Evlilik Uyumu ve Manevi İyi Oluş Hali Üzerine Bir Araştırma

Bu araştırmada, evli kadınların evlilik uyumları ve manevi iyi oluş hallerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma kapsamında, 12 evli kadınla yarı yapılandırılmış mülakat tekniği gerçekleştirilmiştir. İzmir ilinde yaşayan en az 5 yıllık evli kadınlarla yüz yüze görüşmeler yapılmış, görüşmelerde kullanılan yarı yapılandırılmış mülakat tekniği ile derinlemesine sorular sorulmuştur. Yapılan görüşmede kadınlar evlilik uyumu ve manevi iyi oluş haliyle ilgili sorular karşısında öznel görüşlerini ortaya koymuşlardır. Katılımcıların görüşlerinde evlilik uyumu ve manevi iyi oluş hali arasında pozitif bir ilişki olduğu görülmüştür. Eşleri ile ortak karar alıp anlaşabilen kadınların evliliklerinde manevi olarak kendilerini huzurlu hissettikleri tespit edilmiştir. Katılımcıların görüşlerinden elde edilen bulgular, literatürde evlilik uyumu ve manevi iyi oluş ile ilgili ayrı ayrı yapılan diğer çalışmaları, araştırma bulgularını destekler niteliktedir.

Anahtar Kelimeler:

Evlilik, Evlilik uyumu, İyi oluş, Manevi iyi oluş., Manevi Bakım ve Danışmanlık

Research on Marital Adjustment and Spiritual Well-Being

In this study, it was aimed to examine the marital adjustment and spiritual well-being of married women. Within the scope of this research, semi-structured interview technique was conducted with twelve married women. Face-to-face interviews were conducted with women who have been married for at least five years and live in the Province of Izmir, and in-depth questions were asked through the semi-structured interview technique used in the interviews. In the interviews, the women revealed their subjective opinions in the face of questions about marital adjustment and spiritual well-being. In the opinions of the participants, it is seen that there is a positive relationship between marital adjustment and spiritual well-being. It has been determined that women who can make mutual decisions and agree with their spouses feel spiritually peaceful in their marriage. The findings obtained from the opinions of the participants support the of other studies and conducted separately in the literature on marital adjustment and spiritual well-being in the literature.

Keywords:

Spiritual Care and Counseling, Marriage, Marital Adjustment, Well-Being, Spiritual Well-Being,

