Ahmet TOLUNAY, Özgür BALCI, Türkay TÜRKOĞLU

Ormancılıkla ilgili eylem planları ve bunların uygulamadaki etkinliğine ilişkin görüşlerin değerlendirilmesi

Türkiye’de ormanların tamamına yakınının mülkiyeti devlete ait olup, Orman Genel Müdürlüğü (OGM) tarafından yönetilmektedir. OGM, ilk olarak hazırladığı 2010-2014 yıllarını kapsayan stratejik plan ile stratejik yönetim sistemine geçmiştir. Ardından 2011 yılında OGM’nin yeniden yapılandırmasına istinaden değişen görev ve sorumluluk tanımları gereği, stratejik planı yenilenmiş ve yine dört stratejik amaca yönelik 2013-2017 yıllarını kapsayan stratejik plan uygulamaya konulmuştur. Bunun yanında, aynı plan dönemlerinde uygulamaya geçirilen 27 adet eylem planı bulunmaktadır. Bu çalışmada, ormancılıkla ilgili eylem planları ve bunların uygulamadaki etkinliğine ilişkin görüşlerin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın birincil verileri anket tekniğinden yararlanılarak, ikincil veriler ise bu konuda yapılan çalışmalar, kitaplar taranarak elde edilmiştir. Anket formunda toplam 20 adet soru mevcut olup, ormancılıkla ilgili eylem planları ve bunların uygulamadaki etkinliğini ölçmeye yönelik hazırlanmıştır. Anket tekniği ile elde edilen veriler istatistik paket program (SPSS 20) vasıtasıyla analiz edilmiştir. Verilerin normal dağılım göstermemesi sebebiyle parametrik olmayan testlerden Mann-Whitney U testi ve Kruskal Wallis testi kullanılarak veriler değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, eylem planlarının kurum çalışanları tarafından bilindiği ancak uygulamadaki etkinliğini yeterli bulmadıkları tespit edilmiştir. Araştırmaya katılanların cinsiyete, yaş dağılımına ve eğitim seviyelerine göre bazı maddeler üzerinde görüş farklılıklarının bulunduğu gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Ormancılık, Stratejik yönetim, Eylem planları, Etkinlik, Türkiye

Evaluation of opinions about strategic action plans related forestry and their efficiency in application

The ownership of the vast majority of forests in Turkey belongs to the state. It is operated by General Directorate of Forestry (OGM). The OGM has passed strategic management with the strategic plan covering the first 2010-2014 years. Then, in 2011, the strategic plan was overhauled and the strategic plan covering 2013-2017 for the four strategic purposes was put into practice due to the changing definition of duty and responsibility in line with the restructuring of the OGM. In addition, there are 27 action plans put into practice during the same plan periods. In this study, the action plans related to forestry and the opinions on their effectiveness in the application were examined. Primary data were collected by survey technique and secondary data are obtained by scanning the books and researches in this subject. A total of 20 questions are available in the questionnaire form and are prepared to measure strategic action plans related to forestry and their effectiveness in implementation. Data was obtained by the questionnaire and analyzed by statistical package program (SPSS 20). Since data were not normally distributed, non-parametric tests were evaluated using the K Independent Samples Test (Mann-Whitney U test) and K Independent Samples Test (Kruskal Wallis Test). As a result, it has been determined that the action plans are known by the employees of the institution but they do not find the effectiveness in practice sufficient. The participants in the survey were observed to have differences in opinion according to sex, age distribution and educational level.

Keywords:

