DİVAN ŞİİRİ KARŞISINDA BEHÇET NECATİGİL

Yüzyıllar içinde kazandığı kültürel ve estetik değerlerle Türk edebiyatındauzun bir süre hâkimiyetini sürdüren divan şiiri, özellikle Cumhuriyet’in ilkyıllarında bazı tartışmalara sebep olmuştur. Tanzimat’la birlikte başlayanBatılılaşma hareketlerinin de bir sonucu olarak divan edebiyatının günün değerleriyleörtüşmediği öne sürülerek bu edebiyat geleneği kısmen de olsa göz ardı edilmeyeçalışılmıştır. Böyle bir anlayışın öne çıktığı bir dönemde eser vermeye başlayan BehçetNecatigil, divan şiiri ve gelenekle ilgili döneminden farklı ve özgün düşünceler ilerisürmüştür. Bu makalede Behçet Necatigil’in divan şiiri karşısındaki tutumudüzyazıları merkezinde değerlendirilecek ve konuyla ilgili fikirleri belli başlıklaraltında incelenecektir.

Behçet Necatigil vis-à-vis Ottoman Poetry

Ottoman poetry, which survived in Turkish literature for a long time thanks to its cultural and aesthetic values it gained during centuries, caused some certain arguments especially in the first years of the Republic. As one of the results of the westernization movements starting along with Tanzimat, this literature tradition was tried to be brushed aside, albeit to a certain degree, by claiming that it does not overlap the values of the age. Behçet Necatigil, who started to write in such a period when the aforementioned idea was forgrounded, put forward distinctive and genuine ideas different from Ottoman poetry and tradition. This article will tackle the attitude of Behçet Necatigil towards Ottoman poetry by his prose works as the foci and his ideas will be analyzed under certain headings.

PDF

___

AKÜN, Ömer Faruk, (1962), “Ahmet Hamdi Tanpınar”, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, Cilt: XII: 1-32.
ALPTEKİN, Turan, (1975), Bir Kültür, Bir İnsan-Ahmet Hamdi Tanpınar ve Edebiyatımıza Bakışlar, İstanbul: Nakışlar Yayınevi.
ATTİLÂ İLHAN, (1960), Sisler Bulvarı, Ankara: Dost Yayınları.
İLHAN, Attila, (1993), Sisler Bulvarı, Ankara: Bilgi Yayınevi.
AYVAZOĞLU, Beşir, (1996), Geleneğin Direnişi, İstanbul: Ötüken Yayınları.
GÖLPINARLI, Abdülbaki, (1945), Divan Edebiyatı Beyanındadır, İstanbul: Marmara Kitabevi.
HASAN ÂLİ (1932). Türk Edebiyatına Toplu Bakış, İstanbul: Remzi Kitaphanesi.
NECATİGİL, Behçet, (2013), Bütün Eserleri, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
NECATİGİL, Behçet, (2016), “Kaside-i der-Vasf-ı Teferrüc-Gezinti Kasidesi”, (Derleyen: Şaban Özdemir), IAN. Edebiyat, Sayı: 3.
ŞENALP, Hilmi (2011), “Gelenekli Türk Mimarisi ve Sayıların Sırları”, Skylife, Ocak 2011.
TANPINAR, Ahmet Hamdi, (2013), Günlüklerin Işığında Tanpınar’la Baş Başa, (Hazırlayanlar: İnci Enginün-Zeynep Kerman), İstanbul: Dergâh Yayınları.
TÖKEL, Dursun Ali, (2016), “Necatigil’in Divan Şiiri: Baba Ocağı”, Türk Dili, Sayı: 772: 115-131.