Ruhugul Özge GEMİCİ, Serpil ÖNDER, Ahmet Tuğrul POLAT

Evaluation of Green Areas of Konya Selçuklu, Bosna-Hersek Neighborhood in Terms of Sufficiency, Management and Usage#

Green areas are spaces organized as areas where people can get rid of their monotonous lives and meet their active or passive recreation needs. In order for a society to be physically and mentally healthy, green spaces must fulfil the purposes of establishment. The main material of the research is the green areas of Bosna-Hersek neighbourhood. The questionnaire method was used in the study and the green areas in Konya province Selçuklu district Bosnia and Herzegovina neighbourhood were evaluated in terms of sufficiency, management and usage

PDF

___

Aksoy Y. 2001. İstanbul kenti yeşil alan durumunun irdelenmesi. Basılmamış Doktora Tezi, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Anonim, 2021a. Tarım ve Orman Bakanlığı Meteoroloji Genel Müdürlüğü. https://www.mgm.gov.tr/veridegerlendirme/il-veilceler-istatistik.aspx?m=KONYA (Erişim Tarihi: 20.10.2021)
Anonim, 2021b. Bosna Hersek’ten Orta Anadolu’ya uzanan kültür köprüsü: Konya Selçuklu Bosna-Hersek mahallesi örneği. https://docplayer.biz.tr/14447212-Bosna-hersek-ten-ortaanadolu-ya-uzanan-kultur-koprusu-konya-selcuklu-bosnahersek-mahallesi-ornegi.html (Erişim Tarihi: 20.10.2021)
Anonim, 2021c. Konya İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. http://www.konyakultur.gov.tr/index.php?route=pages/pages &page_id=4 (Erişim Tarihi: 20.10.2021)
Çalışkan, A. M. (1990). 3194 Sayılı imar yasası açısından kentlerimizde açık-yeşil alan sisteminin geleceği ve ankaraçankaya ilçesi örneği. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara.
Çetik AR. 1985. Türkiye vejetasyonu: İç Anadolu’nun vejetasyonu ve ekolojisi. I. Selçuk Üniversitesi Yayınları, No: 7, s:496, Konya.
Eğlen AB. 2015. Konya Bosna-Hersek mahallesi rekreatif alanlarının mimari yönden değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Mimarlık Anabilim Dalı, Konya.
Erbatmaz E. 1999. İzmir ili gaziemir ilçesi mevcut alan kullanım kararları ve açık yeşil alanların saptanması üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı, İzmir.
Etli B. 2002. Edirne ili merkez ilçe yeşil alan sisteminin peyzaj mimarlığı ilkeleri yönünden irdelenmesi, Trakya Üniversitesi, Bilimsel Araştırmalar Dergisi, Edirne.
Gül A, Küçük V. 2001. Kentsel açık-yeşil alanlar ve ısparta kenti örneğinde irdelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 27-48.
Kahraman GN. 1999. Kayseri kentsel gelişme alanının peyzaj planlama kapsamında değerlendirilmesi. Y. Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı, Adana.
Küçükerbaş EV, Özkan MB. 1999. Kemalpaşa kentsel dış mekanların irdelenmesi. Kemalpaşa Kültür ve Çevre Sempozyumu. 03-05 Haziran, Kemalpaşa-İzmir.
Manavoğlu E. 2013. Antalya kenti yeşil alanlarının çok ölçütlü analizi ve planlama stratejilerinin geliştirilmesi. Doktora Tezi. Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Antalya.
Öztan Y. 1991. Ankara kentinin 2000’li yıllar için açık ve yeşil alan sistemi olanakları. Peyzaj Mimarlığı Dergisi, Sayı:2, 32- 36, Peyzaj Mimarlığı Derneği Yayınları, Ankara.
Pamay B. 1978. Kentsel peyzaj planlaması. İ.Ü. Yayınları, İ. Ü. Yayın No:2487, Orman Fakültesi Yayın No:265, İstanbul.
Tuncer T, İslam T. 2017. Yeni bir soylulaştırma formu olarak öğrencileştirme (studentification): Bosna-Hersek Mahallesi’nde (Konya) değişen mahalle içi dinamikler. Planlama 2017;27(3):303-313.