Forestry, Strategic management, Efficiency, action plans, Turkey,

PDF

___

Alkan, H., Tolunay, A., 2006. Kamu mali yönetimindeki güncel gelişmeler ve döner sermayeli orman işletmeleri. Orman ve Av Dergisi, 83(5):37-40.
Akçay, A., 2009. Kamuda stratejik plan amaçlarının gerçekleştirilmesine yönelik değerlendirme ve denetim modeli. TÜBAV Bilim Dergisi, 2(1): 82-98.
Akgül, A., Çevik, O., 2005. İstatistiksel Analiz Teknikleri, SPSS’te İşletme Yönetimi Uygulamaları. Emek Ofset, Ankara.
Aktan, C. C., 2008. Stratejik yönetim stratejik planlama. Çimento İşverenleri Dergisi, Temmuz-Ağustos Sayısı: 4-21.
Balcı, Ö., 2016. Ormancılıkla ilgili stratejik eylem planları ve bunların uygulamadaki etkinliğine ilişkin görüşler. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Baş, T., 2005. Anket Nasıl Hazırlanır Uygulanır Değerlendirilir. Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Daşdemir, İ., 2009. Orman Mühendisliği İçin Maliye. Yıldırım Ajans Matbaacılık, Ankara.
Demirdizen, Ö., 2012. Stratejik planlama, stratejik planlama süreci, hukuki altyapısı ve kamuda gelişimi. Akademik Bakış Dergisi, 31(11): 1-23.
DPT, 2006. Kamu İdarelerinde Stratejik Planlama Kılavuzu. DPT Yayın, Ankara.
DPT, 2015. Kamuda Stratejik Yönetim Çalışma Grubu Raporu, DPT Yayın, Ankara.
Dursun, H., 2004. Kamuda toplam kalite yönetimi (TKY) uygulamasında elde edilen faydalar. Türk İdare Dergisi, 442: 47–75.
Eraslan, İ., 1992. Türkiye’de orman amenajmanı’nın dünü, bugünü ve yarını. In: Eler, Ü. (Ed.), Ormancılığımızda orman amenajmanının dünü, bugünü ve geleceğine ilişkin genel görüşme-bildiriler, Orman Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü, Ankara, pp. 1-16.
Genç, F. N., 2015. Türk kamu yönetiminde stratejik planlama. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(23): 1-8. Gürer, H., 2006. Stratejik planlamanın temelleri ve Türk kamu yönetiminde uygulanmasına yönelik öneriler. Sayıştay Dergisi, 63: 91-105.
Güçlü, N., 2003. Stratejik yönetim. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2): 61-85. İlter, E., Ok, K., 2012. Ormancılık ve Orman Endüstrisinde Pazarlama İlkeleri ve Yönetimi. HTC Matbacılık Kağıt Yayıncılık Sanayii ve Dış Ticaret Ltd. Sti., Ankara.
Kılıç, M., Erkan, V., 2006. Stratejik planlama ve dengeli performans yönetimi kriterleri bir arada olabilir mi?. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (2): 77-93.
Kurtuluş, K., 1996. Pazarlama Araştırmaları, Avcıol Basım-Yayım, İstanbul.
OGM, 2010. Orman Genel Müdürlüğü Stratejik Planı (2010-2014). OGM Yayınları, Ankara.
OGM, 2013. Orman Genel Müdürlüğü Stratejik Planı (2013-2017). OGM Yayınları, Ankara.
OGM, 2014. Ekosistem Tabanlı Fonksiyonel Orman Amenajman Planlarının Düzenlenmesine Ait Usul ve Esaslar. Tebliğ No: 299, OGM Yayınları, Ankara.
Özdönmez, M., Akesen, A., Ekizoğlu, A., 1998. Ormancılık Yönetim Bilgisi. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi, İstanbul.
Sezer, Ö., 2008. Kamu hizmetlerinde müşteri (vatandaş) odaklılık: Türkiye’de kamu hizmeti anlayışı açısından bir değerlendirme. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8): 147-171.
Şahin, A., 2017. Ülkemiz ormancılığında uygulanan orman amenajman planlama modellerinin güncellenerek, çağdaş planlama teknikleri ile karşılaştırılması, Orman Genel Müdürlüğü, E-Kütüphane sitesi, https://www.ogm.gov.tr/ekutuphane/EgitimDokumanlari, Erisim: 08. 08. 2017.
UN, 2016. Birleşmiş Milletler Ormancılık Stratejik Planı 2017-2030. http://www.un.org/esa/forests/wp-content/uploads/2016/12/UNSPF_AdvUnedited.pdf, Erişim: 20/09/2017.
USDA Forest Servise, 2015. Amerika Ormancılık Servisi Stratejik Planı 2015-2020. https://www.fs.fed.us/strategicplan, Erişim: 20/09/2017
WB, 2015. Dünya Bankası Eylem Planı 2016-2020. http://pubdocs.worldbank.org/en/645801460044402331/Forest-Action-Plan-Overview.pdf, Erişim: 20/09/2017.