KAHRAMAN SELVİ, SEDA ÖZDİKMENLİ TEPELİ, BURCU İLERİ, RAMAZAN YILDIZ, MEHMET ALİ YÜCEL

Yenice–Davutköy (Çanakkale) Sulama Göletlerinin Fizikokimyasal ve Mikrobiyolojik Kalitesinin Araştırılması

Bu çalışmanın amacı, sulama göletlerinin mevsimsel su kalitesinin değişimlerini belirlemektir. Dört farklı mevsim için Yenice ve Davutköy sulama göletlerinin 3 farklı örnekleme noktasından yüzey suyu örnekleri toplanmıştır. Bu göletlerin su kalitesini belirlemek amacıyla çözünmüş oksijen, pH, tuzluluk, elektriksel iletkenlik, kimyasal oksijen ihtiyacı, biyokimyasal oksijen ihtiyacı, amonyum, nitrit, nitrat, fosfat, toplam sertlik, klorür ve sodyum adsorpsiyon oranı (SAR) parametreleri incelenmiştir. Ulusal ve uluslararası su kalite standartlarına göre, fiziko-kimyasal parametreler sınır değerleri sağlamaktadır. ABD tuzluluk diyagramında C1-S1 sınıfında yer almaktadır. Tuzluluk ve sodyum değerine göre sulama suyu olarak kullanıma uygun olduğu belirlenmiştir. Yenice ve Davutköy göletlerinin mikrobiyal kalitesi için sıcaklığa bağlı olarak mezofil ve psikrofil aerob bakteri oranı belirlenmiştir. Düşük sıcaklıklarda yüksek seviyede psikrofil bakteri belirlenirken yüksek sıcaklıklarda mezofil bakteri sayısı artmaktadır. Psikrofil aerob canlı sayısı (PAC) mevsimlere göre değerlendirildiğinde, sıcaklık artışına bağlı olarak pearson korelasyon analizine göre istatistiksel olarak önemli güçlü negatif korelasyon bulunmuştur (r=-0,635). Fekal kirlilik indikatörü olan E.coli sayısının yaz mevsiminde Davutköy göletine ait istasyonlarda 110 kob/100ml ve 50 kob/100ml olarak belirlenmiştir. Diğer istasyonlarda ise E.coli tespit edilmemiştir. Elde edilen sonuçlara göre, Yenice ve Davutköy sulama göletlerine ait suların tarımsal aktiviteye uygun olduğu belirlenmiştir.

Investigate of Physicochemical and Microbiological Quality of Yenice-Davutköy (Çanakkale) Irrigation Ponds

Bu çalışmanın amacı, sulama göletlerinin mevsimsel su kalitesinin değişimlerini belirlemektir. Dört farklı mevsim için Yenice ve Davutköy sulama göletlerinin 3 farklı örnekleme noktasından yüzey suyu örnekleri toplanmıştır. Bu göletlerin su kalitesini belirlemek amacıyla çözünmüş oksijen, pH, tuzluluk, elektriksel iletkenlik, kimyasal oksijen ihtiyacı, biyokimyasal oksijen ihtiyacı, amonyum, nitrit, nitrat, fosfat, toplam sertlik, klorür ve sodyum adsorpsiyon oranı (SAR) parametreleri incelenmiştir. Ulusal ve uluslararası su kalite standartlarına göre, fiziko-kimyasal parametreler sınır değerleri sağlamaktadır. ABD tuzluluk diyagramında C1−S1 sınıfında yer almaktadır. Tuzluluk ve sodyum değerine göre sulama suyu olarak kullanıma uygun olduğu belirlenmiştir. Yenice ve Davutköy göletlerinin mikrobiyal kalitesi için sıcaklığa bağlı olarak mezofil ve psikrofil aerob bakteri oranı belirlenmiştir. Düşük sıcaklıklarda yüksek seviyede psikrofil bakteri belirlenirken yüksek sıcaklıklarda mezofil bakteri sayısı artmaktadır. Psikrofil aerob canlı sayısı (PAC) mevsimlere göre değerlendirildiğinde, sıcaklık artışına bağlı olarak pearson korelasyon analizine göre istatistiksel olarak önemli güçlü negatif korelasyon bulunmuştur (r=-0,635). Fekal kirlilik indikatörü olan E.coli sayısının yaz mevsiminde Davutköy göletine ait istasyonlarda 110 kob/100ml ve 50 kob/100ml olarak belirlenmiştir. Diğer istasyonlarda ise E.coli tespit edilmemiştir. Elde edilen sonuçlara göre, Yenice ve Davutköy sulama göletlerine ait suların tarımsal aktiviteye uygun olduğu belirlenmiştir.

