Çokkültürlülük ve Dinî Çoğulculuk Bağlamında İngiltere Okullarında Din Eğitimi

İNGİLTERE OKULLARINDA ÇOKKÜLTÜRLÜLÜK VE DİNİ ÇOĞULCULUK BAĞLAMINDA DİN EĞİTİMİİngiltere’nin tarihi süreç içerisinde geçirdiği sosyal ve kültürel değişim sonucu yeni bir toplumsal yapı kazandığı görülmektedir. Günümüzde çokkültürlülük olarak nitelenen bu yapının, okullardaki din eğitimine etkisi ve yansımaları olmuştur. Bu sebeple İngiltere için din eğitiminin içinden geçtiği tarihi süreç, toplumsal serüven ile benzerlik göstermektedir. Okullardaki din dersi uygulamalarının geçmişten günümüze çokkültürlülük bağlamında yapısal ve içerik olarak değişimi, ortaya çıkan yaklaşımlardan etkilenmesi, dinî grupların taleplerini karşılayıp karşılayamaması ve daha pek çok değişken öğretim programları bağlamında ele alınmıştır. Çokkültürlü program anlayışlarını ortaya çıkaran din eğitimi yaklaşımları, birer model olarak İngiltere’de uygulanmış ve halen de uygulanmaktadır. Bu yaklaşımların bir kısmı ihtiyaçlara cevap verip sistem içerisinde yerini korurken, özellikle geleneksel metotlar ve yöntemler bu süreçte uygulama imkânı bulamamıştır. ABSTRACT RELIGIOUS EDUCATION IN THE CONTEXT OF MULTICULTURALISM AND RELIGIOUS PLURALISM IN ENGLISH SCHOOLS Britain has witnessed remarkable social and cultural transitions in the last few decades which in turn gave sight into a new social structure. This structure, which named as multiculturalism, has had effects and reflections on religious education in schools. For that reason we could argue that historical process of the religious education in UK had gone through a similar path with the nation’s social advancements. In relation to this fairly new multicultural structure the content of the religious education practices in schools has been vastly effected by the new developments that is happening at the mean time. To our interpretation, as well as meeting the demands of religious groups many other questions still awaits for satisfactory responses. This relatively new trend of multiculturalism has been implemented and practiced in UK’s religious education as an approach model. Some of these approaches retain their positions in the system, meeting the needs of society. As a consequence the tradional models and approaches to religious education lost their popularity.

Anahtar Kelimeler:

Din eğitimi, İngiltere, Din Dersi Öğretim Programı, İngiltere’de Dinî Gruplar, Dinlerarası Öğretim

PDF

___

KAYNAKÇA 1. ARICAN, M. Kazım, “Dini Çoğulculuk Paradigması ve Eleştirisi (John Hick Eksenli Dini Çoğulculuğun Eleştirisi)”, C.Ü. ilahiyat Fakültesi Dergisi 2011, Cilt: XV/, Sayı: 2 Sayfa: 21-38.
2. Aydın, Mehmet Zeki, “Belçika’da İlk ve Orta Öğretimde Din ve Ahlak Öğretimi”, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, C. 3, S. 1, Sivas, 1999.
3. Aytaç Kemal, İngiltere, İsveç, Fransa ile Federal Almanya’da Okul Reformları ve Okul Kuruluş Sistemlerinde Demokratlaşma Temayülleri, MEB Yay., İstanbul, 1975.
4. Catto, Rebecca, Grace Davie, “İngiltere”, Avrupa Birliği Ülkelerinde Din-Devlet İlişkisi, Editörler: Ali Köse, Talip Küçükcan, İsam Yay., İstanbul, 2008.
5. Copley, Terence, Spiritual Development in the State School, a Perspective on Worship and Spirituality in the Education System of Englaand and Wales, University of Exeter Press, 2000.
6. Doğan, Recai, “Avrupa Birliği Sürecinde Dinî Kurumlar ve Din Eğitimi: Almanya Modeli”, AÜİFD, 2008, S. II.
7. Declaration on Christian Education (Gravissimum Educationis), issued on October 25, 1965.
8. Education Reform Act 1988, Chapter 40, s. 6, Madde: 8.3, London, Her Majesty's Stationery Office, Reprinted 1989.
9. Education Act, 1944, (7 and 8 Geo 6 c. 31).
10. Jackson, Robert, “Intercultural Education and Religious Education a Changing Relationship”, Education, Religion and Society, Essays in honour of John M. Hull, Edited by Dennis Bates, Gloria Durka, and Friedrich Schweitzer, Routledge, London, 2006.
11. K. Kay, William, “Presentation and Problem Inventory: Religious Education in Great Britain", Religious Education in Great Britain, Sweden and Russia, Presentations, Problem Inventories and Commentaries, edited by Edgar Almén and Hans Christian Øster, Lınköpıng Unıversıty Electronic Press, 2000.
12. Marshall, Gordon, “Çokkültürlü Toplum” Md., Sosyoloji Sözlüğü, Bilim ve Sanat Yay., Ankara, 1999.
13. Niblett, W. R., Christian Education in a Secular Society, Oxford University Press, London, 1960.
14. Reçber, M. Sait, 'Dini Çeşitlilik', Din ve Ahlak Felsefesi, Ed. Recep Kılıç, Ankuzem Yay. Ankara 2006.
15. Teece, Geoffrey, A Religious Approach to Religious Education: the Implications of John Hick’s Religious Interpretation of Religion for Religious Education, A thesis, College Of Social Sciences School of Education University of Birmingham May 2010.
16. Tosun, Cemal, “Cumhuriyet Dönemi Din Dersi Programlarında Diğer Dinler”, Türkiye’de Dinler Tarihi (Dünü, Bugünü ve Geleceği) Sempozyum, 04-06 Aralık 2009, Türkiye Dinler Tarihi Derneği Yayınları, Ankara, 2010.
17. https://www.ons.gov.uk/peoplepopulationandcommunity/culturalidentity/religion/articles/religioninenglandandwales2011/2012-12-11, erişim: 07.12.2017.