İmge, bir objeyi gerçeğine yakın oranda yeniden algılamaya yarayacak şekilde duyu organlarıyla tarayarak somut ya da düşüncel kopyasını oluşturmaktadır. Bunun yanı sıra bilişsel dünyada soyut kavramlarla işlem yapabilmektir. Görme duyusu yoluyla algılanan uyarıcılar hissederek ve ussal olarak belleğimizin nezaretinde filtreye tabi tutulmaktadır. Daha sonra beynimizde bir görüntü meydana gelmektedir. Duyular yoluyla algılandıktan sonra oluşan bu görüntünün, maddi, fiziki dünyaya ait objelerin ortadan kalkmasının ardından zihinde beliren izlenimler imgelemdir. Sanat eserinin oluşum süreci sanatçının düşsel dünyasının zenginliği ve yeteneği ile doğru orantılıdır. İmgesel tasarım değişik biçimlerde kullanılabilecek akli bir gizilgüçtür. Bir miktar ussal beceriyi de beraberinde gerektirmektedir. İmgesel tasarımların, pratiğe dönüştürülmüş en yalın hareket sahasını geri dönüşen sanat hamlelerinde görebilmekteyiz. Tarama yöntemi ile özellikle çevrimiçi platformlarda doküman incelemesi yapılmıştır. Alanyazındaki konuyla ilgili yayınlara ulaşılmaya çalışılmıştır. İstanbul Modern Sanat, İstanbul Pera Müzesi, Samsun Geri Dönüşüm Müzesi ve Veronika Richterová’ nın, Plastik Şişe Müzesi, örnekleri ekseninde geri dönüşen sanat pratiklerine temas edilmeye gayret edilmiştir. Değişen dünyada, beklentileri, ihtiyaçları farklılaşan toplumların, sanatın evrilmesinde, boyut değiştirmesindeki pozisyonunun değerlendirildiği bu araştırmada, düşsel dünyası zengin, marjinal sanatçıların, cüretkâr hamlelerle ürettikleri eserler vasıtasıyla, seçkin hikayeler yaratmaya çaba göstermeleri, anlatılmaya değer hareketlerdir. Son zamanların özgün sanatçıları, geri dönüşen sanat örneğinde olduğu gibi hem doğaya olan saygılarının bir ifade aracı olarak, hem de estetik yönü ile ilgi uyandıran eserlerinin niteliğiyle, önümüzdeki dönemlerde de boy gösterecekleri öngörüler arasındadır.