Konya İlinde Sertifikalı Tohumluk Üreten İşletmelerin Yapısal Analizi

Bu çalışmada, Konya ilinde faaliyette bulunan sertifikalı tohum üreten işletmelerin yapısal ve teknik özellikleri analiz edilmiştir. Çalışmanın ana materyalini Konya ili merkez ilçelerde bulunan 33 işletmeden anket yöntemi ile elde edilen veriler oluşturmuştur. Ayrıca konu ile ilgili yapılmış araştırma, inceleme ve istatistiklerden de yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre Türkiye’de 1980’li yıllardan sonra tohumculuk sektörüne yönelik uygulanan liberal politikalar, sektörde özellikle 2000’li yıllarda özel sektörün hızlı bir şekilde gelişmesine katkı sağlamıştır. Türkiye’deki gelişmelere paralel olarak, Konya ilinde de incelenen işletmelerin %78.79’u 2000’li yıllarda kurulmuştur. İldeki işletmelerin personel yapısının ağırlıklı olarak idari personel ve işçilerden oluşması, laboratuvar varlıklarının yeterli düzeyde olmaması ve Ar-Ge projesi yürüten işletme sayısının az olması, işletmelerin ürün ıslah ve çeşit geliştirme faaliyetlerinden ziyade sertifikalı tohum üretme faaliyetlerine ağırlık verdiklerini ortaya koymaktadır. İşletmelerin ürettikleri sertifikalı tohumları pazarlamada sorun yaşamadıkları ve başta İç Anadolu Bölgesi olmak üzere her bölgeye sertifikalı tohum satışı yaptıkları tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Sertifikalı tohumüretimi, Yapısal analiz, Teknik analiz, Konya

The Structural Analysis of Certified Seed Producing Enterprises in Konya Province

In this study,structuraland technical characteristics of certified seedproducing enterprisesinKonyaprovincewere analyzed. Main data of the study was obtained by survey method from managers of 33 enterprises producing certified seed in Konya province and the secondary information consisted of relative statistics and related studies of the subject.According to the findings, liberal policiesimposed on theseed sectorin 1980shas contributedto the development of private certified seed sectorin Turkey.In the same manner, 78.79% of the seed-producing enterprises werefoundedin the 2000s in Konya province.Because of inadequate research and developmentstaff, laboratories and research and developmentprojects, enterprises have beenmainlyproducing certified seed rather than making Research and Development.Enterprises declared that that they did not face with marketing problemsandthey sold the produced seeds to every regions, besidesthe Central Anatolia Region of Turkey.

Keywords:

