Sevilay SAYGI, MUHARREM TÜRKKAN, İsmail ERPER

Toprak Kökenli Bitki Patojeni Funguslarla Mücadelede Biofumigasyonun Kullanım Olanakları

Fusarium, Rhizoctonia, Sclerotinia, Verticillium, Armillaria ve Rosellinia gibi toprak kökenli bitki patojeni funguslar, birçok bahçe ve tarla ürününde bitki ölümlerine ve verim kayıplarına sebep olan kök çürüklüğü hastalıklarına neden olmaktadır. Kök çürüklüğü hastalıklarının kontrolünde dayanıklı çeşit kullanımı, ürün rotasyonu, solarizasyon, fungisit uygulamaları ve toprak fumigasyonu gibi çeşitli mücadele yöntemleri uygulanmaktadır. Metil bromide ve kloropikrin gibi fumigantlarla yapılan toprak fumigasyonu toprak kökenli fungusların kontrolü için kullanılan en etkili yöntemlerden biridir. Ancak bu kimyasalların çevre ve insan sağlığına olumsuz etkilerinden dolayı dünyada ve ülkemizde kullanımı yasaklanmıştır. Bu nedenle, yeterli hastalık kontrolü sağlayan ve ticari fungisitlerle rekabet edebilen alternatif yöntemlerin araştırılmasına ihtiyaç vardır. Biofumigasyon kimyasal mücadeleye alternatif yöntemler arasında değerlendirilmekte nematodlar, yabancı otlar ve bazı fungusların neden olduğu hastalıkların mücadelesinde oldukça etkili olup, entegre mücadelenin bir parçası olarak kabul edilmektedir. Toprak kökenli fungusların kontrolünde örtücü bitkiler, organik gübre ve biyokatı atıklar biyofumigant olarak değerlendirilmektedir. Bu çalışmada toprak kökenli fungusların kontrolünde biyofumigasyon uygulamaları ve biyofumigantların funguslar üzerindeki etki şekilleri değerlendirilmiştir.

Usage Possibilities of Biofumigation in controlling of Soil-borne Plant Pathogenic Fungi

The soil-borne plant pathogenic fungi, including Armillaria, Fusarium, Phytophthora, Rhizoctonia, Rosellinia and Sclerotinia etc, are causing root rot diseases on many field and horticultural crops that often results in the death of plants and important yield losses. Several control methods have been implemented to control root rot diseases, such as use of resistant cultivars, crop rotation, solarisation, fungicides treatments and soil fumigation. Soil fumigation with fumigants such as methyl bromide and chloropicrin is the most effective method for controlling soil-borne fungi; however, the negative effects of these chemicals on both the environmental and public health have led to its banning in many countries. Therefore, there is a need to find alternative methods which provide adequate disease control and is comparable to commercial fungicides. Bio fumigation is considered as an alternative to chemical control and is highly effective in the controlling of diseases caused by nematodes, weeds and fungi, and is considered as a part of integrated pest management. Cover crops, organic fertilizers and biosolids are considered as biofumigants in controlling of soil-borne fungi. In this study, bio fumigation applications in controlling of soil-borne fungi and their mode of action on the fungi are evaluated.

