___

• Alkan, M.Ö. (2004). Gogol’un paltosu: Tarık Zafer Tunaya ve “siyasî partiler”. Türkiye Araştırmaları ve Literatür Dergisi, Cilt 2, S.1, s. 475-481.
• Berktay, H. (1991). Dört tarihçinin sosyal portresi. Toplum ve Bilim, S.54-55, s. 19-45.
• Body, K. (1999). Encyclopedia of historians and historical writing. London: Fitzroy Dearbrorn.
• Çalen, M.K. (2016). Erken modern dönem Türk tarihçileri ve Ahmet Refik (Altınay). A. Şimşek (Ed.), Türk Tarihçileri. Ankara: Pegem, s. 45-60.
• Eyice, S. (1991). Franz Babinger. Diyanet İslam Ansiklopedisi. İstanbul: Türk Diyanet Vakfı, C.4, s. 390-392.
• Hughes, M. (2014). En önemli elli tarihçi, İstanbul: Etkileşim.
• Türk tarihçiliğinde dört sima. (2006). İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi.
• Munslow, A. (2000). Book rewiev: Encyclopedia of historians and historical writing. 23.04.2017 tarihinde http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/ 13642520050074849 adresinden alınmıştır.
• Özcan, A. (1993). Cemaleddin Mehmed, Karslızade. Diyanet İslam Ansiklopedisi. İstanbul: Türk Diyanet Vakfı, C.7, s. 312-313.
• Özcan, A. (2013). M. Fuat Köprülü tahrir defteri gördü mü?. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 53 (2), s. 249-262.
• Özcan, A. (2017). Tarih ve tarihçilik üzerine yazılmış müracaat eserleri ve bir ansiklopedi teklifi. Tarih ve Tarihçilik Sempozyumu’nda sunulan bildiri, Ankara: TTK.
• Sales, V. (2016). Tarihçiler. İstanbul: İletişim.
• Şimşek, A. (Ed.). (2016). Türk Tarihçileri. Ankara: Pegem.
• Türkiye’nin birikimleri: Tarihçiler. (2015). İstanbul: İlke.