PDF

___

Aküzüm T, Çakmak B, Gökalp Z. 2010. Türkiye’de Su Kaynakları Yönetiminin Değerlendirilmesi. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 3 (1): 67-74.
Alemdar S, Kahraman T, Ağaoğlu S, Alişarlı M. 2009. Bitlis İli İçme Sularının Bazı Mikrobiyolojik ve Fizikokimyasal Özellikleri. Ekoloji, 19 (73): 29-38.
Alkan U, Çalışkan S, Mescioğlu Ü. 1999. Uluabat Gölü’nün Mikrobiyolojik Seviyesinin Belirlenmesi. Ekoloji Çevre Dergisi, 9 (33): 3-5.
Alpaslan K, Karakaya G, Küçükyılmaz M, Koçer M.A.T. 2015. Kalecik ve Cip Baraj Göllerinin (Elazığ) Kıyı Bölgesinde Su Kalitesinin Mevsimsel Değişimi. Yunus Araştırma Bülteni, 15 (1): 3-10.
American Public Health Association (APHA). 2012. Standard Methods for The Examination of Water and Wastewater. 21st Ed. American Public Health Association, Washington DC, 1360p.
Armitage N. 2014. Water Sensitive Urban Design (Wsud) For South Africa: Framework And Guidelines, Urban Water Management Research Unit Departments Of Civil Engineering, Environmental & Geographical Science, Social Anthropology, And Political Studies University Of Cape Town, Wrc Report No. Tt 588/14.
Arslan M, Güler B, Cemek H, Demir Y. 2007. Bafra Ovası Yeraltı Suyu Kalitesinin Sulama Açısından Değerlendirilmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 4 (2): 219-226.
Aydoğan F, Bellitürk K, Sağlam MT. 2014. Edirne İlindeki Bazı Sulama Suyu Kaynaklarının Tuzluluk ve Ağır Metal İçeriklerinin Tespiti. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi Journal of Tekirdag Agricultural Faculty, 11 (2): 27-37.
Boysan F, Şengörür B. 2009. Su Sertliğinin İnsan Sağlığı İçin Önemi. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 13 (1): 7-10.
Çeker A, 2016. Sürdürülebilir Tarım ve Türkiye Açısından Bir Değerlendirme. Winter, 11 (2): 809-836.
Demiroğlu M, Örgün Y. 2016. Menteş Havzası Yeraltısularının Hidrojeokimyasal Özellikleri (Yahyalı-Kayseri). Geological Bulletin of Turkey, 59 (3): 275-297.
Dinçer S. 2014. Çanakçı Deresi Su Kalitesi ve Kirlilik Düzeyinin Belirlenmesi. Giresun Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 85 s.
Durak Y, Küçüködük M, Dural H, Ertuğrul K, Öztürk C. 1997. Narlıgöl’ün (Niğde-Sofular) Kimyasal ve Biyolojik Özellikleri. Ekoloji Dergisi, 22: 21-22.
Elmacı A, Teksoy A, Topaç FO, Özengin N, Başkaya H.S. 2008. Uluabat Gölünün Mikrobiyolojik Özelliklerinin Mevsimsel Değişiminin İzlenmesi. Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 13 (1): 93-103.
Eryılmaz H, İpek Şİ. Çelik BY. 2014. Borçka Baraj Gölü (Artvin) Su Kalitesinin Araştırılması. Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 33: 1-8.
Güven S, Demirel Zorba, NN. 2011. Genel Mikrobiyoloji ve Laboratuvar Kılavuzu, 3. Baskı, Nobel Yayınevi. 248s. İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik (İTASHY) 2013. 07/03/2013 Tarihli ve 28580 Sayılı Resmi Gazete, Ankara.
İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik, Sular-İçme ve Kullanma Suları (TS 266). 2005. Türk Standartları, Ankara.
Karafistan A, Arık-Çolakoglu F. 2005. Physical, Chemical and Microbiological Water Quality of The Manyas Lake, Turkey. Mitigation and Adaptation Strategies for Global Change, 10 (1): 127-143.
Karakoç G, Ünlü Erkoç F, Katırcıoğlu H. 2003. Water Quality and İmpacts of Pollution Sources for Eymir and Mogan Lake (Turkey). Environment International, 29 (1): 21-27.
Karaman S, Gökalp Z. 2010. Küresel Isınma ve İklim Değişikliğinin Su Kaynakları Üzerine Etkileri. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 3 (1): 59-66.
Kolören Z, Demirel E, Taş B. 2011. Ulugöl (Ordu, Türkiye)’de Fekal Kirlilik İndikatörü Bakterilerin Tespiti. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 4 (2): 151-156.
Kolören Z, Taş B, Kaya D. 2011. Gaga Gölü (Ordu, Türkiye)'nün Mikrobiyolojik Kirlilik Seviyesinin Belirlenmesi. Karadeniz Fen Bilimleri Dergisi, 2 (1): 3-74. Kurnaz A, Mutlu E, Aydin Uncumusaoğlu A. 2016.
