PARTIARCHAL DISCOURSES, POLIGAMOUS LIVES: THE SYRIANS LIVING IN ANTAKYA

The aim of this article is to understand and analyze the behaviors and attitudes of Syrian women under temporary protection of Turkey towards polygyny. Recent studies in Turkish cities on south-eastern border present the discomfort felt by the local women about Syrians. Local women stated that Syrian women affected their spouses and in relation with this, there was an increase in divorces and polygyny. In order to analyze the situation in these communities, in-depth interviews were held with 20 Syrian women in Antakya and Antakya Red Crescent Center between December 2018 and February 2019. Given that each society has developed different ways of adapting to life within the framework of its unique socio-cultural and economic conditions, women who experience everyday life differently are likely to develop different strategies to cope with the challenges they face.Even though personal care and giving importance to looking beautiful is expressed as cultural identity by Syrian women when analyzed in detail this tendency signalizes an area that is created constantly through patriarchal discourses. The transmitter, controller, judge of this area, which is created constantly through a masculine point of view, is women. In conclusion Syrian women do not tolerate polygyny and develop strategies to cope with this problem. Cultural codes stated by women in the study, such as giving effort to look well-groomed and beautiful under any circumstances, spoiling the husband determine the position of women in society and also support patriarchy. Because against a threat of a “cowife” prioritize all the wishes of husbands and continuously work to ‘satisfy’ males under any circumstances.

ATAERKİL SÖYLEMLER, ÇOKEŞLİ YAŞAMLAR: ANTAKYA'DA YAŞAYAN SURİYELİLER

Bu makale, Türkiye’ye geçici korunma statüsüyle kabul edilen Suriyeli kadınların çok kadınlı evliliğe yönelik tutum ve davranışlarını anlamayı amaçlamıştır. Son yıllarda Türkiye’nin sınır illerinde göçe yönelik yapılan çalışmalar, Suriyeli kadınların yerel kadınlar üzerinde yarattığı tedirginliği ortaya koymaktadır. Yerel kadınlar, Suriyeli kadınların eşlerini etkilediğini buna bağlı olarak da yörede boşanmaların ve çokeşli evliliklerin arttığı yönünde endişelerini ortaya koymuştur. Bu durumu araştırmak amacıyla 2018 Aralık, 2019 Şubat aylarında, Antakya’da ve Antakya Kızılay Merkezinde 20 Suriyeli kadın ile derinlemesine mülakat yapılmıştır. Her toplum kendine özgü soyokültürel ve ekonomik koşullar çerçevesinde yaşama dair farklı uyarlanma biçimleri geliştirdikleri göz önünde bulundurulduğunda gündelik hayatı farklı deneyimleyen kadınların, karşılaştıkları güçlüklerle başa çıkabilmek amacıyla farklı stratejiler geliştirmeleri muhtemeldir. Kişisel bakım ve güzel görünmeye gösterdikleri önem her ne kadar Suriyeli kadınlar tarafından kültürel bir kimlik olarak ifade edilse de, derinlere inildikçe bu yönelimin ataerkil söylemlerle sürekli üretilen bir alanı işaret ettiği görülür. Eril bakış açısıyla sürekli inşa edilen bu alanın aktarıcısı, denetleyeni, yargılayanı kadındır. Sonuç olarak, Suriyeli kadınlar çok eşliliği hoş karşılamamakta ve buna yönelik stratejiler geliştirmektedir. Kadın söylemlerinde tespit edilen her koşulda bakımlı ve güzel görünme, eşe cevap vermeme, sabretme, eşi şımartma gibi kültürel kodlar, bir sarmal yapı içerisinde kadının konumunu şekillendirmekte ve aynı zamanda Patriarkiyi beslemektedir. Çünkü kadın, “kuma” tehdidine karşı, eşinin tüm isteklerini öncelemekte, onu her koşulda “hoş” tutma gayreti içerisinde kalmaktadır.

___

Abu-Lughod, L. (2004). Kadınların Dünyası. İstanbul: epsilon. Abu-Lughod, L. (2004). Peçeli Duygular. İstanbul: epsilon.

