonim, (2015b). TUİK. Türkiye İstatistik Kurumu verileri. http://rapory.tuik.gov.tr/11-07-2016- 01:16:21-5. 13140955631833948769108019551.html?
Çelik, Y., Turhan, İ., (2014). Konya İlinde Arıcılık İşletmelerinin Yapısal Özellikleri. Uludağ Arıcılık Dergisi. 14(1):15-25.
Çiçek, A., Erkan, O., (1996). Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Yöntemleri. Gazi Osmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 12, Ders Notları Serisi No:6, Tokat.
Çivi Yalçın, F., (2014). Tokat İli Merkez İlçede Arıcılık Faaliyeti Yapan İşletmelerde Bal ve Diğer Arı Ürünleri Üretimi ve Organik Üretim Potansiyeli. (Yüksek Lisans Tezi), Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Tokat.
Devkota, K., Dhakal, S. C., Thapa, R.P., (2016).10. Economics of Beekeeping as Pollination Management Practices Adopted by Farmers in Chitwan District Of Nepal. Agriculture & Food Security, 5(6).
Emir, M., Peri, F., (2016). Samsun İli Salıpazarı İlçesi Arıcılığının ve Arıcı-Birlik İlişkilerinin İncelenmesi. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 2(1): 18-22.
Giannini, T. C., Boff , S., Cordeiro, G. D., Cartolano,13. J. E., Veiga, A. K., Imperatriz-Fonseca, V. L., Saraiva, A. M., (2015). Crop pollinators in Brazil: a review of reported interactions. Apidologie. 46(2):209–223.
Güneş, T., Arıkan, A., (1988). Tarım Ekonomisi İstatistiği, Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yayınları No:1049, Ankara.
Kadirhanoğulları, İ. H., (2016). Iğdır İli’nde Arıcılığın Ekonomik Analizi. Iğdır Üniversitesi, Fen Bilimleri Ensttüsü, Yüksek Lisans Tezi, Iğdır.
Karadaş, K., (2007). Erzurum İli’nde Organik Tarım Yapan ve Yapmayan Tarım İşletmelerinin AB Tarım Sektörüne Uyum Sürecinde Ekonometrik Analizi (Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Ens, Erzurum.
Karakaya, E., Kızıloğlu, S., (2015). Bingöl İli Bal Üretimi. Iğdır Univ. J. Inst. Sci. & Tech. 5(2): 25- 31.
Kekeçoğlu, M., Gürcan, E.K., Soysal, M.İ., 2007.19. Türkiye Arı Yetiştiriciliğinin Bal Üretimi Bakımından Durumu. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 4(2):227-236. Kekeçoğlu, M., Rasgele, P.G., (2013). Düzce İli Yığılca İlçesindeki Arıcılık Faaliyetleri Üzerine Bir Çalışma. Uludağ Arıcılık Dergisi, 13(1): 23- 32.
Kızıloğlu, S., (1994). Erzurum İlinde Buğday, Arpa, Patates, Ayçiçeği, Şekerpancarı ve Fiğin Üretim Maliyeti ve Arz Fonksiyonlarının Ekonometrik Analizi (TOGTAG – 1035 Nolu TÜBİTAK Projesi). (Doçentlik Tezi), ERZURUM.
Klein, A. M., Vaissiere, B. E., Cane, J. H., Steffan- Dewenter, I., Cunningham, S. A., Kremen, C., Tscharntke, T., (2007). Importance of pollinators in changing landscapes for world crops. Proceeding of the Royal Society. B. 274:303- 313.
Kutlu, M. A., (2014). Gaziantep İli Arıcılık Düzeyinin Saptanması, Sorunları ve Çözüm Yolları. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(4): 481-484.
Moritz, R. F. A., Erler, S., (2016). Lost colonies found in a data mine: Global honey trade but not pests or pesticides as a major cause of regional honeybee colony declines. Agriculture Ecosystems & Environment, 216:44-50.
Özcan, F., (2011). Göller Bölgesinde Arı Ürünlerinin Pazar ve Pazarlama Sorunları, Uygulanabilecek Pazarlama Stratejileri. Bitirme Ödevi, Süleyman Demirel Üniversitesi, İşletme Bölümü, Isparta.
Ozcan, M. M., Juhaimi, F., (2016). Honey as source of natural antioxidants. Journal of Apicultural Research. 54(3):145-154.
Öztürk, G, F., (2013). Ordu İli Arıcılık Sektörünün Ekonomik Yapısı Üzerine Bir Araştırma. (Yüksek Lisans Tezi), Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Peker, K., Ayyıldız, T., (1996), Pasinler İlçesi Tarım İşletmelerinde Atıl İşgücünün Tespiti ve Bu İşgücünü Değerlendirme İmkânları. Tr.J.Of Ariculture and Forestry 20:.23-190, Tübitak.
Pohorecka, K., Bober, A., Skubida ,M., Zdańska, D., Torój, K., (2014). A Comparative study of environmental conditions, bee management and the epidemıological situation in apiaries varying in the level of colony losse. Journal of Apicultural Science, 58(2):107-132
Popescu, A., (2012). Research on Beekeepers Income Estimation based on Honey Production. Bulletin UASVM Animal Science and Biotechnologies 69: 1-2.
Sezgin, A., Kara, M. (2011). Arıcılıkta Verim Artışı Üzerinde Etkili Olan Faktörlerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma: TRA2 Bölgesi Örneği. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(4): 31-38.
Soysal, M. İ., Gürcan, E.K. (2005). Tekirdağ ili Arı Yetiştiriciliği Üzerine Bir Araştırma. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2: 161-165.
Tunca, R. İ., Çimrin, T. (2012). Kırşehir İlinde Bal Arısı Yetiştiricilik Aktiviteleri Üzerine Anket Çalışması. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(2): 99-108.
Uzundumlu, A. S, Aksoy, A., Işık, H. B., (2011). Arıcılık işletmelerinde mevcut yapı ve temel sorunlar; Bingöl İli örneği. Atatürk Üniv Ziraat Fak Derg, 42 (1): 49-55.
Vanbergen, A. J., (2013). Insect Pollinator Initiative. Threats to an ecosystem service: pressures on pollinators. Font Ecol Environ. 11(5):251–259.
Vural, H., Karaman, S., (2009). Socio-Economic Analysis of Beekeeping and the Effects of Beehive Types on Honey Production. Notulae Botanicae Horti Agrobotanici Cluj-Napoca, 37(2):223-227.
Yerlikaya, H. R., Şahinler, N., (2007). Tunceli İli Pülümür İlçesinde Arıcılığın Yapısı, Problemleri ve Çözüm Yolları Üzerine Bir Araştırma. 5. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, YYÜ Ziraat Fak, Van.