Akıllı Kentlere Genel Bir Bakış

Günümüzde dünya üzerinde insan nüfusunun büyük bir çoğunluğunun şehirlerde yaşamakta olduğu bilinmekte ve gelecekte şehirlerdeki nüfus yoğunluğunun daha da artacağı öngörülmektedir. Şehirlerin insanlara sağladığı kolaylıklar ve konforun yanında buralardaki hızlı ve kontrolsüz nüfus artışıyla birlikte şehir yönetimlerinde de çeşitli zorluklarla karşılaşılmaktadır. Bu doğrultuda şehirlerde karşılaşılan problemlere ekonomik, çevre dostu, teknolojik ve insan odaklı yaklaşımlarla çözümler getirilmesi gün geçtikçe önem kazanan bir konu olmakta ve problemlere getirilen akılcı çözümlerin bir bütününü ifade eden “akıllı kentler” kavramı ortaya çıkmaktadır. Akıllı kentler kavramı ile kentler sahip oldukları doğal kaynaklar da dahil tüketmek zorunda oldukları tüm kaynakları optimum düzeyde tüketmeyi hedeflemekte ve bu yolla sürdürülebilir kentler ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada akıllı kentler ile ilgili yapılan çalışmalara literatür taramasına dayalı genel bir bakış yapılacak ve okuyucunun bu konuda genel bir bilgi edinmesi sağlanacaktır. Akıllı kent kavramı dünya genelinde ve ülkemizdeki örnekleriyle incelenecek, akıllı kent uygulamaları nelerdir, akıllı kentlerin zayıf ve güçlü yönleri nelerdir, akıllı kent sistemleri mevcut kentlere nasıl entegre edilebilir sorularına cevaplar aranacaktır.

A General Glimpse into the Smart Cities

Today, it is known that most of the human population in the world lives in cities, and it is predicted that the population density in cities will even increase more in the future. Besides the convenience and comfort provided by the cities to the population, various difficulties are encountered by the city administrations with the rapid and uncontrolled increase in the population. Therefore, providing economic, environment-friendly, technological, and human-oriented solutions to the problems encountered in cities is being more important day by day, and the concept of "smart cities", which expresses the whole of this rational solution brought to the problems, emerges. With the concept of smart cities, cities aim to consume all the resources they have to consume, including their natural resources, at the optimum level, and in this way, sustainable cities emerge. In this study, an overview of the studies on smart cities will be made based on the literature review, and while the reader will be provided with general information on this subject, the concept of the smart city will be examined based on the literature, with examples from the world and from our country, what are the smart city applications, what are the weaknesses and strengths of smart cities. Answers are sought to the questions of how smart city systems can be integrated into the existing cities.

___

  • Albino, V., Berardi, U. & Dangelico R.M. (2015), Smart Cities: Definitions, Dimensions, Performance and Initiatives. Journal of Urban Technology, 22(1), 3-21.
  • Ateş, M. & Önder, D.E. (2019) Akıllı Şehir Kavramı ve Dönüşen Anlamı Bağlamında Eleştiriler. Megaron, 14(1), 41-50.
  • Bakici, T., Almirall, E. & Wareham, J. (2012). A smart city initiative: the case of Barcelona. Journal of the Knowledge Economy, 2(1), 1-14.
  • Bakır, U. & Çelik, M. (2013), Tüketim Toplumuna Eleştirel Bir Yaklaşım: Kültür Bozumu ve Yıkıcı Reklamlar. Selçuk İletişim Dergisi, 7(4), 46-63.
  • Bibri, S.E. (2018), The IoT for smart sustainable cities of the future: An analytical framework for sensor-based big data applications for environmental sustainability. Sustainable Cities and Society, 38, 230–253.
  • Bilici, Z. & Babahanoğlu, V. (2018) Akıllı Kent Uygulamaları ve Konya Örneği. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, Kış 2018 Cilt: 9 Sayı:2
  • Boz, Y. & Çay T. (2019) Şehri Akıllı Yapan Özellikler ve Dünyada Öne Çıkan Akıllı Şehirler. TMMOB Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası 6. Coğrafi Bilgi Sistemleri Kongresi, 23-25 Ekim 2019, Ankara.
  • Bulkeley, H. & Betsill, M. M. (2005), Rethinking sustainable cities: Multilevel governance and the “urban” politics of climate change, Environmental Politics, 14, 42–63.
  • Dameri, R.P. (2013), Searching for Smart City Definition: a Comprehensive Proposal, International Journal of Computers & Technology, Vol. 11, No: 5, s. 2544-2551.
  • Çelik, M.Ö. & Çoruhlu, Y.E. (2021) Sürdürülebilir Arazi Yönetimi Altında Türkiye’de Korunan Alanlar. Türkiye Arazi Yönetimi Dergisi, 3(1), 40-52.
  • Çetin M. & Çiftçi Ç. (2019), Literatüre Göre Dünya ve Ülkemizden Örneklerle Akıllı Kent Kavramının İrdelenmesi. Ulusal Çevre Bilimleri Araştırma Dergisi, 2(3), 134-143.
  • Gürsoy O. (2019), Akıllı Kent Yaklaşımı Ve Türkiye’deki Büyükşehirler İçin Uygulama İmkânları, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • İTÜ, (2016), Shaping smarter more sustainable cities, [Erişim Tarihi: 20.03.2023], https://smartnet.niua.org/sites/default/files/resources/t-tut-smartcity-2016-1-pdf-e.pdf
  • Örselli E. & Akbay C. (2019), Teknoloji ve Kent Yaşamında Dönüşüm: Akıllı Kentler. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 2(1), 228-241.
  • Partigöç, N.S. (2023). Sürdürülebilir Kentsel Planlama Süreçlerinde Akıllı Şehir Yaklaşımının Rolü. Çevre Şehir ve İklim Dergisi, 2 (3) , 174-189.
  • Tozkoparan, İ.B. (2019). Değişen Güvenlik Anlayışında Geleceğin Akıllı Kentleri. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi 13. Uluslararası Kamu Yönetimi Sempozyumu, Gaziantep.
  • ÇŞİB, (2019). T.C. Çevre ve Şehircilik Ve İklim Değişikliği Bakanlığı 2020-2023 Ulusal Akıllı Şehirler Stratejisi Ve Eylem Planı, [Erişim Tarihi: 21.03.2023], https://www.akillisehirler.gov.tr/wp-content/uploads/EylemPlani.pdf
  • ÇŞİB, (2023).T.C. Çevre, Şehircilik Ve İklim Değişikliği Bakanlığı, Coğrafi Bilgi Sistemleri Genel Müdürlüğü, Akıllı Şehirler Dairesi Başkanlığı, [Erişim Tarihi: 21.03.2023], https://www.akillisehirler.gov.tr/basarili-ornekler/
  • United Nations, (2015). World Urbanization Prospects, the 2014 revision, [Erişim Tarihi: 21.03.2023], http://esa.un.org/unpd/wup/
  • Varol Ç. (2017), Sürdürülebilir Gelişmede Akıllı Kent Yaklaşımı: Ankara’daki Belediyelerin Uygulamaları, Çağdaş Yerel Yönetimler, 26(1), 43-58.