Geleneksel Türk Okçuluğu Hakemlerinin İletişim Beceri Düzeyleri ile Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Çalışma, Türkiye’de faal olarak geleneksel Türk okçuluk hakemliği yapan, hakemlerin iletişim beceri düzeyleri ile stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkiyi incelemek için yapılmıştır. Araştırma, 60’ı kadın ve 86’sı erkek katılımcı olmak üzere toplam 146 Geleneksel Türk okçuluk hakemin gönüllü katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, 1995 yılında Folkman ve Lazarus tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması 1995 yılında Şahin ve arkadaşları tarafından yapılan 30 maddelik 4’lü likert tipi “Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği” ve Korkut tarafından 1996’de geliştirilen 25 maddelik 5’li likert tipi “İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin normal dağılım gösterip göstermediği test edilmiştir. Normal dağılım gösteren verilerin iki gurup arası karşılaştırmasında Bağımsız Örneklemler için t-Testi, ikiden fazla gurup karşılaştırmalarda tek yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve anlamlı ANOVA içinde var olan “post hoc” analizi uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre; iletişim becerileri düzeyi ile demografik bilgileri arasında hakemlik yapma nedeni ve egzersiz yapma sıklığı açısından anlamlı değişiklikler tespit edilmiştir. Sonuç olarak, Türkiye’deki geleneksel Türk okçuluk hakemlerinin iletişim becerilerinin etkileyen birden fazla değişkenin olduğu görülmüştür. Egzersiz yapmanın aslında sadece hakemlerde değil tüm çalışma gruplarında önemli bir etken olduğu literatür taramasında dikkati çeken bir faktör olmuştur. Egzersiz yapmanın yanı sıra genel olarak okçuluk hakemlerinin; yaşları, eğitim seviyeleri ve gelirleri arttıkça iletişim becerileri değerlendirme ve stresle başa çıkma tarzlarında farklılıklar olduğu ve bu farklılıkların alanda yapılacak çalışmaların bir biriyle örtüşmesi durumunda sonuçların daha netlik kazanacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

geleneksel okçuluk, hakem, iletişim, stres

Investigation of the Relationship Between Communication Skill Levels and Stress Coping Styles of Traditional Turkish Archery Referees

The study was carried out to examine the relationship between the communication skill levels of the referees, who are active traditional Turkish archery referees in Turkey, and their styles of coping with stress. The research was carried out with the voluntary participation of a total of 146 Traditional Turkish archery referees, 60 of whom were female and 86 were male participants. In the research, the 30-item 4-point Likert-type “Coping Styles Scale” with 30 items was developed by Folkman and Lazarus in 1995 and adapted to Turkish by Şahin et al. in 1995, and the 25-item 5-point Likert-type "Communication Skills Scale" developed by Korkut in 1996. Evaluation Scale” was used. It was tested whether the data showed a normal distribution. The t-Test for Independent Samples was used in the comparison of normally distributed data between two groups, one-way Analysis of Variance (ANOVA) in comparisons of more than two groups, and “post hoc” analysis included in significant ANOVA was applied. According to the findings obtained in the research; Significant changes were found between the level of communication skills and demographic information in terms of the reason for refereeing and the frequency of exercise. As a result, it has been seen that there are more than one variable affecting the communication skills of traditional Turkish archery referees in Turkey. It has been a remarkable factor in the literature review that exercising is actually an important factor not only in referees but also in all study groups. In addition to exercising, archery referees in general; It is thought that there are differences in the ways of evaluating communication skills and coping with stress as their age, education level and income increase, and the results will become clearer if these differences overlap with the studies to be done in the field.

Keywords:

