Kazlarda Canlı Ağırlığa Göre Sınıflandırmalı Büyütmenin Büyüme, Karkas ve Bazı Et Kalite Özellikleri Üzerine Etkisi

Bu çalışmada 8. hafta canlı ağırlık tartımlarına göre sınıflandırılarak büyütülen kazların 16. hafta kesim yaşında performans özellikleri ile göğüs ve but etinde renk ve pH değerlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya günlük 478 adet palaz ile (dişi-erkek karışık) başlanmıştır. 8. Haftada canlı ağırlığa göre sınıflandırma (hafif, orta ağır, ağır) yapıldıktan sonra 270 adet kaz (dişi-erkek karışık) ile çalışmaya devam edilmiştir. 10. ve 16. haftalarda, ağır grupta canlı ağırlığın daha yüksek olduğu ve hafif grupta ise canlı ağırlık artışının daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Yemden yararlanma oranı da hafif ve orta ağır grupta daha düşük bulunmuştur. Ayak ve but ağırlığı ile göğüs pH değeri ağır grupta, abdominal yağ ağırlığı ve oranı orta ağır grupta, baş oranı hafif grupta daha yüksek tespit edilmiştir. Sonuç olarak, sınıflandırmalı büyütmenin hafif grupta canlı ağırlık artışı üzerine etkisi olumludur. Kaz yetiştiriciliğinde hedef kesim canlı ağırlıklarına üniform olarak ulaşmak için bu yöntemden faydalanılabilir.

Effect of Classified Rearing According to Live Weight on Growth, Carcass and Some Meat Quality Characteristics in Geese

In this study was aimed to determine to performance characteristics, pH and color parameters of breast and thigh meat in geese that rear specify according to 8th weeks of age live weight in 16th weeks of age. The study was started with 478 one day old goslings (male and female mixed). according to live weight in 8 weeks old (light, medium, heavy) after classification was done with 270 geese (female-male mixed) were continued to work. At 10th and 16th weeks, In the heavy group was determined the higher live weight and as to in light group higher live weights gain. The feed conversion rate was found also lower in the light and medium groups. In the heavy group, foot and thigh weight, pH parameters of the breast; in the medium group, abdominal fat weight, and rate; in the light group, the head rate was determined higher. As a result, the effect of live weight gain classifying reared was positive in the mild group. This method could be used to reach the target uniformly slaughter body weight in goose breeding

