Malatya İlindeki Etlik Piliç İşletmelerinin Teknik ve Yapısal Özellikleri

Bu çalışma, Malatya ilinde bulunan etlik piliç işletmelerinin teknik ve yapısal özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırma materyalini, sözleşmeli yetiştiricilik yapan toplam 77 adet etlik piliç işletmesi oluşturmuştur. Elde edilen sonuçlara göre, işletmelerin tümünün işletme sahiplerine ait olduğu ve 1-2 kümesten oluştuğu saptanmıştır. İşletmelerde, mevcut kapasitenin 10.000-20.000 adet/devre ve kapasite kullanım oranının %89 olduğu belirlenmiştir. Üreticilerde yaş ortalaması 46.8 olup, %46’sı ilkokul mezunudur. Deneyim süresi 6 yıldan fazla olan üreticilerin oranı %63.2 olarak bulunmuştur. Kümeslerde ısı kaynağı olarak, %94.9 oranında soba kullanılmakta, havalandırma ihtiyacı ise %93.2 oranında fanlarla sağlanmaktadır. Kümeslerin tamamında askılı yuvarlak yemlikler ve damlalıklı nipel suluklar kullanılmaktadır. Kümeslerde m2’ye konulan hayvan sayısı 13 adet (%69.9) veya daha fazladır. Besi sonunda hayvan başına tüketilen ortalama yem miktarı 4.1 kg, canlı ağırlık ise 2.5 kg’dır. İşletmelerin tamamında dış kaynaklı hibrit kullanılmakta olup, besi dönemindeki ölüm oranı %5-6 civarındadır. Sonuç olarak, Malatya ilindeki etlik piliç üretiminin sorunlarının genelde ülke genelindeki sorunlarla genelde benzer olduğu ve temel sorunlarının daha çok eğitim, kredi, yem ve hastalıklar olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Malatya, etlik piliç

Technical and Structural Characteristics of the Broiler Poultry Farms in the Province of Malatya

This study was carried out with the purpose of determining the technical and structural characteristics of the broiler poultry farms in the province of Malatya in Turkey. The study material consisted of a total of 77 broiler poultry farms that were taking part in contract farming. According to the results, it was found that all the farms belonged to the owners and consisted of 1-2 poultry houses. The existing capacities of the farms were 10.000-20.000 individuals/rotation, and the rate of capacity utilization was 89%. The mean age of the producers was 46.8, and 46% were primary school graduates. The ratio of the producers with more than 6 years of experience was found as 63.2%. The sources of heating for the poultry-houses were stoves by 94.9%, and 93.2% of the establishments achieved ventilation by fans. All poultry houses used hanged round feeders and dripping nipple drinkers. The number of animals in the poultry houses per m2 was 13 individuals (69.9%) or more. At the end of the fattening period, the feed amount consumed by each animal was 4.1 kg, while the mean live weight was 2.5 kg. All farms used foreign hybrids, and the mortality in the fattening period was about 5-6%. Consequently, it was determined that the problems in producing broiler poultry in the province of Malatya were usually similar to the problems in the entire country, and the main problems were usually education, credits, feeds and diseases.

Keywords:

Malatya broiler, poultry farms,

PDF

___

Arıç, H. 1996. Çukurova Bölgesi Broiler Yetiştiriciliğinin Yapısı ve Sorunları. Çukurova Ünv., Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Adana.
Can, H. 1996. Türkiye Broiler Üretiminin Sorunları. Ulusal Kümes Hayvanları Sempozyumu 96, 27-29 Kasım 1996, Adana.
Donar, H. 1994. Adana-Mersin İllerinde Broiler Üretim Ekonomisi. Çukurova Ünv., Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
Erdem, M. 1996. Tarsus Köy-Tür A.Ş Bağlantılı Broiler İşletmelerinin Verimlilik Yönünden Karşılaştırılması. Çukurova Ünv., Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
Güneş, T., Arıkan, R. 1988. Tarım Ekonomisi İstatistiği. Ankara Ünv. Ziraat Fak., Yayınları No: 1049, Ders Kitapları, No: 305, Ankara.
Güneş, E. 2018. Türkiye’de kanatlı et sektörünün ekonomik potansiyeli ve gelişimi. Dünya Gıda. Nisan 2018, 21 s.
Keskin, B., Demirbaş, N. 2012. Türkiye’de kanatlı eti sektöründe ortaya çıkan gelişmeler: Sorunlar ve öneriler. U.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 26(1): 117-130.
Köse, B., Durmuş, İ. 2014. Ordu ilindeki tavukçuluk işletmelerinin genel yapısı, sorunları ve çözüm önerileri. Akademik Ziraat Dergisi, 3(2): 89-94.
Küçükaydın, H. 1996. Hatay ilindeki Tavukçuluk İşletmelerinin Yapısal Özellikleri, Ekonomik Durumları, Sorunları ve Çözüm Yolları. MKU Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Hatay.
Öztürk, F., Durmuş, İ. 2001. Türkiye’de tavukçuluk işletmelerinin genel durumu. Tavukçuluk Araştırma Dergisi, 3(2):7-16.
TÜİK, 2018. Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.org.tr.
Türkyılmaz, K.M. 2006. Aydın ili broyler işletmelerinin yapısal ve teknik durumu üzerine bir araştırma. YYÜ Veteriner Fakültesi Dergisi, 17(1-2): 65-69.
Yenilmez, F. 2005. Çukurova Yöresindeki (Adana ve İçel İllerindeki) Broiler ve Yumurta Tavuğu İşletmelerinin Yetiştiricilik, Teknik ve Yapısal Özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Ünv., Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Adana.
Yüzbaşı, Ş. 2012. Bandırma İlçesi Kasaplık Piliç İşlemelerinin Yapısal ve Fonksiyonel Özellikleri. Ankara Ünv., Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarımsal Yapılar ve Sulama Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Yeni, A. 2012. Türkiye Broiler Sektöründe Üretim Kümeslerinin Ekonomik Yapısı ve Etkinlik Analizi: Doğu Marmara Bölgesi Örneği. Atatürk Ünv., Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Erzurum.