Maddi refaha üst düzeyde değer veren bir ulusu, eğitim organizasyonunda maddiyatabüyük önem verdiği için suçlamak belki haksızlık olur. Para genellikle okul binaları için hazırdır,sıklıkla beslenmeye (iaşeye) savrulur, öğretmene ise sadece bu bakım masraflarından artakalan ayrılır. Bunun doğal bir sonucu olarak öğretmenlerin hem maaşları hem de sosyalkonumları diğer mesleklerden daha düşük olma eğilimi göstermiştir; daha ileri bir sonuçolarak, öğretim sıklıkla kötü bir şekilde yürütülmüş ve kaçınılmaz biçimde eğitim konusundaİngiliz zihnini büyük bir şüphecilik ve hoşnutsuzlukla doldurmuştur. Bu şüpheci yaklaşım çoğuzaman haklı çıkmıştır. İş hayatındaki bir İngiliz ebeveyn, çocuğunun öğretmeninin, düşük maaşaldığını, imkânlarının kısıtlı olduğunu ve çalıştığı pozisyonun sağlam olmadığını (işinikaybedebileceğini) bilir, sürekli genişleyen ve sayısız cazip iş imkânı sunan bir imparatorlukta,yetenekli bir ruha sahip girişimci/cesur birinin geçimini sağlamak için onca fırsatı varken bukadar az getirisi olan bir meslekte uzun süre kalmasının bir sebebi olması gerektiğini öne sürer.