PDF

___

Aral Y, Aydın E. 2007. Türkiye’de kaz yetiştiriciliğinin ekonomik önemi ve kaz ürünlerinin değerlendirme olanağı. Veteriner Hekimler Derneği Dergisi, 78(3): 31-38.
Barroso FG, Alados CL, Boza J. 2000. Social hierarchy in the domestic goat: effect on food habits and production. Appl. Anim. Behav. Sci., 69: 35-53.
Boz MA, Sarıca M, Yamak US. 2014. Yozgat ilinde kaz yetiştiriciliği. Tavukçuluk Araştırma Dergisi, 11(1): 16-20.
Boz MA, Sarıca M, Yamak US. 2016. Kapalı ve serbest gezinmeli üretim sistemlerinde doğal ve yapay kuluçka ile üretilen kazların ekonomik değerlendirmesi. Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology, 4(11): 981-986.
Boz MA, Sarica M, Yamak US. 2017a. Production traits of artificially and naturally hatched geese in intensive and freerange systems I: Growth traits, British Poultry Science, 58(2): 166-176, DOI: 10.1080/00071668.2016.1261998
Boz MA, Sarica M, Yamak US. 2017b. Production traits of artificially and naturally hatched geese in intensive and freerange systems: II: slaughter, carcass and meat quality traits, British Poultry Science, 58(2): 166-176, DOI: 10.1080/00071668.2016.1261998
Buckland R, Guy G. 2002. Goose Production Systems, Editors: Buckland R, Guy G, Goose Production, FAO Animal Production and Health Paper No: 154, Part I, Roma, Italy, 1- 91.
Demir P, Kırmızıbayrak T, Yazıcı K. 2013. Kaz yetiştiriciliğinin sosyo-ekonomik önemi. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 60: 129-134.
Eibl-Eibesfeldt I. 1999. Grundriβ der vergleichenden Verhaltensforschung. Ethologie. 8. Auflage, Chemigraphia Gebrüder Czech , München, Germany.
Göger H, Yenice E. 2018. Tavuklarda bazı davranış özellikleri ve sosyal yapı. Tavukçuluk Araştırma Dergisi, 15 (1): 34-39.
Holand Q., Gjqstein H, Losvar A, Kumpula J, Smith ME, Rqed KH. Nieminen M, Weladji RB. 2004. Social rank in female reindeer (Rangifer tarandus): effects of body mass, antler size and age. J. Zool. (Lond.) 263: 365–372.
Hunt MC, Acton JC, Benedict RC, Calkins CR, Cornforth DP, Jeremiah LE, Olson DG, Salm CP, Savell JW, Shivas SD. 1991. Guidelines for meat color and evaluation, Am. Meat Sci. Assoc., Savoy, IL.
Jacop J. 2015. Raising geese in small or backyard flocks. Extension. http://articles.extension.org/pages/69517/risinggeese-in-small-or-backyard flocks. (Erişim: 01.12.2018)
Kırmızıbayrak T, Önk K, Yazıcı K. 2011. Kars ilinde serbest çiftlik koşullarında yetiştirilmiş yerli ırk kazların kesim ve karkas özellikleri üzerine yaş ve cinsiyetin etkisi. Kafkas Univ. Vet. Fak. Derg., 17: 41-45.
Lukaszewicz E, Adamski M, Royalczyk A. 2008. Correlations between body measurements and composition of oat-fattened White Koluda geese at 17 weeks of age. British Poultry Science, 49(1): 21-27. DOI: 10.1080/00071660701821683
Phillips CJC, Rind MI. 2002. The effects of social dominance on the production and behavior of grazing dairy cows offered forage supplements. J. Dairy Sci., 85:51–59.
Pingel H. 2011. Waterfowl Production For Food Security. Lohmann İnformation, 46(2): 32-42.
Pusey A, Williams J, Goodali J. 1997. The influence of dominance rank on the reproductive success of female chimpanzees. Science 277: 828–831.
ROSS, 2007. Damızlık sürülerin sevk ve idare kitabı. http://tr.aviagen.com. Erişim Tarihi: 26/03/2019.
ROSS, 2014. Broyler sevk ve idare kitabı. http://tr.aviagen.com. Erişim Tarihi: 26/03/2019.
Sarıca M, Boz MA, Yamak US. 2014. Yozgat ili halk elinde yetiştirilen beyaz ve alaca kazların et kalite özellikleri ve bazı kan parametreleri. Anadolu Journal of Agricultural Sciences, 29 (2): 147-153. DOI: 10.7161/anajas.2014. 29.2.147-153
Sarıca M, Boz MA, Yamak US. 2015. Yozgat ili halk elinde yetiştirilen beyaz ve alaca kazların kesim ve karkas özellikleri. Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology, 3(3): 142-147.
Sarıca M, Ocak N, Turhan S, Kop C, Yamak US. 2011. Evaluation of meat quality from 3 turkey genotypes reared with or without outdoor access, Poultry Science, 90: 1313- 1323.
Tilki M, İnal Ş. 2004. Türkiye’de yetiştirilen değişik orjinli kazların verim özellikleri. II. büyüme özellikleri. Turk J. Vet. Anim. Sci. 28: 157-163.
Tilki M., Gül B., Sarı M., Önk K., Işık S., 2011. Yetiştirici koşullarındaki yerli türk kazlarının büyüme, kesim ve karkas özellikleri. A.Ü. Vet. Bil. Derg., 6(3): 209-215.
Tölü C. 2005. Keçilerde sosyal hiyerarşi ve agonistik davranışlar üzerine araştırmalar. Yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen Bil. Enst., Zootekni Anabilim Dalı, Çanakkale.
Tölü C, Savaş T. 2006. Çiftlik hayvanlarında sosyal sıra ve agonistik davranışlar. Hayvansal Üretim, 47(2): 26-31.
Yakan A, Aksu Elmalı D, Elmalı M, Şahin T, Motor S, Can Y. 2012. Halk elinde yetiştirilen beyaz ve alaca kazlarda karkas ve et kalitesi özellikleri, Kafkas Univ. Vet. Fak. Derg., 18(4): 663-670.