Women Without Identity in the Story Evli Evinde* by Hulki Aktunç

The organic connection of the gender factor with different interaction areas such as children, nationality, mental disability, sexual orientation, and tendencies brings up the issue of women in Gender. Gender studies act on the connection of “femininity” and “masculinity” phenomena with community culture. Defining the category of women in the patriarchal cultural and social system and attempting to utilize the feminine subjectivity in this system leading Feminist theorists to deal with various problems faced by women based on gender. In 1949, the idea of “you cannot be born as a woman, you can become a woman” is the expression in the Second Gender masterpiece of Simone de Beauvoir and this opens ways to a new direction to Feminist studies in the 1970s.These reflections of the gender and therefore of the biological /gender distinction on the feminist front continue as an effort to provide the different identities of the woman having an object role in the relationship with men and making women aware of their subjectivity based on gender equality. In the study, women and women's problems, where women writers and critics create a discussion environment with feminist approaches, are approached from the front of the male writers with a gender-based perspective. Hulki Aktunç, who draws attention with his character reflective attitude in his stories, has a special focus on gender. In Turkey, in this context, "femininity" and "masculinity" of the questioned cases, the problems experienced by women in patriarchal societies have been assessed from the perspective of female characters. In his Evli Evinde story, he presented a critical approach to the understanding of traditional society, which was shaped with patriarchal understanding through the characters of Güzin and Emine that handed women to male domination in business, social and private life.

Hulki Aktunç’un Evli Evinde Öyküsünde Kimliksiz Kadınlar

Cinsiyet faktörünün çocuk, milliyet, zihinsel engellilik, cinsel eğilim ve yönelimler gibi farklı etkileşim alanlarıyla organik bağı, kadının toplumsal cinsiyet perspektifinde ele alınmasını gündeme getirmektedir. Toplumsal cinsiyet araştırmaları “kadınlık” ve “erkeklik” olgularının toplum kültürüyle bağlantısı üzerinden hareket eder. Ataerkil sistemde kadın kategorisinin tanımlanması ve dişil öznelliğin bu sistemde dillendirilme çabaları, kadınların yaşadığı çeşitli sorunlarla mücadele eden Feminist kuramcıları toplumsal cinsiyet temelinde düşünmeye yöneltir. 1949’da Simone de Beauvoir’in İkinci Cinsiyet adlı eserinde dile getirdiği “kadın doğulmaz, kadın olunur” fikri, 1970’lerde feminist çalışmalara yeni bir yön verir. Toplumsal cinsiyetin dolayısıyla biyolojik cinsiyet/toplumsal cinsiyet ayrımının feminist cephedeki bu yansımaları erkeklerle ilişkide nesne rolü biçilen, özne olamayan kadının ötekileştirilmiş kimliklerinin sağaltılması, kadına cinsiyet eşitliği temelinde öznelliğini duyuracağı alanlar açılması çabaları şeklinde devam eder. Çalışmada kadın yazar ve eleştirmenlerin feminist yaklaşımlarla tartışma ortamı yarattığı kadın ve kadın sorunlarına erkek yazarların cephesinden toplumsal cinsiyet temelli bir bakışla yaklaşılmakta, Hulki Aktunç’un Evli Evinde öyküsü örneğinde kadının Türk edebiyatındaki temsiliyetine yönelik çeşitli saptamalara gidilmektedir. Öykülerinde karakter yansıtmacı tutumuyla dikkat çeken Hulki Aktunç, toplumsal cinsiyet konusuna özel olarak eğilmiştir. Bu bağlamda Türkiye’de “kadınlık” ve “erkeklik” olgularını sorgulamış, ataerkil toplumda kadınların yaşadığı sorunları kadın karakterlerin bakış açısından değerlendirmiştir. Evli Evinde öyküsünde, Güzin ve Emine karakterleri aracılığıyla ataerkil anlayışla şekillenmiş geleneksel toplumun kadını; iş, sosyal ve özel yaşamda erkek egemenliğine teslim eden anlayışına eleştirel bir yaklaşım sunmuştur

___

Alptekin, D. (2011).“Sokaktan akademiye: kadın hareketinin kurumsallaşma süreci”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26, 33-43.

Antmen, A. (2010). Sanat ve cinsiyet/sanat tarihi ve feminist eleştiri, İletişim.

Ayyıldız, M. K. (2015). Kadın dergilerinde sunulan kadın İmgesinin feminist yaklaşım kavramlarıyla değerlendirilmesi, [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bilim Dalı.

Berktay F. (2012). Tarihin cinsiyeti, (Haz. M. Gürsoy). Metis.

