Tarih boyunca Türk halklarında el sanatlarının bir çok dalı gelişmiştir. Coğrafî konum ve hammadde kaynaklarının zenginliği bu gelişim için olumlu zemin yaratmışdır. Bu sanat dallarından bazısı bugün aktüel olsa da bazıları artık yok olup gitmek ve unutulmak üzeredir. Bu tür sanat alanlarından biri de cicim dokumacılığıdır. Vaktiyle oldukça geniş bir alana yayılmış olsa da günümüzde bu sanatla Türkiye’nin birkaç köyü hariç meşgul olan yok. Cicim Türk halklarının ev hayatında mühim yer tutmuş ve çeşitli alanlarda kullanılmıştır. Makalede cicimin dokuma tekniği ve üzerine işlenen motifler araştırılmıştır. Bir dokumacılık dalı olarak yok olup gitmemesi, gelecek nesillerin cicim örneklerini sadece müzelerde görmemesi için onun ev hayatımızdaki konumu gösterilmiştir. Esas amaçlardan biri de cicimin vaktiyle Türk toplulukları arasında bu kadar yaygın iken sonradan kullanımdan kalkmasına dikkat çekmektir.

Many types of artisanship have developed among the Turkish people. The comfortable geographical location and raw material base have created a favorable basis for this development. Although some of these art fields are up-to-date, some of them have already disappeared and are forgotten. One of the fields of art is “djedjim” weaving. Although it has spread to a very large area, it is not currently engaged in this art with the exception of several Turkish geographies. Djedjim occupied an important place in the life of the Turkic peoples and was used in various fields. This article deals about “djedjim” weaving and the motifs weaved on “djedjim”s. It will be paid attention not only to the disappearance of weaving materials, but also not to see them in the museums. One of the main goals is to pay attention to the disappearance of “djedjim” which was widely spread before.