Aydemir, E. (2003). Evlilik mi ? Evcilik mi? Erken ve Zorla Evlilikler: Çocuk Evlilikler. Ankara: USAK Social Researches Center.

Aydın, S., & Emiroğlu, K. (2003). Antropoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat.

Barakat, H. (1993). The Arab World: Society, Cultur, and State. California: Berkeley University of California Press.

Bates, G. (2009). 21. Yüzyılda Kültürel Antropoloji İnsanın Doğadaki Yeri. İstanbul: Bilgi.

Bates, G. D., & Rassam, A. (2018). Ortadoğu Halkları ve Kültürleri. Ankara: Dipnot.

Berles, N. (2002). Türkiye'de Çağdaşlaşma. İstanbul: YKY. Coontz Stephanie, P. H. (2012). Sınıflı ve Devletli Toplumların Köklerindeki Mülkiyet Biçimleri, Politik İktidar ve Kadının Emeği. G. A. Demiryontan içinde, Kadının Görülmeyen Emeği (s. 29-113). İstanbul: Yordam.

Cornell, R. W. (2017). Toplumsal Cinsiyet ve İktidar Toplum, Kişi ve Cinsiyet Politika,. İstanbul: Ayrıntı.

Erdoğan, M. (2018). Türkiye'deki Suriyeliler. İstanbul: Bilgi.

Frıedl, E. (2003). İran Köyünde Kadın Olmak. İstanbul: epsilon. Gıddens, A., & Sutton, P. (2017). Sosyoloji. İstanbul: Kırmızı. Gülalp, H. (2003). Kimlikler Siyaseti. İstanbul: Metis.

Güran, K. (2005). Müslümanın El Kitabı. İstanbul: Timaş. http://.google.com/search?q=caiz+ne+demek&oq=cai. (2019, Haziran 28). Türkçe Sözlük-Caiz. adresinden alındı

http://www.goc.gov.tr/icerik3/gecici-koruma. (2019, Aralık 08). Göç İdaresi Genel Müdürlüğü. adresinden alındı

http://www.kizilay.org.tr/Upload/Dokuman/Dosya/38492657-2017-yili-goc-istatistik-raporu-ocak2018.pdf. (2018, Aralık 08). 2017 Göç İstatistik Raporu. adresinden alındı

http://www.unher.org/tr/unher-turkiye-istatistikleri. (2018, Aralık 08). UNCHER 2018 Ekim Türkiye İstatistikleri. adresinden alındı

Kandiyotti, D. (1996). Cariyeler, Bacılar, Yurttaşlar, Kimlikler ve Toplumsal Dönüşümler. İstanbul: Metis.

Kandiyotti, D. (1999). Modernin Cinsiyeti: Modernleşme Araştırmalarında Eksik Boyutlar, Türkiye'de Modernleşme ve Ulusal Kimlik. S. B. Kasaba içinde, Türkiye'de Modernleşme ve Ulusal Kimlik (s. 99-152). Ankara: Türk Tarih Vakfı.

Kaya, M. (2017). Türkiyede'ki Suriyeliler. İstanbul: hiperyayın. Lavenıda, R., & Emilya, S. (2017). Kültürel Antropolojide Temel Kavramlar. Ankara: Doğubatı.

Meriwether, M. (1993). Women and Economic Changein Nineteenth Century Syria: The Case of Aleppo. In J. Tucker, Arab Women Old Boundaries New Fronties (pp. 65-83). Washington DC: Georgetown University.

Mıller, M., & Castles, S. (2008). Göçler Çağı Modern Dünyada Uluslararası Göç Hareketleri. İstanbul: Bilgi.

Tucker, J. (1993). Arab Women Old Boundaries, New Frontiers. Washington DC: Georgetown University.

Vamık, V. (2017). Göçmenler ve Mülteciler Travma, Sürekli Yas, Önyargı ve Sınır Psikolojisi. Ankara: Pusula.

www.etimolojiturkce.net/kelime/mehir. (2019, Ocak 04). Türkçe Etimoloji Sözlüğü . adresinden alındı

Yakar, J. (20017). Anadolu'nun Etnoarkeolojisi. İstanbul: Homer.