Yerel medya işletmelerinde insan kaynakları yönetimi - Bursa bağlamında bir uygulama

İşletmelerin en büyük korkusu hızlı gelişme ve değişme içerisinde kendisini yenileyemeyip, üretimini artıramamak, bunun sonucu olarak da rekabet ortamı içinde varlığını sürdürememektir. Bir işletmenin varlığını sürdürmesi, mal ve hizmetlerin kalitesine, verimliliğe, yeniliklerin takip edilmesine, çalışanların yaratma gücüne bağlıdır. Haber ve düşünce üreten medya işletmeleri, insan işgücüne ve beyin gücüne en fazla bağımlı olan işletmelerdir. Yüksek üretim giderleri ve düşük reklam gelirleri ile varlıklarını sürdürmeye çalışan medya işletmelerinde üretim adına en önemli kaynak insandır. İnsan kaynakları yönetim sistemlerinin uygulandığı işletmelerde şirket hedefleri daha kolay gerçekleşecektir. Başarılı bir insan kaynakları yönetimi, çalışanları işletmenin amaçları ve hedefleri doğrultusunda, verimli bir şekilde çalışmaya itecek, zaman ve işgücü kaybını en aza indirecektir. Medya işletmeleri, amaç, vizyon ve ilkelerine uygun yetenekli ve nitelikli çalışanları bünyelerine çekmek, geliştirmek, elde tutmak ve çalışan performansını en üst düzeye çıkarabilmek amacıyla insan kaynakları yönetim sistemlerini uygulamalıdır. Bursa, ekonomik ve siyasi gücüyle yerel medya konusunda ülkemizin gözde kentidir. Bu çalışma ile Bursa’da faaliyet gösteren yerel medya işletmelerinde uygulanan insan kaynakları yönetimi uygulamalarına yönelik kapsamlı bir araştırma yapılmış, öneriler sunulmuş ve uygulamanın nasıl olabileceği üzerinde durulmuştur.

___

  • Kaynaklar
  • Altun, Abdülrezzak (2005) “Yerel Medya Çalışanlarının Eğitim İhtiyacı ve Yerel Medya Enstitüsü”, İletişim: Araştırmaları Dergisi, Ankara Üniversitesi İletişim Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, Ankara.
  • Atlı, Dinçer, (2012), Yetenek Yönetimi – İnsan Kaynakları Yönetiminin Yeni Vizyonu. 1.Baskı, Crea Yayıncılık, İstanbul.
  • Barutçugil, İsmet (2004) Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, 1. Baskı, Kariyer Yayıncılık, İstanbul.
  • Balay, Harika (2006), “Medya Sonunda İK’yı Keşfetti”, Popüler Yönetim Dergisi, İstanbul.
  • Bingöl, Dursun (2010), İnsan Kaynakları Yönetimi, 7. Baskı, Beta Yayınları, İstanbul, Eylül 2010, s.3.
  • Çınar, Zehra (2010), Yetkinlik Bazlı Performans Değerlendirme, http://www.makaleler.com/yetkinlik-bazl%C4%B1performansde%C4%9Ferlendirme [10/12/2014]
  • Denisi, A.S., Ricky W. Griffin, (2007), Human Resource Management, 3rd Edition, Houghton Mifflin Company, Boston.
  • Dündar, İ. Pelin, (2006), Yazılı Basın İşletmelerinde Kalite. 1. Baskı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Gezgin, Suat (2013) “Yerel Basının Tarihsel Gelişimi ve Günümüzdeki Yeri”, www.kenthaber.com/haber/genel/kose/suat-gezgin/yerel-basinin-tarihsel-gelisimi-ve-gunumuzdeki-yeri/ [10/12/2014]
  • Girgin, Atilla, (2008), Gazeteciliğin Temel İlkeleri. 1. Baskı, Der Yayınları, İstanbul.
  • Güreli, Nail (2004), “Yerel Basının Sorunlarından Meslek İçi Eğitime Bakış, X. Yerel Medya Eğitim Semineri, Kayseri.
  • Karahisar, Tuba, (2012), Türkiye’de Medya Sektörü ve Gazeteciler. 1. Baskı, Ekin Basım Yayın Dağıtım, Bursa.
  • Mirze, Kadri (2010), İşletme, 1. Baskı, Literatür Yayıncılık, İstanbul.
  • Sabuncuoğlu, Zeyyat (2011) İnsan Kaynakları Yönetimi – Uygulamalı Örnekleriyle, 5.Baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Şeker, Mustafa, (2007), Yerel Gazeteler, Tablet Yayınları, Konya.
  • Tokgöz, Oya, (2012), Temel Gazetecilik. 9. Baskı, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • Utkan, Osman (2007) “Kayseri Medyası ve Sorunları”, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
  • Vural, A. Murat (1999) Yerel Basın ve Kamuoyu, Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, Eskişehir.
  • Yüksel, E. ve Gürcan, H.İ. (2001) Habercinin El Rehberi, Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, Eskişehir.