Traditional archery, referee, communication, stress,

PDF

___

Abakay, U. (2010). Futbolcu-Antrenör İletişiminin Farklı Statülerdeki Futbolcuların Başarı Motivasyonuyla İlişkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Ankara.
Adair, J. ve Çolakoğlu, Ö. (2006). Etkili İletişim: Yönetim Silahlarının En Etkilisi. İstanbul: Babıali Kültür Yayıncılığı.
Akman, S. (2004). Stresin nedenleri ve açıklayıcı kuramlar. Türk Psikoloji Dergisi, 34-35.
Aksoy, U. (2019). Farklı klasmanlarda görev yapan futbol hakemlerinin iletişim becerileri ve özgüven düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Aydın İli Örneği), Yüksek Lisans Tezi. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
Aşçı, Ö. Hazar, G. Kılıç, E. Korkmaz, A. (2015). Üniversite öğrencilerinde stres nedenlerinin ve stresle başa çıkma biçimlerinin belirlenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(4), 213-232.
Aytaç, S. (2009). İş stresi yönetimi el kitabı, iş stresi: oluşumu, nedenleri, başa çıkma yolları, yönetimi. Labour Ministry & Casgem; 25-27.
Bayrak, E. Nacar, E. (2015). Profesyonel Takım Sporlarında Görev Yapan Antrenörlerin İletişim Beceri Düzeylerinin Araştırılması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 391-405.
Can, Y. Çoban, Ü. ve Soyer, F. (2011). Negatif duygusallığın stres üzerindeki etkisi: Faal futbol hakemleri üzerinde bir araştırma. Niğde Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 165-174.
Soyal, M., Çelik, N., & Pekel, A. (2017). An investigation of the relationship between the reaction times and the state and trait anxiety levels of the athletes. European Journal of Physical Education and Sport Science, 0. doi:http://dx.doi.org/10.46827/ejpe.v0i0.1331
Dölek, A.K. (2015). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
Ekmekçi, R. (2007). Basketbol hakemlerinin stres kaynakları ve başa çıkma yolları. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi; 2, l 9.
Erdem, T., & Şirin, E.F. (2018, 25-27 Nisan). Güreş hakemlerinin stres kaynakları ve başa çıkma yöntemleri, 6th International Conference on Science Culture and Sport, Lviv, Ukraine.
Güçlü, N. (2001). Stres yönetimi, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 91-109.
Gürgen, H. (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi. İstanbul: Der Yayınevi.
Koçyiğit, M. (2020). Etkili İletişim ve Duygusal Zekâ (4. Baskı). Konya: Eğitim Yayınevi.
Koçyiğit, M., Koçyiğit, A. ve Özsoy, E. (2018). Kişilerarası iletişim bağlamında bireylerin iletişim becerileri ile stresle başa çıkma düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi: Milli sporcular üzerinde bir araştırma. Türk Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 11-19.
Koçyiğit, M., Erdoğdu, M., Uyar, M. & Çınar, M. (2018). Üniversite öğrencilerinin rekreatif etkinliklerle sosyalleşme düzeylerinin iletişim becerileri ve duygusal zekâları üzerine etkisi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(2), 966-988.
Korkut, F. (1996). İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik ve Geçerlik Çalışmaları Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
Korkut, F. (2005). Yetiş kinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28), 143-149.
Köroğlu, M. (2006). Emniyet teşkilatı emniyet hizmetleri sınıfı personelinin iletişim becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. On dokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Köroğlu, M. Yiğiter, K. (2016). Effects of swimming training on stress levels of the students aged 11-13. Universal Journal of Educational Research, 4(8), 1881-1884.
Köse, B., Uzun, M. Özlü, K., Çelik, N.M. ve Erbaş, Ü. (2019). Spor bilimlerinde okuyan öğrencilerin öznel mutluluk ve zindelik düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi (Ankara üniversitesi örneği). Kilis 7 Aralık Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 22-29.
Kumcağız, H., Yılmaz, M., Çelik, S.B. ve Avcı, İ.A. (2011). Hemşirelerin iletişim becerileri: Samsun ili örneği. Dicle Tip Dergisi, 38(1), 49-56.
Lazarus, R. (1998). Stresle Başa Çıkma Tarzınız: Dostunuz Ya Da Düşmanınız, (3. Baskı). (NH Şahin, Çev.). Stresle Başa Çıkma: Olumlu Bir Yaklaşım, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları, No: 2.
Özbay, N. (2012). Amatör spor kulüplerinde görev yapan antrenörlerin iletişim becerilerinin değerlendirilmesi (Manisa İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Celal Bayar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
Özdayı, N. (2011). Futbol hakemlerinin duygusal zekâ ve iletişim beceri düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Antep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
Pehlivan, İ. (1995). Yönetimde Stres Kaynakları. Ankara: Pegem Yayınları.
Pehlivan B.K. (2005). Öğretmen adaylarının iletişim becerisi algıları üzerine bir çalışma. İlköğretim Online Dergisi. 4(2), 17-23.
Söylemez, Ö.F. (2019). Türkiye’deki hokey hakemlerinin iletişim beceri düzeyleri ile stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ağrı.
Şahan, S., Şirin, E.F. (2022). Spor genel müdürlüğü ve bağımsız spor federasyonlarında çalışan personelin algıladığı yönetim tarzlarının informal iletişim kanallarına etkisi. Türk Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 21-37.
Tepeköylü, Ö. Soytürk, M. Çamlıyer, H. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu (Besyo) öğrencilerinin iletişim becerisi algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(3), 115-124.
Tural, N. (1994). Beden eğitimi öğretmenlerinin stres kaynakları, stres tepkileri ve stresle başa çıkma yolları. Yüksek Lisans Tezi, 9 Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Ulukan, H., Kartal, A., Zengin, S., Abanoz, E. I. & Parlak, N. (2017). Spor yapan ve yapmayan üniversite öğrencilerinin iletişim düzeylerinin incelenmesi. Journal of Human Sciences. 14(3), 2317-2325.
Uyar M., Erdoğdu M. (2021). Serbest Zaman Kuruluşlarından Yararlanan Gençlerin Sosyalleşme Düzeyleri ve İletişim Becerilerinin İncelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 15(1), 94-109.
Ünsal, A. (2005). tribün cemaatinin öfkesi: ticarileşen Türkiye futbolunda şiddet. İstanbul: İletişim Yayınları.
Yılmaz, İ., Çimen, Z. ve Bektaş F. (2009). Sporcu algılamalarına göre bireysel ve takım sporu antrenörlerinin iletişim beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4, 45-48.