Determination of Water Quality Parameters and Heavy Metal Content in Surface Water of Çiğdem Pond (Kastamonu/Turkey). Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology, 4 (10): 907-913.
Küçükyılmaz M, Örnekci GN, Özbey N, Şeker T, Birici N, Yıldız N, Koçer M.A.T. 2014. Işıktepe Baraj Gölü (Maden, Elazığ) Kıyı Bölgesi Fizikokimyasal Su Kalitesi Üzerine İlk Bulgular. Yunus Araştırma Bülteni, 2: 55-63.
Lee RJ, Cole SR. 1994. Internal Quality Control Samples for Water Bacteriology. J. Appl. Bacteriol., 76: 270-274.
Lin SH, Wang CS. 2002. Treatment of High-Strength Phenolic Wastewater By A New Two-Step Method. Journal of Hazard Materials, 90 (2): 205-216.
Minareci O, Bilgin N, Çakır M. 2012. İstanbul Büyükçekmece Gölü'nde Anyonik Deterjan, Fosfat Ve Bor Kirliliğini Araştırılması. Celal Bayar University Journal of Science, 8 (2): 52-60.
Mutlu E, Demir T. 2016. Evaluation of Some Physico-Chemical Characteristics of Kemeriz Dam (Zara – Sivas). Yunus Araştırma Bülteni, 16 (3), 0-0. DOI: 10.17693/yunus.38843
Mutlu E, Aydın Uncumusaoğlu A. 2017. Investigation of the Water Quality of Alpsarı Pond (Korgun-Çankırı). Turkish Journal of Fisheries and Aquatic Sciences, 17: 1231-1243.
Okur N, Çengel M, Katkat V, Uçkan H.S. 2001. Kirlenme Sürecindeki İznik Göl Suyu İle Sulanan Tarım Topraklarında Mikrobiyolojik Aktivitenin Değişimi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 38 (2): 119-126.
Öztürk A. 2004. Tuzluluk ve Sodyumluluğun Oluşumu, Bitki ve Toprağa Etkileri. T.C. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı D.S.D. Genel Müdürlüğü Bildiriler Kitabı 20–21 Mayıs, Ankara.
Parlak M, Özaslan Parlak A. 2006. Sulama Suyu Tuzluluk Düzeylerinin Silajlık Sorgumun (Sorghum Bicolor (L.) Moench) Verimine ve Toprak Tuzluluğuna Etkisi. Tarım Bilimleri Dergisi, 12 (1): 8-13.
Sağın M.B. 2016. Kabalar Göleti (Kastamonu)’nin Bazı Fiziksel ve Kimyasal Özellikleri. Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 49 s.
Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği (SKKY). 2004. 31.12.2004 tarih ve 25687 Sayılı Resmi Gazete, Ankara.
Şener Ş, Güneş D. 2015. Aksu (Isparta) Ovası Yüzey Ve Yeraltı Sularının Hidrojeokimyasal Özellikleri ve Su Kalitesi. Pamukkale University Journal of Engineering Sciences, 21 (6): 260-269.
Tepe Y, Mutlu E, Türkmen A. 2004. Yayladağı Görentaş Göleti (Hatay) Su Kalitesi Parametreleri Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 35 (3-4): 201- 208.
Turan F, Ülkü G. 2013. Gökpınar ve Çürüksu Çaylarının Kirlilik Parametre ve Yüklerinin İzlenmesi. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 19 (3): 133-144.
Usta A. 2016. Türkiye’nin Su Potansiyelinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Küresel Mühendislik Çalışmaları Dergisi, 3 (2): 1-9.
Ünlü A, Çoban F, Tunç MS. 2008. Hazar Gölü Su Kalitesinin Fiziksel ve İnorganik Kimyasal Parametreler Açısından İncelenmesi. Journal of the Faculty of Engineering & Architecture of Gazi University, 23 (1): 119-127.
Varol M. 2015. Dicle Baraj Gölü Su Kalitesinin Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği’ne Göre Değerlendirilmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 2 (1): 85–91.
Xiong J, Qin Y, Islam E, Yue M, Wang W. 2011. Phosphate Removal From Solution Using Powdered Freshwater Mussel Shells. Desalination, 276: 317-321.
Yağcı MA. 2010. Göllerde Ötrofikasyon, Kontrolü ve Planktonik Gösterge Türler. Yunus Araştırma Bülteni, 2010 (1): 11-14.
Yılmaz Ö, Yücel GE. 2015. Sürdürülebilir Kalkınma Sürecinde Türkiye’nin Tarımda Yaşadığı Dönüşüm. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22 (1): 179-199.
Yipel M, Yarsan E. 2012. Güncel Endişe ‘Su Ürünlerinde Kirlilik’. Türk Veteriner Hekimleri Birliği Dergisi, 3–4: 78- 87.
Yüzeysel Su Kalitesi Yönetimi Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (YSKYY). 2015. 15/04/2015 Tarihli ve 29327 Sayılı Resmi Gazete, Ankara.