Dünyada yaşlanan nüfusun sayıca fazlalaşması ile birlikte bu yaş grubunda insan onuruna yakışır bir yaşam sürme arayışı da atma eğiliminde olmuştur. Yaşın ilerlemesi fiziksel, sosyal, ekonomik, psikolojik, vb. pek çok değişikliği beraberinde getirmektedir. Bu değişiklikler de yaşlı bireylerin gündelik yaşamlarını sürdürme kabiliyetlerinin ve toplumsal rollerinin genç yaşlara göre farklılaşmasına neden olmaktadır. Dolayısıyla, bireylerin bulundukları mikro ve makro çevreleri bu değişimlere uyum gösteremediğinde, yaşlıların yaşamları zorlaşmakta, onları toplumda adeta “farklı”, “yalnız”, başka” bireylere dönüştürebilmektedir (Aslan, 2015;25).