Bu yazıda, Romantik tarih-yazımının karşısında konumlanan, pozitivist bir yöntembilimine dayalı tarihçiliğin Fransa’da başta Annales okulunun çevresi ve çeperinde nasıl bir yön aldığı, bu ülkede tarih üzerine yapılan yazınsal ve entelektüel üretimin oluşum koşulları, tematik-kronolojik çerçevede ve başlıca tarihçiler ve yapıtlar üzerinden gelişimi ve bu alandaki bugünkü yönelimlerin sunulup değerlendirilmesi amaçlanıyor. Her ne kadar bugün sözkonusu okulun etkisi yeni yaklaşım ve eğilimler sonucu (linguistic turn, sömürgecilik sonrası çalışmaları, Global ve Bağlantılı tarih vs.) azalsa da alana olan getirilerinin değerlendirilmesi, düşünümsel noktada, tarihçilerin mesleklerinin icra ederken yaptıkları tarihyazımsal işlemlerin saiklerini, belirlenimlerini ve uzanımlarını daha iyi kavramalarını ve bu işlemler üzerinden vardıkları çıkarımları denetlemelerinin koşullarını oluşturuyor.

This article aims to overview major historiographical developments in France of the last two centuries. Especially focusing on the so-called Annales school, I intend to deal with social and academic context of this production and evaluate its recent trends and repositionnements. Even if today Annales-type history writing is practiced in a lesser extent in France, because of some recent approaches and trends such as the linguistic-turn, post-colonial studies, Global and Connected-History etc., the famous “school” which grosso modo dominated the continental historiography still continues to influence historians. One must as well think in reflective manner about historiographical operations while doing history and revision of major schools” helps to to conceive better these operations that one consciously or not put in place in his/her assumptions and writings in general.