___

• AKKUŞ, Metin, 1996, “Nef'i Diyanı'nm Metin Tenkidi Öncesi Nüshalar Şece- resinin Tespiti Uzerine”, GUFEF Sosyal Bilimler Dergisi, S. 1, s.63-90.
• ATEŞ, Ahmed, 1942, “Metin Tenkidi Hakkında”, Türkiyat Mecmuası, C. VII- VIII, s. 253-267 .
• ATSIZ, Nihal, 1966, ”Kemalpaşaoğlü ’nun Eserleri Şarkiyat Mecmuası, S. 6, s. 7 1 -1 12.
• BİLKAN, Ali Fuat, 1996, “Nabi Divanlarmm Nüsha Şecerelendirilmesi”,
• GUFEF Sosyal Bilimler Dergisi, S. 1, s. 91-118. ÇELTİK, Halil, 1996, “Tenkitli Metin Yöntemi Açısından Üç Şeyh Galib Diva- nı", Bilig, S. 2, s. 284-289.
• DEMİREL, Mustafa, 1996, İbn-i Kemâl - Divan Tenkitli Metin, Fakülteler Mat- baası, Istanbul.
• DİLÇİN, Cem, 1983, Yeni Tarama Sözlüğü, TDK Yay., Ankara.
• HORATA, Osman, 1992, “Klâsik Edebiyatımıza Ait Metinlerin Neşrinde Karşı- laşılan İmlâ İle İlgili Bazı Problemler”, İlesam, I. Eski Türk Edebiyatı
• Kollogyumu, 17-18 Ocak 1992, Ankara.
• İLAYDIN, Hikmet, 1972, “Metin Sağlamlığı Sorunu”, Türk Dili, C. 26, S. 250, s. 286-291.
• İNCE, Adnan, 1992, “Tenkidli Metin Kurmada Karşılaşılan Güçlükler”, İlesam,
• I. Eski Türk Edebiyatı Kollogyümü, 17-18 Ocak 1992, Ankara.
• KILIÇ, Filiz, 1996, “Meşairü'ş-şu'ara ve Tenkitli Metni Oluştururken İzlenen
• Yöntem”, GÜFEF Sosyal Bilimler Dergisi, S.1, s. 23-42. KÖKSAL, M. Fatih, 2001a, “Bir Okçuluk Terimi: Kurban ve Divan Şiirinde
• Kullanımı Uzerine”, Türklük Bilimi Araştırmaları, S. 9 (2001), s. 191
• KÖKSAL, M. Fatih, 2001b, Edirneli Nazmi Mecma’ü ’n-nezâir (İnceleme — Tenkitli Metin), Yayımlanmamış Doktora Tezi, 3 Cilt, Hacettepe Univer- sitesi, Ankara.
• KÖKSAL, M. Fatih, 2005a, “Yanıltıcı Mahlaslar yahut İbni Kemâl’in Ettikleri”, TürkEdebiyatı, S. 376, s. 21-24.
• KÖKSAL, M. Fatih, 2005b, “Metin Tenkidi Usülü Açısmdan İbn-i Kemâl Dî- vânı”, Berceste, S. 39, s. 9-14.
• KUT, Günay, 1992, ”Metin Neşri ”, İLESAM I. Eski Türk Edebiyatı Kollogyu
• TÜBAR—XXIH—/2008-Bahar/Doç. Dr. M. Fatih KÖKSAL mu, I 7-18 Ocak I 992, Ankara.
• OCAK, Tulga, 1997, “Labial Hı’nın Ceviriyazıda Yazım Sorunu”, Çağdaş Türk
• Edebiyatına Bir Bakış: Nevin Onberk Armağanı, Ankara, s. 167-72. ONAY, Ahmet Talat, 1993, Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar, Haz. Cemal
• Kurnaz, TDV Yay., Ankara. PARMAKSIZOĞLU, İsmet, 1967, “Kemâl Paşazâde”, İslâm Ansiklopedisi, C. , MEB Yay., Ankara, 5. 561-566.
• SARAÇ, M. A. Yekta, 1996, “İbn-i Kemâl Divanı’nın Tenkitli Metninin Tenki- di”, İlmî Araştırmalar, S. 3, s. 191-195.
• TEKİN, Gönül Alpay, 1979, “Hamdullah Hamdi'nin Yeni Bir Leyla ve Mecnun
• Nüshası ve Metin Tenkidi Hakkında Bazı Düşünceler”, Journal of Tür- kish Studies, Ali Nihad Tarlan Hatıra Sayısı, V.3, s. 307-342. TOLASA, Harun, 1976, “Edebiyat Tenkidinde Karşılaştırma Yolu ve Divan
• Şiirinde Bir Karşılaştırma Denemesi”, Milletlerarası Türkoloji Kongresi, Tebliğ Özetleri, İstanbul, s. 144-145. TULUM, Mertol, 1983, “Filolojik Çalışma ve Eski Metinlerin Neşri Üzerine
• Görüş ve Tenkitler”, Türk Dünyası Araştırmaları, 8.27, 5. 1-8. TUMAN, Nâil, 2001, T ühfe-i Nâ ’ilî -Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri-,
• Cilt, Yay. Haz.: Cemal Kurnaz — Mustafa Tatçı, Bizim Büro Yay., An- kara. ÜNVER, İsmail, 1993, “Eski Türk Edebiyatıyla İlgili Sorunlarımız”, Türk Dili, S. 500, s. 118-126.