PDF

___

Acar, H. (2014). Manevi iyi oluş ile dindarlık arasındaki ilişki üzerine bir değerlendirme. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18/2, 391-412.
Akbaba, M. (2021). Evli bireylerde bağlanma biçimleri ve dürtüsellik düzeylerinin evlilik uyumuna etkisi. (Yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
Aktu, Y. (2018). Pastoral psikoloji bağlamında "Ömür Dediğin" belgeselinin analizi. M. Koç, A. Ayten, ve N. Tınaz (Eds.) Manevi danışmanlık ve rehberlik içinde, Cilt 2 (s. 315-334). İstanbul: Dem Yayınları.
Algan, T. (2016). Aile danışmanlığı uygulaması: Dünü, bugünü ve yarını. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(7), 2208-2217.
Altunbezer, Ş. (2020). Savaş görmüş ergenlerin gelecek beklentisi ile öznel iyi oluşları arasındaki ilişkide manevi iyi oluşun rolü. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.
Ataşalan Arslan, D. (2019). Dindarlık ile evlilik uyumu arasındaki ilişkinin bazı kişisel değişkenler açısından incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
Balcı Arvas, F. (2017). Dindarlığın evlilik doyumu üzerindeki etkileri ve değerlerin, dindarlık ve evlilik doyumu ilişkisi üzerindeki arabulucu rolü. (Doktora tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Balcı Arvas, F., & Hökelekli, H. (2017). Dindarlık ile evlilik doyumu ve evlilikte sorun çözme ilişkisi üzerine bir inceleme. Değerler Eğitimi Dergisi, 15(34), 129-160.
Bayraktaroğlu, H., & Çakıcı, E. (2017). Kuzey kıbrıs örnekleminde çift uyum ölçeğinin gözden geçirilmiş formunun psikometrik özellikleri. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 19(2-3),113-119.
Bozkurt, V. (2015). Sosyolojiye giriş. (s. 225-243). İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi Yayınları.
Civil, S. N. (2021). Evli bireylerde cinsiyet rolleri ve evlilik uyumu arasındaki ilişkinin öznel iyi oluşa etkisi. (Yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
Corey, G.,(2015). Psikolojik danışma, psikoterapi kuram ve uygulamaları. Çev.Tuncay Ergene. Ankara: Mentis Yayıncılık.
Çakır, S. (2008). Evli bireylerin evlilik uyumlarının ana-babalarına bağlanma düzeyleri ve demografik değişkenler açısından incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Çalışkan , Ş. (2020). Evli bireylerde manevi iyi oluş, ailede yılmazlık ve yaşamın anlamı arasındaki yordayıcı ilişkiler. (Yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi , Konya.
Çelik, M. ve Yazgan İnanç, B. (2009). Evlilik doyum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 247-269.
Demir Erbil, D. ve Hazer, O. (2018). Çalışan bireylerin evlilik uyumlarının incelenmesi. Uluslararası Avrasya Eğitim ve Kültür Dergisi, 3(5), 99-116.
Doğan, T. (2006). Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(30), 120-129.
Dünger Mutlu, D. (2021). Evli bireylerde evlilik uyumu ve aşk tutumunun psikolojik iyi oluş üzerindeki etkisi. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Gedik Üniversitesi, İstanbul.
Ekinci Murat, M. (2021). Evlilik uymu ile bağlanma stilleri ve duygusal zeka arasındaki ilişki. (Yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
Ekşi, H., & Kardaş, S. (2017). Spiritüel iyi oluş: Ölçek geliştirme ve geçerliği. Ruhsal Psikoloji ve Danışmanlık Dergisi, 2(1), 73-88.
Erbek, E., Beştepe, E., Akar, H., Eradamlar, N. ve Alpkan, R. (2005). Evlilik uyumu. Düşünen Adam Dergisi, 18(1),39-47.
Eren, S. (2021). Evli çiftlerin benlik kurguları ve benlik kurguları benzerliğinin evlilik uyumu ve doyumu ile ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
Erkılınç, M. M. (2020). Aile içi iletişim kalıpları, benlik kavramı ve evlilik uyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Işık Üniversitesi, İstanbul.
Eryücel, S. (2013). Yaşam olayları ve dini başa çıkma. (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Geçioğlu, A. ve Kayıklık, H. (2019). Dindarlık ve evlilik uyumu ilişkisi: Evli bireyler üzerine bir inceleme. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 19(1),202-224.