Certifiedseedproduction, Structuralandtechnicalanalysis, Konya province,

PDF

___

Anonim, 2001. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, Bitkisel Üretim Özel İhtisas Komisyonu, Tohumculuk Alt Komisyon Raporu. DPT: 2646 . ÖİK: 654, Ankara.
Anonim, 2008. Yönetmelikler. Resmi Gazete, Sayı: 26997, 14 Eylül, Ankara.
Anonim, 2010. Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu. Resmi Gazete, Sayı: 27610, 13 Haziran, Ankara.
Anonim, 2012a. Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü Tohumculuk Sektör Raporu. http://www.tigem.gov.tr. (Erişim Tarihi; 2013).
Anonim, 2012b. Bitkisel Ürün İstatistikleri. www.tüik.gov.tr. (Erişim Tarihi:09.12.2013). Anonim, 2013. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü, Tohumculuk Daire Başkanlığı İstatistik Verileri, Ankara
Akdoğan, İ., 2005. Ankara İli Tarım İşletmelerinde Islah Edilmiş Buğday Çeşitlerinin Sertifikalı Tohumluklarının Kullanım Düzeyler ve İşletme Ekonomisine Katkılarının Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara
Altındal, A., Akgün, İ., 2007. Yeni Tohumculuk Yasası ve Türk Tarımına Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 2(2): 2735, Isparta.
Arısoy, S., Oğuz, C., 2005. Tarımsal Araştırma Enstitüleri Tarafından Yeni Geliştirilen Buğday Çeşitlerinin Tarım İşletmelerinde Kullanım Düzeyi ve Geleneksel Çeşitler İle Karşılaştırmalı Ekonomik Analizi -Konya İli Örneği-. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü Yayınları, No:130, Ankara.
Aydın, B., 2006. Tarımda Sözleşmeli Üretim Modeli. Ekonomik Yaklaşım Dergisi, 18(65):91-105.
Aydoğan, E. Yağdı, K., 2004. Determination of Inheritance of Some Yield and Quality Traits in Winter Wheat (Triticum aestivum L.). Biotechnology and Biotechnological Equipment . Vol:18/2.
Aygören, E., 2011. Türkiye’de Tohumculuk Sektörü. Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü Yayınları, ISSN: 1303–8346 / Nüsha: 10, Ankara.
Çelik, Y., Kan, A., Karakayacı, Z., 2011. Türkiye’de Bitkisel Tohum Üretimi ve Dış Ticaret Yapısı. Uluslararası Dış Ticaret ve Tarım Stratejileri Sempozyumu, ISBN: 978-60587836-1-4: 394-407, 08-10 Aralık, Kilis/Türkiye. Çelik, Z., 20 Tarımsal Biyoçeşitliliğin Korunmasında Yerel Tohum Bankalarının Rolü Üzerine Bir Araştırma: Karaot Köyü Tohum Derneği ve Yöresi Örneği. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, İzmir.
Delice, N., Özkaya, T., 2007. Türkiye Gıda Güvence ve Güvenilirliğinde Tohumlukların Yeri ve Önemi. HR.Ü.Z.F. Dergisi, 12(2):49-57, Şanlıurfa.
Dellal, İ., Giray, F.H., 2001. GAP Bölgesinde Buğday Tohumluğu Tedarik ve Kullanımı. II. GAP Tarım Kongresi, Şanlıurfa.
Demir, İ., Balkaya, A., Yılmaz, K., Onus, A.N., Uyanık, M., Kaycıoğlu, M., Bozkurt, B., 2010. Sebzelerde Tohumluk ve Fide Üretimi. TMMOB Ziraat Müh. Odası VII. Türkiye Ziraat Müh. Teknik Kongresi. Bildiriler Kitabı-2:8778 11-15 Ocak, Ankara.
Gaytancıoğlu, O., İnan, İ.H., Aksoy, Ş., 1995. Ayçiçeği Tarımında Hibrit Tohumluk Kullanımı ve Üretici Gelirine Etkisi, Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 3, 301-308,Tekirdağ.
Gençtan, T., Tugay, M.E., Geçit, H. .H., Bozkurt, B., Ergun, E.E., Ekiz, H., Yalvaç, K., Gevrek, M. N., Elçi, A. ve Balkan, A., 2007. Türkiye’de Tohumluk, Fide ve Fidan Üretimi ve Kullanımı. http://www.zmo.org.tr/etkinlikler/6tk05/04 0temelgenctan.pdf (erişim tarihi: 2013)
Güvenç, İ., Dursun, A., 1996. Türkiye’nin Sebze Tohumluğu Gereksinimi, Temini ve Dış Ticareti. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 27(2): 334-340, Erzurum.
Karakurt, H., Aslantaş, R., Eşitken, A., 2010. Tohum Çimlenmesi ve Bitki Büyümesi Üzerinde Etkili Olan Çevresel Faktörler ve Bazı Ön
Uygulamalar. Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 24(2): 115-128, Bursa. Kızılaslan, H., Gürler, Z., 1997. Tokat İli Buğday Üretiminde Tohumluk Kullanım Miktarı Ve Tohumluk Kullanımını Etkileyen Faktörler. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 1:195-213, Tokat.
Kün, E. Avcı M., Harmanşah F., Şahin, İ., Kayımoğlu, S. ve Duman R., 1995. Tohum ve Tohumculuğun Gelişimi. Türkiye Ziraat Mühendisliği 4. Teknik Kong. 9- 13 Ocak 1995, Cilt II, No.26, s.927-939, Ankara.
Özkaya, T., 2007. Tohumda Tekelleşme ve Etkileri. Tarım Ekonomisi Dergisi,75
Soylu, S., 2013. Konya İli Tohumculuğunun Durum Ve Potansiyelini Belirlemeye Yönelik Fizibilite Çalışması. Mevlana Kalkınma Ajansı Proje No:TR52-12-TD-03/16, Konya.
Tuncer, H.O., 1990. Tohumculuk Sanayii Gelişimi. Türkiye Ticaret Sanayii Deniz Ticaret Odaları ve Ticaret Borsaları Birliği. TOOBB Yay No:159, Ankara, s.2-27.
Tuna, Y., 1993. Tarımda Verimlilik Artışının Ekonomik Sonuçları: Türkiye İle İlgili Bir Değerlendirme. MPM Yayın No: 487, Ankara Yağdı, K, Çetin, B., Çifci, E.A., Özsayın, D., 2005. Seed Production Economics in Turkey. Jubilee Scientific Conference. 19-25 October Plovdiv,2005.p: 35-38. Bulgaria.
Yılmaz, K., Çavuş, G., Sezer, N., 2002. Türkiye Çeşit Tescil, Sertifikasyon Sistemi ve AB’ne Uyum Çerçevesinde Beklenen Değişimler. Türkiye Tohumculuk Kongresi, Bornova- İzmir.