KAMU SAĞLIK PERSONELİNİN FARKLILIKLARIN YÖNETİMİNE İLİŞKİN ALGILARININ DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Sağlık kuruluşlarında bilhassa hastanelerde, istihdam edilen işgücünün sahip olduğu bireysel ve kültürel özelliklerinin toplumdaki farklılıkları yansıtması gerekmektedir. Farklı özelliklere sahip sağlık çalışanlarının, hastaların farklı ihtiyaç taleplerini daha iyi anlayacağı ve daha fazla hasta memnuniyeti sağlayacağı düşünülmektedir. Ancak Farklılıkların etkin yönetimi, farklı özelliklere sahip kişileri yönetebilmek için üst yönetim taahhüdü ve bir takım organizasyonel sistemlerin planlanması ve yaşama geçirilmesini gerektirmektedir. Bu araştırma; kamuya bağlı sağlık kurumlarında çalışanların, farklılıkların yönetimi hakkındaki algılamalarını, demografik özelliklerine göre belirlemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla kamuya bağlı sağlık kurumlarında yönetici ve çalışan pozisyonundaki personele, farklılıkların yönetimi hakkındaki algılamalarını tespit etmek için anket uygulanmıştır. Araştırmanın verileri Balay ve Sağlam (2004) tarafından geliştirilen Farklılıkların Yönetimi Ölçeği’nin tek faktörlü hali kullanılarak elde edilmiştir. Veriler SPSS 25 istatistik paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Bu araştırma sonucunda; kurumdaki pozisyonu yönetici statüsünde olan personelin, çalışan statüsündeki personele göre farklılık yönetimi hakkındaki algılamalarında daha olumlu oldukları tespit edilmiştir. Diğer demografik değişkenler olan kurumdaki görev, cinsiyet, yaş, öğrenim durumu ve meslekteki toplam hizmet süresi değişkenlerinin farklı grupları için farklılık yönetimi hakkındaki algılamada gruplar arasında anlamlı bir fark tespit edilememiştir. Kamu sağlık personelinin farklılık yönetimi hakkındaki algılamalarını artırmaya yönelik; farklılık, farklılık yönetimi gibi konularda personele eğitim verilmesi, seminer ve kurslarla konu hakkındaki bilgilerinin artırılmasıyla, personelin iş doyumu ve motivasyon seviyelerinin yükselmesi sağlanabilir

INVESTIGATION OF THE PERCEPTIONS OF PUBLIC HEALTH STAFF ON THE DIVERSITY MANAGEMENT IN TERMS OF DEMOGRAPHIC CHARACTERISTICS

The individual and cultural characteristics of the workforce employed in health institutions, especially in hospitals, should reflect differences in society. It is thought that health professionals with different characteristics will better understand different needs of patients and provide more patient satisfaction. However, effective diversity management requires the commitment of senior management and the planning and implementation of a number of organizational systems to manage people with different characteristics all together. This research aims to determine the perceptions of employees in public health institutions about the diversity management according to their demographic characteristics. For this purpose, a questionnaire was applied to the managers and employees in public health institutions to determine their perceptions about the diversity management. The data of the study were obtained by using the single factor version of the Diversity Management Scale developed by Balay and Sağlam (2004). Data were analyzed using SPSS 25 statistical package program. As a result of this research, it has been found that the personnel who have administrative status in the institution are more sensitive in their perceptions about the diversity management than the personnel in the status of employees. There was no significant difference between the groups in terms of perception of diversity management for different groups of variables such as task, gender, age, educational status and total tenure of employment in the profession. In order to increase the perception of public health personnel about diversity management, by providing training to the personnel on issues such as diversity, diversity management, and increasing the knowledge about the subject through seminars and courses, it is possible to increase the job satisfaction and motivation levels of the personnel.