PDF

___

Abawi GS, Widmer TL. 2000. Impact of soil health management practices on soilborne pathogens, nematodes and root diseases of vegetable crops. Applied Soil Ecology, 15: 37- 47.
Akyarlı A, Şahin H. 2005. Arıtma çamurlarının bertarafında kireç kullanımı. Ulusal Arıtma Çamurları Sempozyumu, 23-25 Mart 2005, İzmir.
Bilgin N, Eyüpoğlu H, Üstün H. 2002. Biyokatıların (Arıtma Çamurlarının) Arazide Kullanımı. Köy Hizmetleri Ankara Araştırma Enstitüsü, 75 s, Ankara.
Boyacı HF. 2007. Patlıcanlarda Fusarium solgunluğuna dayanıklılık kaynakları ve dayanıklılığın kalıtımı, Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Christensen KK, Kron E, Carlsbaek M. 2001. Development of a Nordic system for evaluating the sanitary quality of compost. TemaNord 2001:550. Nordic council of ministers, 125 pp.
Çakmakçı R. 2008. Organik Tarım. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Yayınları No: 236-355 s. Erzurum.
Deadman M, Al Hasani H, Al Sa’di A. 2006. Solarization and biofumigation reduce Pythium aphanidermatum induced damping-off and enhance vegetative growth of greenhouse Cucumber in Oman. Journal of Plant Pathology, 88 (3): 335- 337.
Debiase G, Rotolo C, Miazzi M. 2008. “Biofumigant activity of Brassicaceae against soil-borne fungi,” in Proceedings of the 3rd International Biofumigantion Symposium, p. 59, CISRO Discovery Centre, Canberra, Australia, 21-23 July 2008.
Diab HG, Hu S, Benson DM. 2003. Suppression of Rhizoctonia solani on impatiens by enhanced microbial activity in composted swine waste-amended potting mixes. Phytopathology, 93: 1115-1123.
Erşahin ŞY. 2007. Vermikompost ürünlerinin eldesi ve tarımsal üretimde kullanım alternatifleri. GOÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 24 (2): 99-107.
Fan CM, Xiong GR, Qi P, Ji G H, He YQ. 2008. Potential biofumigation effects of Brassica oleracea var. caulorapa on growth of fungi. Phytopathology, 156: 321-325.
Karavina C, Mandumbu R. 2012. Biofumigation for crop protection: potential for adoption in Zimbabwe. Journal of Animal and Plant Sciences, 14 (3): 1996-2005.
Lazarovits G, Tenuta M, Conn KL. 2001. Organic amendments as a disease control strategy for soilborne diseases of highvalue agricultural crops. Australasian Plant Pathology, 30(2): 111-117.
Matthiessen J, Kırkegaard D. 2006. Biofumigation and enhanced biodegradation: Opportunity and challenge in soilborne pest and disease management. Critical Reviews Plant Sciences, 25: 235-265.
Mennan S, Katı T. 2010. Bitki paraziti nematodlar ile mücadelede biofumigasyon. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 25 (2): 120-134.
Piedrabuena A, Garcıa-Alvarez A, Diez-Rojo M, Bello A. 2006. Use of crop residues for the control of Meloidogyne incognita under laboratory conditions. Pest Management Science, 62: 919-926.
Rıegel C, Fernandez FA, Noe JP. 1996. Meloidogyne incognita infested soil amended with chicken litter. Journal of Nematology, 28(3): 369-378.
Soyergin E. 2003. Organik Tarımda Toprak Verimliliğinin Korunması, Gübreler ve Organik Toprak İyileştiricileri. Organik Tarımın Yaygınlaştırılması ve Kontrolü Projesi: 12- 15 s. Yalova.
Szczygłowska M, Piekarska A, Konieczka P, Namiesnik J. 2011. Use of brassica plants in the phytoremediation and biofumigation processes. International Journal of Molecular Sciences, 12: 7760-7771.
Termorshuizen AJ, van Rijn E, Blok WJ. 2005. Phytosanitary risk assessment of composts. Source: Compost Science & Utilization, 13: 108-115.
Wang KH, Sipes BS, Schmitt DP, 2002. Crotalaria as a cover crop for nematode management: A review. Nematropica, 32: 35- 57.
Yücel S, Özarslandan A. 2014. Toprak kökenli patojenler ve nematodlar, Toprak dezenfeksiyonu için uygulamaların tanıtımı, uygulama şekilleri. Medyanorm:1-14 s. Adana.
Zasada IA. 2005. Factors affecting the suppression of Heterodera glycines by N-Viro Soil. Journal of Nematology, 37(2): 20- 225.