İlknur YÜKSEL, Banu Çiçek BAŞARAN UYSAL

Reflective Peer Feedback in the Practicum: Qualitative and Quantitative Practices

Professional development for teacher-trainees is commonly viewed as the relationship betweena university supervisor, a school mentor and the trainee. The feedback provided by moreexperienced practitioners is thought to enhance professional development process. On the otherhand, peer-feedback can also be used as a means to facilitate teaching practices of pre-serviceteachers. By receiving and providing feedback, the teacher candidates can also gain a betterunderstanding of their own learning processes. By following a triangulation mixed methodsdesign, this study aims to investigate the peer-feedback practices of 100 pre-service Englishteachers. The study also examines the relationship between reflective practice and peerfeedback. For the data collection tool, an online rubric scale consisting of forty questions hasbeen used. Data analysis procedure entailed descriptive statistics and coding of the qualitativedata. The items in the rubric scale were categorized and the results obtained from quantitativedata were compared with findings acquired through qualitative data. The results of the studyrevealed that the pre-service teachers tend to give high scores (m=4.37) for their peers;although, they provided some criticisms in their comments. The study also showed that, themost problematic areas for the participants were pronunciation of the target language, askingquestions, error correction, linking previous lesson and the present one, and using audiblevoice. The results gained from qualitative analysis indicate that the participants also haddifficulties with classroom management, nervousness and cooperation. The findings of thestudy suggest some fruitful implications to reinforce peer-feedback practices in pre-serviceteacher education.

Öğretmenlik Uygulamasında Yansıtıcı Akran Dönütü: Nitel ve Nicel Uygulamalar

Öğretmen adaylarının mesleki gelişimi denince akla yaygın olarak üniversiteler ve okullardaki danışmanlar ile öğretmen adayları arasındaki ilişki gelmektedir. Daha deneyimli meslektaşlar tarafından verilen geribildirimin, mesleki gelişimi desteklediği düşünülmektedir. Diğer bir yandan, akran-geribildirimi de hizmet öncesi öğretmen yetiştirmede bir araç olarak kullanılabilir. Geribildirim alarak ve vererek, öğretmen adayları, kendi öğrenme süreçleri hakkında daha iyi çıkarımlarda bulunabilirler. Zenginleştirilmiş karma yöntemden faydalanarak, bu araştırma, 100 hizmet öncesi İngilizce öğretmeninin akran-geribildirimi uygulamalarını incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışma, ayrıca, akran-geribildirimi ve yansıtıcı uygulama arasındaki ilişkiyi de incelemeyi hedeflemektedir. Veri toplama aracı olarak, kırk sorudan oluşan çevrimiçi bir anketten yararlanılmıştır. Veri çözümleme süreci betimleyici istatistik ve nitel verilen kodlanmasından oluşmaktadır. Anketteki maddeler önce kategorilere ayrılmıştır. Nicel veriden elde edilen bulgular, nitel veriden alınan sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Çalışmanın bulguları hizmet öncesi öğretmenlerin, akranlarına yüksek puanlar verme eğiliminde olduklarını göstermiştir (m=4.37). Bununla birlikte, nitel olarak sağladıkları veride, gözlemledikleri akranlarına bir takım eleştirilerde de bulunmuşlardır. Bulgular aynı zamanda katılımcıların, hedef dilde telaffuz, sınıfta soru sorma, hata düzeltme, bir önceki dersle ilişki kurma ve anlaşılabilir bir ses tonu kullanma gibi noktalarda sorun yaşadıklarını göstermektedir. Nitel veriden elde edilen bulgularda ise, sınıf yönetimi, tedirginlik ve işbirliği açısından öğretmen adaylarının sorun yaşadığı gözlemlenmiştir. Çalışma, hizmet öncesi öğretmen eğitiminde akran-geribildiriminin kullanılmasına ilişkin bir takım olumlu çıkarımlarda bulunmaktadır.

