TÜKETİM TOPLUMLARINDA KÜLTÜREL AÇIDAN MEKAN KAVRAMININ ÖLÇEKLENDİRİLMESİ: İSTANBUL ÖRNEĞİ

Tüketim toplumlarında bir nesne olarak mekan kavramı ele alındığında, bu kavramın geçmişten günümüze gerek tanım oluşumlarında, gerek kültür ve diyalektik anlamda yaşama yön veren, kaliteyi estetik ve ergonomik açıdan nitelendirebilen tanımlar çerçevesinde inceleyip ortaya kayabiliriz. Kültür çerçevesinden bakıldığı zaman uygulama alanları açısından sadelikten ve işlevsellikten uzak tanımlanabilen mekan kavramı özellikle günümüz Türkiye sinde eleştirel açıdan da çok acımasız ve ironik yorumlar ile karşılaşmaktadır. Ancak akademik ve teorik hiçbir zemini olmayan zümreler tarafından yapılan bu ironik yorumlar kültürel özelliği bulunmayan yapılara karşı tamamı ile yumuşamakta ve İstanbul un kent kimliğini değiştiren yapıları destekler nitelikte şekillenmektedir. Bu bildirinin amacı sürekli göç alan ve her gün yeni bir beton yapılaşma ile tarihi kültürünü dikey de yükselen çizgisel siluetlere bırakan İstanbul’ a inşaat firmaları tarafından sunulan mekan ölçeklerini örnek seçilen Toki işbirliği ile ortaya konulan projeler bağlamında incelemektir.

Anahtar Kelimeler:

Kültürel benlik, kent kimliği, kentsel tasarım, mekan, tüketim

PDF

___

Ayyıldız, S.Ertürk, F. “Kentsel Kimlik Bileşenleri ile Yerel Kimliğin İzlerini Sürmek:Kapanca Sokak Örneği”, Mimarlık ve Yaşam Dergisi Journal of Architecture and Life 2(1), 2017, (65-88) ISSN: 2564-6109 DOI: 10.26835/my.271053
Ayyıldız, Sonay; Özbayraktar, Mehtap, “Belleğini Arayan Kent: Bir Kentin Görün(mey)en Yüzü”, Tasarım Dergisi, Sayı 149, 2005, s. 34-37.
Bayramoğlu, Nergis, Kullanıcısı Algısı Bağlamında Kentsel Kimlik: Barbaros Bulvarı- Büyükdere Kentsel Aksı, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2010.
EMİNAĞAOĞLU Z., Kırsal Yerleşmelerde Dış Mekan Organizasyonu İlgili Politikalar ve Değerlendirmeler, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 2004, Trabzon.
HOVELL MF, Sallis JF, Hofstetter CR, et al.: Identifying correlates of walking for exercise: An epidemiologic prerequisite for physical activity promotion.Preventive Medicine. 1989,18:856–866.
HUBBARD, P. (1995) Urban design and local economic development. Cities 12(4): 243-251
KAHRAMAN, T. İstanbul Kentinde Kentsel Dönüșüm Projeleri ve Planlama Süreçleri, 2006
LYNCH, K. (1960) Kent İmgesi, çev. İ.Başaran (2011) Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
GÜNAY, B. (1994) Kentlerin yeniden üretilmesi süreçleri. Mimarlık 249:111-114
TEKELİ, İ. (2011) Kent Kentli Hakları Kentleşme ve Kentsel Dönüşüm, Tarih Vakfı, İstanbul.
Önem, A. Buket; Kılınçaslan, İsmet, “Haliç Bölgesinde Çevre Algılama ve Kentsel Kimlik”, İTÜ Dergisi/a, Mimarlık, Planlama ve Tasarım, Cilt 4, Sayı 1, Mart 2005, s.115- 124.
POLAT, S. (2005) Mimarlık ve Kentsel Yaşam Kalitesinin Sağlanmasında Dönüşüm Projelerinin Rolü: BursaSantral Garaj Bölgesi Örneği, Yüksek Lisans Tezi (yayınlanmamış), Uludağ Üniversitesi, 7-84.
SÖKMEN, P. (2003) Kentsel Dönüşüm İçin Kaynak Yaratıcı Sürdürülebilir Bir Planlama Çerçevesi, Kentsel Dönüşüm Sempozyumu Bildiriler Kitabı. Yıldız Teknik Üniversitesi Basım-Yayın Merkezi, İstanbul, 47-51.
http://www.haber7.com/yazarlar/ihsan-aktas/402431-kent-kimligi
https://www.ibb.istanbul/CorporateUnit/Detail/102
http://www.dunyabulteni.net/m/istanbul-siluet/190282/ucube-rezidanstan-ilginc-ilan