PDF

___

Agars, M. D. & Kottke, J. L. (2004). Models and practice of diversity management: A historical review and presentation of a new integration theory. The Psychology and Management of Workplace Diversity, 5577.
Akın, A. & Yavaşi, M. (2007). Çalışma yaşamında insan hakları ve insan kaynakları. 15. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, 859-867.
Balay, R. & Sağlam, M. (2004). Eğitimde farklılıkların yönetimi ölçeğinin uygulanabilirliği. Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(8), 31-46.
Balyer, A. & Gündüz, Y. (2010). Yönetici ve öğretmenlerin okullarında farklılıkların yönetimine ilişkin algılarının incelenmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 32(32), 25-43.
Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi (1. Basım). İstanbul: Kariyer Yayınları.
Bulşu, Ç. (2017). Farklılıkların yönetiminin örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyetine etkisi: İstanbul'daki 4 ve 5 yıldızlı otel işletmesi çalışanlarına yönelik bir araştırma (Unpublished master's thesis). Batman University, Institute of Social Sciences, Batman.
Byrd, M. Y. (2018). Does HRD have a moral duty to respond to matters of social injustice?. Human Resource Development International, 21(1), 3-11.
Cox, T. (1994). Cultural diversity in organizations: Theory, research and practice. Berrett-Koehler Publishers.
D'Netto, B., Shen, J., Chelliah, J. & Monga, M. (2014). Human resource diversity management practices in the Australian manufacturing sector. The International Journal of Human Resource Management, 25(9), 1243-1266.
Durmuş, B., Yurtkoru, E. S. & Çinko, M. (2011). Sosyal bilimlerde SPSS ile veri analizi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Ece, S., & Gültekin, S. (2018). Yönetici desteği ve örgütsel bağlılık: kamu sektöründe bir uygulama. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 66, 82-93.
Edwards, M. R. & Kelan, E. K. (2011). Employer branding and diversity: foes or friends. (Eds.)
Brannan, M. J., Parsons, E., & Priola, V. (2011). Branded lives: The Production and Consumption of Meaning at Work. Edward Elgar Publishing.
Esen, M. & Esen, D. (2018). Türkiye’de yayınlanan sürdürülebilirlik raporlarının sürdürülebilir insan kaynakları yönetimi bağlamında incelenmesi: Nitel bir araştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, (17. UİK Özel Sayısı), 827-844.
Fettahlıoğlu, Ö. O. & Tatlı, H. S. (2015). Örgütsel bağlılık ve farklılıkların yönetimi algılamaları arası ilişkilerin saptanmasında demografik farklılıklara yönelik inceleme. KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 119-140.
George, D. & Mallery, M. (2010). SPSS for windows step by step: a simple guide and reference, 17.0 Update (10 ed.). Boston, Pearson.
Glazer, G., Tobias, B. & Mentzel, T. (2018). Increasing healthcare workforce diversity: Urban universities as catalysts for change. Journal of Professional Nursing, 34(4), 239-244.
Goswami, S. & Goswami, B. K. (2018). Exploring the relationship between workforce diversity, inclusion and employee engagement. Drishtikon: A Management Journal, 9(1), 65-89.
Gümüş, M. (2009). İşletmelerde farklılıkların yönetimi (1. Baskı). Bursa: Marmara Kitap Merkezi Yayınları.
Hubbard, E. (2004). The manager's pocket guide to diversity management. Human Resource Development. Amherst, Massachusets: HRD Press, Inc.
Jehn, K. A. & Mannix, E. A. (2001). The dynamic nature of conflict: A longitudinal study of intragroup conflict and group performance. Academy of Management Journal, 44(2), 238-251.
Jordan, S. L., Ferris, G. R. & Lamont, B. T. (2019). A framework for understanding the effects of past experiences on justice expectations and perceptions of human resource inclusion practices. Human Resource Management Review, 29(3), 386-399.
Karademir, T., Çoban, B., Devecioğlu, S., Karakaya, Y. E. & Yücel, A. S. (2012). Views of the teachers and administrators of the high school of fine arts and sports on diversity management. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(1), 62-75.
Keil, M., Amershi, B., Holmes, S., Jablonski, H., Lüthi, E., Matoba, K., Plett, A. & Von Unruh, K. (2007). Farklılıkların yönetimi için eğitim elkitabı. Uluslararası Farklılıkların Yönetimi Derneği. https://www.idm-diversity.org/files/EU0708-TrainingManual-tr.pdf (22 Ağustos 2019).
Kochan, T., Bezrukova, K., Ely, R., Jackson, S., Joshi, A., Jehn, K., Leonard, J. Levine, D. & Thomas, D. (2003). The effects of diversity on business performance: Report of the diversity research network. Human Resource Management, 42(1), 3-21.
Lee, H. W. (2019). How does sustainability-oriented human resource management work? Examining mediators on organizational performance. International Journal of Public Administration, 42(11), 974-984.