PDF

___

Azarnoosh, M. (2013). Peer assessment in an EFL context: Attitudes and friendship bias. Language Testing in Asia, 3(11), pp. 1-10.

Boud, D., & Falchikov, N. (2006). Aligning assessment with long-term learning. Assessment and Evaluation in Higher Education, 31(4), pp. 399-413.

Brown, H.D. (2001). Teaching by principles: An interactive approach to language pedagogy. New York: Addison Wesley Longman, Inc.

Bryant, C.L., Maarouf, S., Burcham, J., & Greer, D. (2016). The examination of a teacher candidate assessment rubric: A confirmatory factor analysis. Teaching and Teacher Education, 57, 79-96. doi: 10.1016/j.tate.2016.03.012

Cheng, W., & Warren, M. (2005). Peer assessment of language proficiency, Language Testing, 22(3), pp. 93-121.

Cornu, R.L. (2005). Peer mentoring: Engaging pre-service teachers in mentoring one another. Mentoring and Tutoring, 13(3). pp. 355-366.

Creswell, J.W. (2005). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research. Upper Saddle River, NJ: Pearson.

Forbes, C.T. (2004). Peer mentoring in the development of beginning secondary science teachers: Three case studies. Mentoring and Tutoring, 12(2), pp. 219-239.

Göker, S.D. (2006). Impact of peer coaching on self-efficacy and instructional skills in TEFL teacher education. System, 34, 239-254.

Koç, B. & Ilya, A. (2016). Exploring pre-service language teachers’ perceptions and actual practices of giving feedback in micro-teaching. Procedia - Social and Behavioral Sciences 232. 421-429

Kollar, I., & Fischer, F., (2010). Peer assessment as collaborative learning: A cognitive perspective. Learning and Instruction 20(4), pp. 344-348.

Lindahl, K., Christison, M., & Tomas, Z. (2019). The impact of rubric use on peer feedback tasks in a TESOL program, Journal of Second Language Teaching & Research, 7(1), pp. 26-55.

Nguyen, H.T.M. (2017). Models of mentoring in language teacher education. Switzerland: Springer.

Nguyen, H.T.M, & Ngo, N.T.H. (2017). Learning to reflect through peer mentoring in a TESOL practicum, ELT Journal Volume 72(2), pp. 187-198.

Pennington, M.C., & Young, A.L. (1991). Procedures and instruments for faculty evaluation in ESL. In M.C. Pennington (Ed.), Building better English language programs:

Perspectives on evaluation in ESL (pp. 191-205). Washington, D.C.: NAFSA: Association of International Educators.

Ratminingsih, N.M., Artini, L.P., & Padmadewi, N.N. (2017). Incorporating Self and Peer Assessment in Reflective Teaching Practices. International Journal of Instruction, 10(4), pp.165-184.

Richards J.C., & Lockhart C. (2007). Reflective teaching in second language classrooms. New York: CUP.

Spiller, D. (2012). Assessment matters: Self-assessment and peer assessment. Retrieved September 30, 2019, from http://cei.ust.hk/files/public/assessment_matters_selfassessment_peer_assessment.pdf.

Sun, D.L., Harris, N., Walther, G., & Baiocchi, M. (2015). Peer assessment enhances student learning: The results of a matched randomized crossover experiment in a college statistics class. PLoS One, 10(12), e0143177. doi: https://doi.org/10.1371/journal.pone.0143177.

Vickerman, P. (2009). Student perspectives on formative peer assessment: an attempt to deepen learning? Assessment & Evaluation in Higher Education, 34(2), pp.221-230.

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Nitel araştırma yöntemleri [Qualitative research methods]. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yuksel, İ. (2011). The Effects of Post-observational Feedback Modes on Teaching Beliefs: Peer vs. Teacher-Mediated Feedback. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 2(1), 38-56.

Wenger, E. (1999). Communities of practice: Learning, meaning, and identity. Cambridge University Press.

White, E. (2009). Student perspectives of peer assessment for learning in a public speaking course. Asian EFL Journal – Professional Teaching Articles, 33(1), 1-36.