GAİPLİK KURUMU VE VERGİ HUKUKU BAKIMINDAN DOĞURDUĞU SONUÇLAR

Kişiliği sona erdiren haller, ölüm ve gaipliktir. Bir kişi hakkında gaip hükmünün verilebilmesi için maddi ve usuli şartlar bulunmaktadır. Buradaki şartların çok sıkı ve müsamahasız uygulanması, gaiplik kurumunun sağlıklı işlemesi açısından şarttır. Gaiplik ile ilgili şartların teşekkülü ve ikmali durumunda kişi, hem gaiplik kararı verilinceye kadarki süreçte hem de gaipliğin şartları konusunda karar verici makam niteliğinde olan sulh hukuk hakimi tarafından verilen gaiplik kararından sonraki süreçte, hukuki bir fanusun içerisindedir. Bu vetirede kişinin hukuki sıfatı ve faaliyetlerine ilişkin pozisyonu, kaçınılmaz bir şekilde etkilenmektedir. Hakkında gaiplik kararı verilecek ya da verilmiş kişi için en etkili sonuçların doğduğu alanlardan biri de vergisel alandır. Çalışmanın özünde, her iki aşama için ortaya çıkan farklı netice ve sorunlu durumları ortaya koyma gayreti vardır. Belirtmek gerekir ki özellikle sorunlu durumların kanun koyucu tarafından proaktif bir yaklaşımla pürüzsüz hale getirilmesi ve böylece mevcut durumun düzeltilmesi zorunluluk taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Gaip kişi, gaiplik, gaiplik prosedürü, vergi hukuku, gaiplik kurumunun vergi hukuku üzerindeki etkileri

The Institution of Absence and Its Consequences in Tax Law

The conditions that terminate the status of persons in law are death and absence. There are substantial and procedural conditions for declaring somebody as absent. Strict implementation of these conditions is a must for the institution of absence to perform properly. In the case that conditions of absence are met and completed, the relevant person will be in the legal bell glass not only in the process of determination of the status of absence but also after the decision of judge of court of peace who is legally qualified as the legal expert for the determination of the status of absence. Legal position of the absent person and activities relating his/her position is going to be affected indispensably through all this process. It is also certain that one of the areas with the most effective results arise for the absent person who has already been declared, or to be declared as absent is taxation. At the core of this study, there is an effort to reveal the different outcomes and problematic situations that arise for both stages. Finally, it is worthy to mention that the law-maker must deal with these problematic areas to smooth them out with a proactive approach and restore the current situation accordingly.

Keywords:

Absent person, absence, absence procedure, tax law, the effects of the absence institution on taxation law,

PDF

___

Akbulut B, Türk Ceza Kanunu İle Kabahatler Kanununun Genel Hükümlerinin Yaptırım Hükümleri Dışında Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi (1. Bası, Adalet 2010).
Akıntürk T ve Ateş Karaman D, Medeni Hukuk (19. Bası, Beta 2013).
Arpacı A, Kişiler Hukuku(Gerçek Kişiler) (2. Bası, Beta 2000).
Ataay A, Şahıslar Hukuku (3. Bası, 1978).
Belbez H, ‘Devletler Hususi Hukukunda Medeni Haklardan İstifade Ehliyeti ve Gaiplik’ (1949) 6 (1) AÜHFD 70-79.
Budak T, Türk Vergi Hukukunda Kişiliğin Sona Ermesi ve Sonuçları (1. Bası, XII Levha 2011)
Camkurt M L, ‘Ölüm Karinesi ve Gaiplik Durumunda Sosyal Güvenlik Mevzuatı Kapsamında Hak Sahiplerine Gelir ve Aylık Bağlanması’ (2011) (104) Mali Çözüm 235-248.
Çelik C, ‘Türk Medeni Kanunu’na Göre Gaiplik’, (2004) Prof. Dr. Aydın Aybay’a Armağan 197-126.
Dural M ve Oğuz T, Kişiler Hukuku (8. Bası, Filiz 2006).
Gümüş M A, Türk Medeni Hukukunda Kayyımlık (1. Bası, Vedat 2006).
Hatemi H ve Kalkan Oğuztürk B, Kişiler Hukuku (1. Bası, Vedat 2014).
Oğuzman M. K, Seliçi Ö ve Oktay Özdemir S, Kişiler Hukuku (14. Bası, Filiz 2014).
Oğuzman K ve Dural M, Aile Hukuku, (2. Bası, Filiz 1998).
Oğuzoğlu H. C, Medeni Hukuk I (Şahsın Hukuku) (5. Bası, 1963).
Özsunay E, Gerçek Kişilerin Hukuki Durumu (3. Bası, 1977).
Öztan B, Şahsın Hukuku, (7. Bası, Turhan 1997).
Öztan B, Aile Hukuku (5. bası, Turhan 2004).
Rüzgaresen C, ‘Gaip Borçlunun İflası’ (2012) 61(4) AÜHFD 1369-1406.
Saymen F H, Türk Medeni Hukuku (Şahsın Hukuku) (1948).
Öztan B, Şahsın Hukuku, (7. Bası, Turhan 1997).
Tekinay S S, Medeni Hukukun Genel Esasları ve Gerçek Kişiler Hukuku, (6. Bası, Filiz 1992).
Veldet H, Medeni Hukuk I (Gerçek ve Tüzel Kişiler) (2. Bası, 1945).
Yarmalı E. S. ve Alp S, Hukuk Terimleri Sözlüğü (1. Bası, Türkmen 2011).