İşletmelerde Pamuk Üretim Tekniği ve Girdi Kullanım Durumu: Antalya İli Örneği

Araştırmada, Antalya ilindeki pamuk üretim tekniği ile girdi kullanım durumunun ortaya koyulması amaçlanmıştır. Çalışmada kullanılan birincil veriler, Antalya ilinde pamuk yetiştiriciliği yapan 94 işletmeden anket yöntemi ile elde edilmiştir. İşletmelerden elde edilen veriler 2011 üretim dönemine aittir. Araştırma alanında işletmelerin %95,74'ü klasik yetiştiricilik yapmaktadır. Bölgede dekara 2,43 kilogram tohum kullanıldığı belirlenmiştir. İşletmecilerin %27,7'si toprak analizi yaptırmakla birlikte, bu işletmecilerin %24,5'inin yaptırdığı analiz sonuçlarına göre gübreleme uyguladığı saptanmıştır. Pamukta dekara ortalama 24,9 kg azot, 17,2 kg fosfor, 8,2 kg potasyum ve 0,5 kg kükürt gübresi kullanıldığı belirlenmiştir. Pamuk üretiminde ortalama ilaçlama sayısı 5,4, sulama sayısı ise 4,53 olarak hesaplanmıştır. İşletmecilerin su tasarrufu sağlayan sulama tekniklerini (%2,12'si ise damla ve yağmurlama sulama sistemini uygulamakta) uygulama düzeyinin düşük-olduğu belirlenmiştir. Pamuk üretiminde 53,95 saat/da işgücü, 3,06 saat/da makine gücü kullanılmıştır. Pamuk hasadında makineleşme artmaktadır. İşletmelerin %47,87'si danışmanlık hizmeti almamaktadır. Görüşülen işletmelerin %22,34'ü entegre mücadele kavramı konusunda, %41,5'i ise iyi tarım uygulaması konusunda bilgi sahibidir. Pamuk üretiminin arttırılması için bölgeye uyumlu, verim düzeyi daha yüksek, hastalık ve zararlılara dayanıklı yeni çeşitlerin geliştirilmesi ve yayım elemanları tarafından teknik uygulamalar konusunda üreticilerin bilinçlendirilmesi faydalı olacaktır.

Determining Cotton Production Techniques and Input Uses in Agricultural Farms: The Case of Antalya Province

This study was aimed to examine the cotton production techniques and determined of input use in the cotton production. The primary data used in research was obtained from 94 cotton-growing farms by surveying method in the Antalya province. The data belonged to 2011 production period. In the research area 95.74% of agricultural farms made conventional farming. It was determined that cotton seed was used 2.43 kg per decares and 27.7% of farmers had soil analysis and 24.5% of them applied fertilizer according to the analyses. It was determined that the average fertilizer applications per decareswere 24.9 kg nitrogen, 17.2 kg phosphorus, 8.2 kg potassium and 0.5 kg sulfur fertilizer. It was calculated that the average number of plant spraying 5.4, the number of irrigation 4.53 in the cotton cultivation. The application level of water-saving irrigation techniques of farmers was low(2.12% of farmers used drip and sprinkler irrigation system). Labor force was used as 53.95 hours and machine was calculated as 3.06 hours per decares. Mechanization of the cotton harvest increased. It was determined that 47.87% of farmers did not receive consultancyservices; 22.34% of farmers were knowledgeable about the concept of integrated pest management and 41.5% of farmers were knowledgeable about good agricultural practices in the region. In order to increase the production of cotton in the region; new varieties which will be compatible to the region, higher levels of yield, resistant to disease and pests should be developed and farmers should be informed about technical applications by extension personnel.

