PÇT'nin n,k ve Yüzdelik Dilimlerindeki Değişimi ile p, Yarıya Bölme ve Değişik İndekslerle Karşılaştırılması

Ölçme araçlarının en önemli niteliklerinden olan geçerlik, son yıllarda ölçme ve karar geçerliği olarak iki grupta ele alınmaktadır. Bu çalışmada, karar geçerliği altındaki sınıflama ve sıralama geçerliği için önerilen PÇT indeksinin, ikili ve çoklu puanlanan ölçeklerde, değişik n. k ve % manipülasyonlarında ne tür değişim gösterdiği: p, yarıya bölme katsayısı ve K ile Po gibi sınıflama geçerliği katsayılarıyla ilişkisi incelenmiştir. İkili puanlanan (Beck Umutsuzluk Ölçeği) ve çoklu puanlanan (Boyun Eğici Davranışlar Ölçeği)ve tekboyutlu duruma getirilen iki ölçeğin uygulandığı 161 kişilik örneklemden elde edilen veriler üzerindeki analiz sonuçları; indeks için en iyi kesme alanının %27'lik alan olduğunu; ikili ölçek için n azaltıldığında sabit k düzeyleri için indeks değerinin azaldığını, çoklu ölçekte ise tersine arttığını; n sabit k azaldığında ise n manipülasyonunun tam tersi bir değişim olduğunu göstermiştir. PÇT indeksine Spearman-Brown düzeltmesi yapılarak geleneksel yarıya bölme katsayısı ve p ile karşılaştırılmış ve indeksin değerinin iki katsayı arasında yer aldığı gözlenmiştir. Geleneksel sınıflama tutarlığı indeksleri olan K ve Po ile yapılan karşılaştırmada, PÇT indeksinin iki katsayı arasındaki değerlere sahip olduğu bulunmuştur. Analiz sonuçları, PÇT indeksine düzeltme yapılması gerektiğini, indeksin hem sınıflama hem de sıralama geçerliği indeksi olarak kullanılabileceğini, ayrıca ölçme aracının güvenirliğine ilişkin de bilgi verebileceğini ortaya koymuştur. Bu bulgulara rağmen, indeks üzerinde başka çalışmalar yapılması gerektiği de açıktır.

Change of PDC in Various n, k and Percent Manipulations and ıts Comparision with p, Split-Half Coefficient and Varous Indices

Recently, a new validity classification has been proposed by Murphy and Davidshofer (2001) and Erkuş (2002 and 2003): Validity of measurement and validity for desicions. In this study, it has been examined how PDC-which is proposed as the index of classification and ordinal validity changes depending on various n. k. and % manipulations and its relation with p, split-half coefficient and the classification consistency indices (K and Po). Analyses on obtained data collected from 161 individuals by using Hopelessness Scale and Submissive Acts Scale have shown that 27%-cutoff area is the best percent: the value of index decreases as n decreases (when k is constant) for dichotomous data, unlike for polytomous data: when n is constant k decreases, PDC value is opposite to n manipulation. When PDC is corrected according to Spearman-Brown formulea (for 2*%46-cutoff area) and is compared with p and split-half coefficient, it has been observed that PDC has values between two conventional coefficients. Morever, when PDC- is compared with K and Po which are the classification consistency indices, the results have pointed out that it has values between K and Po. As a result, it is suggested that PDC can be used as both classification and ordinal validity index: 46%-Spearman-Brown correction for PDC is appropriate: at the same time, PDC- includes information in relation to reliability of the scales. But, it needs further studies especially on its distribution function.

PDF

___

Beck, A. T., Lester, D. & Trexler, L. (1974). The Hopelessness Scale. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 42, 861-874.

Berk, R. A. (1980). A consumers' guide to criterion-referenced test reliability. Journal of Educational Measurement, 17(4), 323-349.

Brennan, R. L. (1972). A generalized upper-lower item discrimination index. Educational and Psychological Measurement. 32, 289-303.

Durak, A. (1993). Beck Umutsuzluk Ölçeği'nin geçerliği üzerine bir çalışma. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Erkuş, A. (1999). Ölçme araçlarının tutarlı ölçme ve sınıflama yapıp yapmadığını belirlemeye ilişkin bir çalışma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi SBE.

Erkuş, A. (2000a). Ölçüt-dayanaklı değerlendirme bağlamında geliştirilen sınıflama tutarlığı indeksleri ve bazı sorunlar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(5), 1-21.

Erkuş, A. (2000b). Yeni bir indeks önerisi: Çift tutarlık indeksi (PÇT). Türk Psikoloji Dergisi, 15(46), 63-71.

Erkuş, A. (2002). Yeni bir geçerlik kavramlaştırması ve sınıflaması önerisi. XII. Psikoloji Kongresi 13 Eylül 2002, ODTÜ, KKM.

Erkuş, A. (2003). Psikometri üzerine yazılar. Türk Psikologlar Derneği Yayınları, No: 24

Erkuş, A. (2004 basımda). Beck Umutsuzluk Ölçeği ve Boyun Eğici Davranışlar Ölçeği'nin psikometrik niteliklerinin gözden geçirilmesi. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi.

Fan, C. T. (1954). Note on construction of an item analysis table for the high-low-27-percent group method. Psychometrika, 19(3), 231-237.

Gilbert, P. & Allan, S. (1994). Assertiveness, submissive behavior and social comparison. British Journal of Clinical Psychology, 33, 295-306.

Hambleton, R. K. & Novick, M. R. (1973). Toward an integration of theory and method for criterion-referenced tests. Journal of Educational Measurement, 10(3), 159-170.

Murphy, K. R. & Davidshofer, C. O. (2001). Psychological testing: Principles and applications (5th ed.). New Jersey: Prentice Hall.

Savaşır, I. & Şahin, N. H. (1997). Bilişsel-davranısçı terapilerde değerlendirme: Sık kullanılan ölçekler. Türk Psikologlar Derneği Yayınları, No: 9.

Seber, G. (1991). Beck Umutsuzluk Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirliği üzerine bir çalışma. Yayınlanmamış Doçentlik Tezi. Anadolu Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Bölümü, Eskişehir.

Subkoviak, M. J. (1988). A practitioner's guide to computation and interpretation of reliability indices for mastery tests. Journal of Educational Measurement, 25(1), 47-55.

Swaminathan, H., Hambleton, R. K. & Algina, J. (1974). Reliability of criterion-referenced tests: A decision-theoretic formulation. Journal of Educational Measurement, 11, 263-267.

Şahin, N. H. & Şahin, N. (1992). Adolescent guilt, shame, and depression in relation to sociotropy and autonomy. The World Congress of Cognitive Therapy, Toronto, June 17-21.

Tezbaşaran, A. A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme klavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği yayınları.