Gügen, B. (2019). Gebelik sürecindeki kadınlarda manevi iyi oluş ile hayat memnuniyeti ilişkisi. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Güldü, Ö. (2018). Araştırma yöntem ve teknikleri. Ankara Üniversitesi Açık Ders Malzemeleri, Ankara.
Gültekin, A. (2018). Psikiyatri hastalarının manevi iyilik düzeyleri ile tedaviye uyumları arasındaki ilişki. (Yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya.
Gülyüksel Akdağ, F. ve Cihangir Çankaya, Z. (2015). Evli bireylerde psikolojik iyi oluşun yordanması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3),646-662.
Günay, A. R. (2020). Evli ve çocuk sahibi bireylerin evlilik uyumu, çocuk yetiştirme tutumu ve aile işlevselliği arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
Gürsu, O. ve Ay, Y. (2018). Din, manevi iyi oluş ve yaşlılık. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(61),1176-1190.
Kalkan, A. (2020). Öğretmenlerde evlilik doyumu ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişki: Adana ili örneği. (Yüksek lisans tezi). Çağ Üniversitesi, Mersin.
Kaplan, E. (2017). 6.Sınıf öğrencilerinin ışık ve ses konusundaki kavram testi, kavram karikatürleri ve yarı yapılandırılmış görüşme kullanılarak tespit edilmesi. (Yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Karabacak Çelik, A. ve Çiftçi, M. (2020). Evli bireylerin bağlanma stilleri ve psikolojik iyi oluşlarının evlilik uyumlarını yordayıcı rolü. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 9(2),898-918.
Karadağ, Ş. (2015). Evlilik uyumu ilişkisinde aile içi iletişimin rolü: Konya örneği. (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
Karaşahin, H. (2013a). Cinsellik ve evlilik. Sosyal antropoloji içinde. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi.
Karaşahin, H. (2013b). Aile. Sosyal antropoloji içinde. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi.
Kıvılcım Kavak, A. (2018). Evlilik birliğinin korunması. (Yüksek lisans tezi). Çankaya Üniversitesi, Ankara.
Kızmaz, Z., & Altuğ, S. (2019). Aile sorunlarının ortaya çıkmasında ebeveyn müdahalelerinin etkisi. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 538-557.
Koçak, Z. (2021). Covid-19 Pandemisi sürecinde evlilik uyumuyla ilişkili faktörler olarak ruhsal yakınmalar ve psikolojik dayanıklılık. (Yüksek lisans tezi). KTO Karatay Üniversitesi, Konya.
Kodan Çetinkaya, S. (2018). Evlilik uyumuna ilişkin model araştırması. (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Kublay, D. ve Oktan, V. (2015). Evlilik uyumu: Değer tercihleri ve öznel mutluluk açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(44),25-35.
Kulaber Demirci, M. (2019). Evli bireylerin öznel iyi oluş düzeyleri ile mizah tarzları, temel psikolojik ihtiyaçların doyumu ve evlilik uyumu arasıdaki ilişkilerin değerlendirilmesi. (Doktora tezi). Trabzon Üniversitesi, Trabzon.
Nazlı, S. (2020). Aile danışmanlığı. Ankara: Anı Yayıncılık.
Özasma, H. (2021). Eşler arası iletişim ve maneviyat. Ankara: Sonçağ Akademi.
Özbek, C. (2018). Evli bireylerde eş değerlendirme, evlilik uyumu, evlilik doyumu ve cinsel doyum arasındaki ilişkilerin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Yakın Doğu Üniversitesi, Lefkoşa.
Özer, İ. (2019). Öznel iyi oluşu arttırma programının, zararlı alışkanlıkları olan ergenlerin öznel ve psikolojik iyi oluşları üzerindeki etkisi. (Yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Parlak, Ü. (2021). Çalışan annelerde depresyon düzeyini yordamada evlilik uyumu, iş-aile çatışması ve ebeveyn tükenmişliğinin rolü. (Yüksek lisans tezi). Işık Üniversitesi, İstanbul.
Pehlivan, A. (2018). Manevi bakım ve danışmanlığın imam hatip ortaokul öğrencilerinin ruh sağlığı ve manevi iyi oluşlarına etkisi. (Yüksek lisans tezi). İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, İzmir.
Sezen, L. (2005). Türkiye'de evlenme biçimleri. A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 11(27),185-195.
