Tanzimat'la birlikte Osmanlı Devleti'ni oluşturan farklı din ve etnisitelere mensup ahalinin Osmanlı üst kimliği altında bir millet olarak yapılandırılması çabaları başlamıştır. Bu proje Osmanlı tarihi üzerinde çalışan araştırmacılar tarafından daha sonra "Osmanlıcılık" olarak adlandırılmıştır. Ahmet Mithat Efendi, bütün bir Tanzimat dönemini her türden eserleriyle dolduran, ama daha çok romancı kimliğiyle öne çıkan bir yazar olarak Osmanlı tarihini bu ideoloji bağlamında yorumlayan kalemlerden biri, belki de en önemlisidir. Ahmet Mithat Efendi, gerek tarihle ilgili eserlerinde ve gerekse hikâye ve romanlarında Osmanlı Devleti'nin çok dinli ve çok milletli yapısına özel bir önem vermiş, bunun korunması gerektiği fikrini savunmuş, buna bağlı olarak Osmanlı'nın eski asırlarını da bu bakış açısıyla yorumlamıştır. Bu bildiride yazarın bu yorumu nasıl yaptığı eserlerinden, özellikle hikâye ve romanlarından örnekler verilerek açıklanmaya çalışılacaktır.

Efforts to configure people belonging to different religions and ethnicities constituting Ottoman Empire as a nation under Ottoman upper identity started with Tanzimat. Afterwards, this project was termed as ,,Ottomanism" by researchers studying at Ottoman history. Ahmet Mithat Efendi, as a writer fills all Tanzimat Era with his omnifarious works but mostly prominent with novelist identity, is one of or maybe the best of the writers interpreting Ottoman history in the context of this ideology. Ahmet Mithat Efendi pays particular attention to multireligious and multinational structure of Ottoman Empire not only at works about history but also at stories and novels. He defends that this must be preserved. In parallel with this, he also interpreted Ottoman's ancient ages with this perspective. In this report it will be tried to explain how the writer commented this by giving examples from his works especially from his stories and novels.