Mannix, E., & Neale, M. A. (2005). What differences make a difference? The promise and reality of diverse teams in organizations. Psychological Science in the Public Interest, 6(2), 31-55.
McKay, P. F., Avery, D. R., Tonidandel, S., Morris, M. A., Hernandez, M. & Hebl, M. R. (2007). Racial differences in employee retention: Are diversity climate perceptions the key?. Personnel Psychology, 60(1), 35-62.
Memduhoğlu, H. B. (2007). Yönetici ve öğretmen görüşlerine göre Türkiye’de kamu liselerinde farklılıkların yönetimi. (Unpublished doctoral dissertation), Ankara University, Institute of Educational Sciences, Ankara.
Meteroğlu, B. (2015). Ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin okullarda farklılıkların yönetimine ilişkin algıları: Diyarbakır il örneği. (Unpublished master's thesis). Zirve University, Institute of Social Sciences, Gaziantep.
Milliken, F. & Martins, L. (1996). Searching for common threads: Understanding the multiple effects of diversity in organizational groups. Academy of Management Review, 21, 402-433.
Ottaviano, G. I. & Peri, G. (2006). The economic value of cultural diversity: evidence from US cities. Journal of Economic Geography, 6(1), 9-44.
Ozgener, S. (2008). Diversity management and demographic differences-based discrimination: the case of Turkish manufacturing industry. Journal of Business Ethics, 82(3), 621-631.
Öncer, A. Z. (2004). Individual, organizational, managerial diversity resources and diversification strategies in companies: A research on Unilever Unity Project, [İşletmelerde bireysel, örgütsel, yönetsel farklılık kaynakları ve farklılaşma stratejileri: Unilever Unity Projesi kapsamında bir araştırma]. (Unpublished doctoral dissertation), Marmara University, Institute of Social Sciences, İstanbul.
Özgül, B. & Gürol, Y. (2019). Kurumsal sürdürülebilirlikte sürdürülebilir insan kaynakları yönetiminin rolü üzerine bir içerik analizi. Doğuş University Journal, 20(1), 107-126.
Point, S. & Singh, V. (2003). Defining and dimensionalising diversity: Evidence from corporate websites across Europe. European Management Journal. 21(6), 750-761.
Polat Dede, N. (2019). Enhancing employee innovative work behavior through human resource management practices. In Handbook of Research on Managerial Thinking in Global Business Economics, 1-21, IGI Global.
Rice, M. & Arekere, D. (2005). Workforce diversity initiatives and best practices in business and governmental organizations-Developments, approaches, and issues. Diversity and Public Administration-Theory, Issues and Perspectives, 22-44.
Shen, J., Chanda, A., D'netto, B. & Monga, M. (2009). Managing diversity through human resource management: An international perspective and conceptual framework. The International Journal of Human Resource Management, 20(2), 235-251, DOI: 10.1080/09585190802670516
Sürgevil, O. (2010). Çalışma yaşamında farklılıkların yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Şahin, E. K. (2015). İlköğretim kurumlarında farklılıkların yönetimine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi (Unpublished master's thesis). Gazi University Institute of Social Sciences, Ankara.
Tozkoparan, G. & Vatansever, Ç. (2009). Farklılıkların yönetimi: İnsan kaynakları yöneticilerinin farklılık algısı üzerine bir odak grup çalışması. 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı. Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, 742-748.
Türk Dil Kurumu (2019). Sözlükler. http://sozluk.gov.tr/ (22 Ağustos 2019).
Ünalp, A. T. (2007). Global companies and the importance of cultural diversity management in diversity management in the global companies, [Küresel işletmeler ve küresel işletmelerde farklılıkların yönetiminde kültürel farklılıkların önemi]. (Unpublished master's thesis), Dokuz Eylül University, Institute of Social Sciences. İzmir.
Wentling, R. M. (2004). Factors that assist and barriers that hinder the success of diversity initiatives in multinational corporations. Human Resource Development International, 7(2), 165-180.
West, M. A., Hwang, S., Maier, R. V., Ahuja, N., Angelos, P., Bass, B. L., ... & Fong, Y. (2018). Ensuring equity, diversity, and inclusion in academic surgery: An American surgical association white paper. Annals of Surgery, 268(3), 403-407
Williams, K. Y. & O'Reilly III., C. A. (1998). Demography and diversity in organizations: A review of 40 years of research. Research in Organizational Behavior, 20(20), 77-140.
Winkfield, K. M. & Gabeau, D. (2013). Why workforce diversity in oncology matters. International Journal of Radiation Oncology• Biology• Physics, 85(4), 900-901.
Yagi, N. (2017). Variability of boundary and meaning of diversity attributes: Studies from diversity management at a Japanese SME. International Journal of Business Anthropology, 7(2), 23-38.
Yazıcı, S. (2001). Öğrenen organizasyonlar. İstanbul: Alfa Yayınevi.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