Sharf, R. (2017). Psikoterapi ve psikolojik danışma kuramları. Çev. Nilüfer Voltan. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Solmaz, N. (2020). Evli çiftlerin kişilik inaçlarına göre eş seçimi, evlilik uyumu ve psikopatolojileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
Sönmez, V. ve G. Alacapınar, F. (2000). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. (s. 70-110). Ankara: Anı Yayınları.
Söylemez, İ. (2011). Evlilikte uyum ve aile işlevleri ölçeği geliştirme: Güvenirlik ve geçerlik çalışması.(Tıpta uzmanlık tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Şanal Güngör, B. (2020). Tek ebeveynle ve iki ebeveynle yaşayan ergenlerin öznel iyi oluşuna göre okulda öznel iyi oluş ve arkadaşa bağlanma düzeylerinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Şener, A. (2002). Ailede eşler arası uyuma etki eden faktörlerin araştırılması. (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Şener, A. ve Terzioğlu, G. (2008). Bazı sosyo-ekonomik ve demografik değişkenler ile iletişimin eşler arası uyuma etkisinin araştırılması. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 13(13),7-20.
Şimşek, M. (2021). Evlilik uyumunun yordayıcıları olarak affedicilik ve bilişsel esnekliğin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). KTO Karatay Üniversitesi, Konya.
Şirin, T. (2019). Evli çiftlerin spiritüel iyi oluşları ile evlilik doyumları arasındaki ilişki. Ekev Akademi Dergisi, 23(77),389-410.
Tekdemir, V. ve Gürses, İ. (2020). Aile krizleri karşısında aile yılmazlığı üzerinde dinin etkisi: Dindar aileler örneği. Kocaeli İlahiyat Dergisi, 4(2),253-295.
Telef, B. (2013). Psikolojik iyi oluş ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28-3), 374-384.
Tuncay, T. (2021). Eşlerin bağlanma stillerinin evlilik uyumuna etkisi. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
Tunç, B. (2020). Manevi iyi oluşla aile doyumu arasındaki ilişkide aile desteği ve bütünlüğünün rolü. (Yüksek lisans tezi). Aydın Adanan Menderes Üniversitesi, Aydın.
Tunç, B. ve Totan, T. (2020). Okul psikolojik danışmanlığında manevi iyi oluşun kullanımı: Tarihsel gelişim, kuramsal temeller ve öneriler. Ege Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3(1),1-20.
Tutarel Kışlak, Ş. (1999). Evlilikte uyum ölçeğinin (EUÖ) güvenirlik ve geçerlik çalışması. 3P Psikoloji, Psikiyatri ve Psikoloji Dergisi, 7(1)50-57.
Tutarel Kışlak, Ş., ve Çabukça, F. (2002). Empati ve demografik değişkenlerin evlilik uyumu ile ilişkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 5(5).
Tutarel Kışlak, Ş. ve Göztepe, I. (2012). Duygu dışavurumu, empati, depresyon ve evlilik uyumu arasındaki ilişkiler. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 27-46.
Türkgeldi, E. (2019). Öğretmen adaylarının sahip olduğu değerler manevi iyi oluş ve sabır arasındaki yordayıcı ilişkiler. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.
Uçar, E. (2018). Psikolojik iyi oluş yordayıcısı olarak dindarlık, evlilik doyumu ve problem çözme. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Ticaret Üniversitesi, İstanbul. Ulucak, P. ve Bulut, I. (2012). Aile terapilerinin feminist teori açısından incelenmesi. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 7(24),9-24.
Yalçın, H. (2014). Evlilik uyumu ile sosyodemografik özellikler arasındaki ilişki. eğitim ve öğretim araştırmaları dergisi, 3(1), 250-261.
Yapıcı, A. (2018). Eşlerin dinsel algı ve yaşayışına göre evlilikte dindarlık ve maneviyat huzur mu, kusur mu? Turkish Studies, 13(2),79-106.
Yavaş, G. (2020). Ergenlerin öznel iyi oluşu arttırma stratejileri, oyun bağımlılığı ve akran ilişkilerinin, öznel iyi oluş ile ilişkisinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Biruni Üniversitesi, İstanbul.
Yücel, G. (2019). Evli çiftlerde evlilik uyumu ve psikolojik iyi oluş ilişkisi. (Yüksek lisans tezi). Yakın Doğu Üniversitesi, Lefkoşa.
Yüksel, Ö. (2013). Kadınlarda evlilik uyumu ve psikolojik belirtiler arasındaki ilişki: Stresle baş etme biçimleri ve toplumsal cinsiyet rolü tutumlarının aracı rolleri. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.