Fazla kilolu ve obez kadınlarda fiziksel aktivite programı girişimi

Amaç: Bu çalışmanın amacı orta yaşlı, fazla kilolu ve obez kadınlarda fiziksel aktivite (FA) girişim programının beden kompozisyonu ve beden yağ yüzdesi üzerine etkisini değerlendirmektir. Yöntem: Araştırma alanda yürütülen randomize, kontrollü bir girişim çalışmasıdır. Örnek büyüklüğü her bir grup için 85 olarak hesaplanmıştır. Kesitsel bir araştırma ile saptanan fazla kilolu ve obez kadınlar rasgele seçimle girişim ve kontrol gruplarına ayrılmıştır. Her iki gruptaki kadınlara sağlıklı yaşam biçimi ile ilgili bir eğitim verilmiştir. Girişim grubundaki kadınlar haftada üç kez olmak üzere üç aylık bir FA programına katılmıştır. Girişim programının başında, 6. ve 12. haftada beden kompozisyonu ve beden yağ yüzdesi ölçümleri bioelektriksel impedans analizi (BİA) ile yapılmıştır. Veri analizinde Ki Kare ve Fisher kesin ki kare testi, Student t testi ve tekrarlayan ölçümlerde varyans analizi uygulanmıştır. Bulgular: Girişim ve kontrol grupları başlangıç ölçümlerinde sosyodemografik değişkenler ve BİA ölçümleri açısından benzerdir. BİA göstergeleri açısından her iki grupta istatistiksel olarak anlamlı azalma olmuş, kontrol grubunda vücut yağ oranı ve gövde yağ ağırlığı değişmemiştir. İlk ve son ölçümler arasındaki azalmalar karşılaştırıldığında, maksimum efor kapasitesi skoru, kas kitlesi ve yağ yüzdesi dışındaki bütün BİA göstergelerinde, sadece girişim grubunda istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptanmıştır. Vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi ve kalça çevresi ölçümlerindeki azalmalar, 30 veya daha fazla FA oturumuna katılan kadınlarda, 29 ve daha az oturuma katılan kadınlara göre daha fazladır. Sonuç: Uygulanan FA girişim programı orta yaşlı, fazla kilolu veya şişman kadınlarda obezitenin antropometrik göstergeleri açısından etkili bulunmuştur. Bu girişim programı, benzer gruplar için uygun bir yöntem olarak önerilebilir.

Effectiveness of a physical activity program among overweight and obese women

Objective: This study evaluates the impact of a physical activity (PA) intervention program on body composition and anthropometrical measurements among middle aged, overweight and obese women. Methods: This was an interventional study in a semi-urban area. Sample size was calculated as 85 women for each group. The overweight and obese women were assigned to one of two groups by randomization on the basis of a cross-sectional study. Women from both groups participated in a training program on healthy life styles. The intervention group participated in a PA program for three months, three times a week. Anthropometrical and bioelectrical impedance analysis (BIA) measurements were performed at the beginning and repeated on 6th and 12th weeks for each group. The Chi square test, Fisher’s exact test, Student’s T test and variance analysis on repeated measures were used for data analysis. Results: Intervention and control groups were similar at the baseline evaluation in terms of their socio-demographic and BIA characteristics. There were statistically significant decreases in both groups in terms of BIA indicators, while body fat percent and trunk fat weight remained unchanged in the control group. When reductions between first and last measurements were compared, for all BIA indicators except for maximum effort capacity scores, muscle weight and body fat percent; the differences were statistically significant in the intervention group. Reductions in body weight, BMI and waist circumference for women who participated in 30 or more PA sessions were higher than for those who participated in 29 or fewer sessions. Conclusions: This PA intervention program was effective for middle aged overweight or obese women in terms of improvement on anthropometrical determinants of obesity. This intervention program can be offered as an appropriate model for similar groups.