Examination of the Use of Sculpture in the Open-Green Areas of Selçuk University Alaeddin Keykubat Campus

The sculpture, which is the expression of beliefs and fears in prehistoric times, has taken on different roles as an urban reinforcement element in all cultures with numerous themes. In the Middle Ages, it became an organic part of the architectural structure, teaching the truth about religious beliefs. With the Renaissance movement, it became independent by breaking away from the architectural structure and moved to the urban space. In the twenty-first century, its dimensions have grown to be equivalent to architecture, it has created its own space and established new aesthetic and functional relations with the audience. In this study, the relationship of some sculptures on the Alaeddin Keykubat campus of Selcuk University with the landscape elements was examined in terms of design elements and basic design principles. In the light of the data obtained, suggestions have been developed in order to increase the life and aesthetic quality of the campus.

PDF

___

Alkar B. 1991. 2000'li yıllarda Ankara kentinin açık ve yeşil alanlarında heykelin yeri ne olmalıdır? Peyzaj Mimarlığı Dergisi, Sayı 21,30, S.77-78.
Akyol E. 2006. Kent mobilyaları tasarımı ve kullanım süreci. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Aydın E. 2003. Yıldız Teknik Üniversitesi’nin tanıtımı. Üniversite Yerleşke Planlaması Ve Çevre Düzenlemesi I. Ulusal Çalıştayı, 16–17–18.Ekim, Malatya.
Bentley I, Alcock A, Murrain P, McGlynn S, Smith G. 1985. Responsive environments. The Arch. Press, London. Pg. 89- 99.
Büyükşahin SS, Çınar K. 2012. Üniversite kampüs yerleşkelerinde ortak kullanım mekânlarının incelenmesi: Selçuk Üniversitesi Aleaddin Keykubat kampüsü örneği. S.Ü. Müh.-Mim. Fak. Dergisi, Cilt 27, S.3.
Demirbaş M. 1985. Mete Demirbaş ile görüşme. Yeni Boyut Plastik Sanatlar Dergisi, Cilt 4, S.32.
Kortan E. 1981. Çağdaş üniversite kampüsleri tasarımı. Odtü Mimarlık Fakültesi, Ankara.
Kurtaslan ÖB. 2005. Açık alanlarda heykel-çevre ilişkisi ve tasarımı. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 18, S.193- 222.
Önder S. 2015. Kampüs alanlarında dış mekân tasarım ilkeleri. Ders Notları, Selçuk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi; Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Konya.
Önder S, Kara Z. 1998. Selçuk Üniversitesi Alâeddin Keykubat kampüs alanı alan kullanımı ve planlaması üzerinde bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Araştırma Fonu, Proje No 97- 009.
Renda G. 2002. Osmanlılar’da heykel. Sanat Dünyamız Dergisi, Kış, Sayı 82, S. 139-144.
Subaşıoğlu F. 1991. Üniversite kampuslarının çevre tasarımı açısından incelenmesi ve kentsel donatımları. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Taşkıran AE. 2010. Kentsel mekanda plastik sanat eserlerinin kent estetiği ve kent kültürüne katkısı (Antalya örneği). Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Yaman ZY. 2002. Cumhuriyet’in ideolojik anlatımı olarak anıt ve heykel. Sanat Dünyamız Dergisi, Kış, Sayı: 82, S. 157.
Yaylalı S. 1998. Kent mobilyaları tasarımında kullanılabilecek kavramsal bir model. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Yeşilkaya NG. 2002. Osmanlı’da ve Cumhuriyet’te anıt heykeller ve kentsel mekân. Sanat Dünyamız Dergisi, Kış, Sayı 82, S.149-152.