Bhasin, K. (2003). Ataerkil sistem, (Çev. A. Coşkun). Kadav.

Bingöl, O. ( 2014). “Toplumsal cinsiyet olgusu ve Türkiye’de kadınlık”, KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si 16, (Özel Sayı I), 108-114.

Bock, G. (2003). Avrupa tarihinde kadınlar, (Çev. Z. Aksu Yılmazer). Literatür.

Butler, J. (2008). Cinsiyet belası: Feminizm ve kimliğin altüst edilmesi, (Çev. B. Ertur). Metis. Çakır, S. ve Akgökçe, S. (1995). Farklı feminizmler açısından kadın. Ayrıntı.

Doğramacı, E. (1989). Türkiye’de kadının dünü ve bugünü, Türkiye İş Bankası Yayınları.

Donovan, J. (2005). Feminist teori. (Çev. A. Bora vd.). İletişim.

Dökmen, Z. (2010). Toplumsal cinsiyet.(2. Baskı). Remzi.

Esen, N. (1991). Türk romanında aile kurumu (1870-1970), TC. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı.

Geçit, B.( 2013). “John Stuart Mill’de kadının toplumsal konumu”, Beytulhikme An International Journal of Philosophy – 3(2), 37-61.

Günaydın, A. U. (2012). Cumhuriyet öncesi kadın yazarların romanlarında toplumsal cinsiyet ve kimlik sorunsalı (1877-1923), [Yayınlanmamış Doktora Tezi].İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi, Türk Edebiyatı Bölümü.

Hırata, L. (2009). Le Doare, senotier eleştirel Feminizm sözlüğü, (Çev. G. A. Savran). Kanat.

Hughes, C. ( 2002). Key consepts in Feminist theory and research, Sage Publications.

Kandiyoti, D. (1996). Cariyeler, bacılar, yurttaşlar/kimlikler ve toplumsal dönüşümler, Metis.

Karabulut, M. ( 2012). “Edebiyatın sosyolojik imkanı açısından Keşanlı Ali Destanı’nın incelenmesi”, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 5, S. 8., 89-99.

Karabulut, M. (2013). “Tanzimat dönemi Türk romanında kadın üzerine tematik bir inceleme”, Erdem Dergisi 64, 49-69.

Mies, M. (2011). Ataerki ve birikim: uluslararası işbölümünde kadınlar, (Çev. Y.Temurtürkan). Dipnot.

Ökten, Ş. (2009). “Toplumsal cinsiyet ve İktidar: Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin Toplumsal Cinsiyet Düzeni”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 302-312.

Öz, B.B. (2014). Türkiye’de Toplumsal Cinsiyet Bağlamında Kadın Sanatçılar Ve Kadın Kimliklerinin Güncel Sanatta Yansımaları, [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Akdeniz Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Resim Anasanat Dalı.

Özel, Ö., M. S. ve Kaya, E. ( 2017). “Türk toplumsal hayatında kadının varlığının tarihsel eksende sorgulanması”, Turkish Studies, 12(12), 175- 188, http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11913

Özsoy, B. (2019). “Türk cumhuriyetlerinde kadın sorunsalı: uluslararası raporlar ışığında Türk cumhuriyetlerinde kadınların mevcut durumu”. bilig – Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi 89, 171- 192.

Özsöz, C. (2008). “Kültürel Feminist teori ve Feminist teorilere giriş”, Sosyoloji Notları, 6, s. 51- 52.

Romero, Z.C.( 1990). Simone de Beauvoir, (Çev. Canan.Ş. Dövenler). Alan.

Scott, W, J. (2007). Toplumsal cinsiyet: faydalı bir tarihsel analiz kategorisi, (Çev. A. Tunç Kılıç). Agora.

Yaman, M. (2013). Ataerkil Kapitalist tahakküm altında kadın emeği, Kadın Bedeni, Sosyal Araştırmalar Vakfı.

Yılmaz, A. (2012). “Geçmişten günümüze kadın şairlerin konumuna genel bir bakış”, 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(2), 46-63.

Elektronik Kaynakça

Bora, A. (2011). Toplumsal Cinsiyete Dayalı Ayrımcılık. (Ayrımcılık: Çok Boyutlu Yaklaşımlar, İstanbul Bilgi Üniversitesi Sosyoloji Ve Eğitim Çalışmaları Birimi). Erişim Tarihi 15 Ocak 2014. http://www.secbir.org/wp-content/uploads/2011/01/15- AKSU-BORA.pdf. (Erişim tarihi 2 Şubat 2019).