İÇMİMARLIK PROJE STÜDYOSUNDA YARATICILIK ODAKLI TASARIM ÇALIŞMALARI

Günümüzde yaratıcılığın öğrenilebilen bir olgu olduğu ve eğitimle geliştirilebileceği düşüncesi yaygındır. Buradan hareketle özellikle tasarım eğitiminde öğrencilerin çeşitli koşullanmışlıklardan sıyrılarak, yaratıcı zekalarını ön plana çıkaracak, yeni, özgün fikirler ortaya koyabilecekleri ortamların ve yaklaşımların oluşturulması önemsenmelidir. Yaratıcı odaklı olarak tasarım deneyiminin geliştirileceği görüşü, İstanbul Kültür Üniversitesi, İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü’nde 2016-17 Eğitim-Öğretim Güz Yarıyılında İçmimarlık Proje I dersinin stüdyo strüktürünün ve sürecinin temel hedefi olmuştur. Stüdyoda tasarım ve yaratıcılık ilişkisini teşvik eden ayrıca öğrenme heyecanını oluşmasını sağlayan yaparak/deneyerek öğrenme modeli benimsenmiştir. Bu doğrultuda içmimarlık tasarım stüdyosu dört ana adım altında farklı temaların tartışmaya açıldığı, aynı konunun farklı açılardan incelenmesine olanak tanıyan yaratıcı tasarım deneyimleri şeklinde kurgulanmıştır. İlk iki adım, öğrencilerin ana konuyu derinlemesine anlamalarını sağlayacak ve yaratıcılıklarını tetikleyecek farklı kısa süreli problemler ile yapılandırılan bir süreçtir. İlk iki adımda temel amaç, öğrencilerin görsel algılarının geliştirilmesi, soyut düşünme becerisi kazandırılması ve bunun nasıl temsil edileceğinin sorgulanmasıdır. Üçüncü ve dördüncü adımda tek tema, kısa süreli artan düzeyde küçük parçalara ayrılarak çözüme ulaşılmaktadır. Üçüncü adımda mekan ve beden ilişkisi, oyun kavramı üzerinden öğrencilere aktarılmıştır. Dördüncü adımda birim-modül-örüntü ilişkisi biyomimikri tasarım yaklaşımı aracılığıyla kurulmuştur. Öğrencilerin, bu adımlarda tek tasarım problemine farklı açılardan bakabilmesi, farklı şekillerde analiz etmesi ve çok yönlü sorgulaması beklenmiştir. Sonuçta, stüdyo strüktüründeki tasarım yaklaşımı çeşitliliği ve farklılığı, yaratıcılığı besleyen bir sürecin deneyimlenmesini sağlamıştır. Ayrıca yaratıcı odaklı kurgulanan stüdyo sürecinin her öğrencinin farklı öğrenme biçimine cevap verebilme potansiyeli taşıdığı görülmüştür. Tasarımla tanışma ve tasarlama işini sevme yılı olan ilk yarıyıl eğitiminin; çeşitlilik içerecek, eleştirel düşünmeyi sağlayacak, öğrencinin kendi sınırlarını keşfederek aşmasına imkan verecek şekilde yaratıcı odaklı kurgulanmasının önemi anlaşılmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

: İçmimarlık Eğitimi, İçmimarlık Proje Stüdyosu, Yaratıcı Tasarım, Yaratıcılık, Yaparak Öğrenme

PDF

___

Akarsu, H.T. ve Erdoğan, N.(ed.) (2016). Edebiyatta Mimarlık, İstanbul: Yem Yayınları
Aydınlı, S. ve Kürtüncü, B. (2014). Paralaks Oda 3407. İstanbul: Yem Yayınları
Bielefeld, B. ve El Khouli, S. (2010). Tasarım Fikirleri, (çev. Atmaca, V.), İstanbul: Yem Yayınları
Cross, N. (1999). “Natural Intelligence in Design”, Design Studies, cilt 20, sayı 1, s. 25-39.
Çellek, T. (2002). Yaratıcılık ve Eğitim Sistemimizdeki Boyutu, Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, cilt 2, sayı 1, s.2-4
Denel, B. (1981). Temel Tasarım Ve Yaratıcılık. Ankara: ODTÜ Yayın
Dewey, J. (1997). Experience & Education, The Kappa Delta Pi Lecture Series, New York: A Touchstone Book.
Doğan, F. (2000). Mimarlık ve Mekan Algısı, Ankara: TMMOB Odası.
Ertürk, Z., Usta, G., Usta, A. (1999). Tasarım Eğitimine Başlamada Farklı Model Arayışları, Arkitekt, vol.466, pp.40-48.
Eryilmaz, H. (2015). Biyomimikri ve Ergonomi: Tasarimda Doğadan Yenilikçi İlham, Süleyman Demirel Üniversitesi, Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi 3(3), s.469-474.
Feigenberg, A. (1991). “Learning to Teach An Teaching To Learn”, Voices in Architectural Education, Ed.Dutton, Bergib-Garvey, New York
Goldschmidt, G. (1991). “The Dialectics of Sketching” Creative Research Jourmal
Hadid, Z. (2000). Zaha Hadid: Hadid ile Konuşma, Ahmet Özgüner, Çağdaş Dünya Mimarlığı Dizisi, 9, İstanbul: Boyut Yayınları
Hasançebi, Ö. (2004). Mimarlık Eğitiminde Temel Tasarım - Mimari Tasarım İlişkisi Üzerine Bir İnceleme, Y. Lisans Tezi, K:T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
İnceoğlu, N. Vd. (1997) Mimarlık Öğrencileri İçin Tasarımda Eskizler, İstanbul: YTÜ Yayınevi.
Kahvecioğlu, N.P. (2001) Mimari Tasarım Eğitiminde Bilgi ve Yaratıcılık Etkileşimi, Doktora Tezi, İ.T.Ü, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Karabetça, A.R. (2015). Doğadan Esinlenmiş Tasarımlar: Tasarım Stratejisi Olarak Biyomimikri, 4. Ulusal İç Mimarlık Sempozyumu, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul Türkiye, s. 101-113
Schön, D. A. (1984). The Design Studio As An Exemplar Of Education For Reflection İn Action, Joural Of Architectural Education, 38, 2-9.
Shoshi, B., Oxman, R. (2000). The Architectural Design Studio: Current Trands And Future Directions, Design Studio: The Meeting Pot Of Architectural Education Conference.
Teymur, N. (1998) Tasarlanacak Bir Dünya İçin Temel Tasarım Eğitimi: Temel Tasarım-Temel Eğitim, Der. Teymur, N., Aytaç-Dural,T., Ankara: ODTÜ Yayınları