PDF

___

Akdemir Ş, Şengül H, Gül A, Yurdakul O, Bek Y, Ören N, Binici T. 1994. Çukurova Bölgesi Tarım İşletmelerinde Önemli Ürünlerde Girdi-Çıktı İlişkisinin Değerlendirilmesi ve İzlenmesi. Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu, Tarım ve Ormancılık Araştırma Grubu, Proje No: TAOG-941, 128 s., Adana.
Aktürk D. 2000. Söke İlçesi Tarım İşletmelerinde Pamuk Üretim Faaliyetinin Etkinliğinin Ölçülmesi Üzerine Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 127s., Ankara.
Balcı EF. 1993. Türkiye'de Bitkisel Tohumculuğun Genel ve Tarım İşletmeleri Düzeyindeki Sorunları Üzerine Bir Araştırma (Aşağı Seyhan Ovası Örneği). Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim (yayınlanmamış). Lisans Tezi, Adana
FAOSTAT. 2012. FAO (Food and Agriculture Organisation), web sayfası http://faostat.fao.org. Erişim tarihi: 01.04.2012
Gardener BR, Tucker TC. 1967. Nitrogen Effect on Cotton: II. Soil and Petiole Analysis. Soil Science Society of America Proceedings, 31, 785-791.
Gül A. 1995. Sulamanın GAP Alanında Tarım Sektöründe Üretim Yapısı, Girdi Kullanımı, Verimlilik ve İşletme Gelirleri Üzerine Etkileri. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 160 s., Adana.
Gül A, Şahin K, Akbay C, Direk M. 1995a. Çukurova Bölgesinde Kimyasal Gübreler Temini ve Kullanımı. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 10(2), 119-134.
Gül A, Şahin K, Akbay C, Direk M. 1995b. Çukurova Bölgesinde Kimyasal Gübrelerin Ekonomik Analizi. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 10(2), 105-118.
Gül M. 1997. Dünyada ve Türkiye'de Pamuk Üretimi ve Dış Ticaret Durumları. Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Semineri, Adana.
Güneş E. 1993. Çukurova'da Pamuk Üretimi, Üretim Maliyeti, Fiyat Oluşumu ve Pazarlaması Üzerine Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 142 s., Ankara.
Koç AA. 2003. Dünya Pamuk Piyasalarında Eğilimler ve Ulusal Tarım Politikasında Değişmelerin Türkiye Pamuk Pazarına Etkisi. Türkiye VI. Pamuk, Tekstil ve Konfeksiyon Sempozyumu Bildirileri, 11-18, 24-25 Nisan, Antalya.
Kuzgun M, Özkan B, Yılmaz İ. 1998. Antalya İlinde Üretimin Yoğun Olduğu Yörelerde Pamuk Üretim Maliyetinin Saptanması. T.C. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü 1998 Yılı Gelişme Raporu, 128-132, Antalya.
Kuzgun M, Özkan B, Yılmaz İ. 1999. Antalya İlinde Üretimin Yoğun Olduğu Yörelerde Pamuk Üretim Maliyetinin Saptanması. T.C. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü 1999 Yılı Gelişme Raporu, 213-218, Antalya.
Küçük C. 1987. Türkiye'de Bitkisel Tohumculuk Politikası ve Aşağı Seyhan Ovası Tarım İşletmelerinin Karşılaştıkları Tohumluk Sorunları. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Adana (yayınlanmamış).
Mert M. 2007. Pamuk Tarımının Temelleri. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Teknik Yayınları No:7, 282s., Hatay.
Miran B, Abay C, Günden C. 2002. Pamukta Girdi Talebi: Menemen Örneği. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 39 (3): 88-95.
Özel M, Kerimoğlu S. 1989. Doğu Akdeniz Bölgesinde Pamuk, Buğday, Yerfıstığı, Domates ve Patlıcanın Üretim Girdi ve Maliyetleri. T.C. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Tarsus Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, Yayın No:155, 65s.,Tarsus.
Özer OO. 2009. Pamuk Üretimi, Satış Fiyatı Stratejileri ve Piyasanın Gelecekteki Durumu: Aydın İli Örneği. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 210 s., Ankara.
Sağlam C. 2000. Adana İli Yüreğir İlçesinde Sulanan Pamuk Üretim Maliyetleri ve İşletme Başarısını Etkileyen Etmenler. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 56 s., Adana.
Tezcan F, Göven MA, Demir G, Topuz M. 2000. Pamukta Entegre Mücadele. Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayın No: 2000/5, 32, İzmir.
Topaloğlu R. 2006. Harran Ovasında Tuzluluk Sonucu Pamuk ve Buğday Üretiminde Ortaya Çıkan Ekonomik Kaybın Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Harran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 54 s., Şanlıurfa. TÜİK. 2012.
TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu). http://www.tuik.org.tr. Erişim Tarihi: 20.01.2012
Ulusoy E. 1999. Ege Bölgesinde Pamukçuluğa Genel Yaklaşım. Ziraat Müh. Odası İzmir Şubesi Bülteni, Pamuk Özel Sayısı, Mart- Nisan.
Yılmaz İ. 2001. Antalya İli Merkez ve Serik İlçeleri Ova İşletmelerinde Buğday ve Pamuk Üretiminde Girdi Kullanımı ve Üretimin Fonksiyonel Analizi. Türkiye Ziraat Odaları Birliği Yayınları No: 207, 78s., Ankara.
Yılmaz ŞG, Gül M. 2015. İşletmelerde Pamuk Üretim Maliyeti, Karlılık Düzeyinin Değerlendirilmesi: Antalya İli Örneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(2), 27-41.
Yorgun A. 2006. Tarımda Doğrudan Ödemeler Yönündeki Politika Değişikliğinin Çukurova Bölgesi Ürün Karlılıkları ve İşletme Gelirleri Üzerine Etkisi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 47 s., Adana.