SİNİR ALLOGREFT NAKLİ İLE SİNİR TAMİRİ YAPILAN REPLANTE EDİLMİŞ KOLLAR:İKİNCİ YILLARININ SONUNDA İKİ OLGUNUN SUNUMU
Amaç: Sinir allogreft nakli ile sinir tamiri yapılan iki olgu, ikinci yıl sonunda sunulmaktadır. Olgular: Orta ve üst seviyede kol ampütasyonlu iki olguda (21 aylık ve 14 yaş) replantasyon yapıldı. Ulnar, median ve radial sinirler ağır ezilme ve çekilme hasarı nedeniyle sekonder onarıma bırakıldılar. Gereksinim duyulan sinir grefti miktarı dikkate alınarak her iki olguda da sinir allogreft nakli planlandı. İki olguda da proksimal sağlıklı güdükler infraklavikular yaklaşımla brakial pleksusun kordonları seviyesinde bulundu. Distal sağlıklı güdükler önkolda değişik seviyelerde bulundular. İlk olguda canlı vericilerden alınan sural sinir greftleri kullanıldı (Ocak 2004, 180 cm). Sonraki olguda kadavra greftleri kullanıldı (Mart 2004, 350 cm). Alıcı ve vericiler arasında sadece ABO kan grubu uyumu arandı. Alıcı ve vericilere organ nakli işlemleri aynen uygulandı. İmmünbaskılama, siklosporin, prednisolon ve azatiyoprin ile sağlandı. İlk hastada greftlerin distalinde yeterli sinir rejenerasyonu nedeniyle ilaçlar Ekim 2005 te kesildi. Sonuçlar: İlk olguda 18. ayda yapılan kaba gözlemlerde parmaklarda koruyucu duyu ve ekstrinsik fleksor reinervasyon görüldü. Ekstensorlar ve intrinsik kaslarda klinik reinervasyon bulgusu elde edilemedi. Diğer hastada Tinel testi bulguları elde ve parmaklarda değişik düzeylerde bulunmaktadır. Hiç motor inervasyon sağlanamayan hastada sadece koruyucu el duyusu elde etme beklentimiz vardır. Sonuç: Sinir noksanlığı otojen greftlerle onarılamayacak kadar fazla ise sinir allogreft nakli ilk seçenek tedavidir.
Amaç: Sinir allogreft nakli ile sinir tamiri yapılan iki olgu, ikinci yıl sonunda sunulmaktadır. Olgular: Orta ve üst seviyede kol ampütasyonlu iki olguda (21 aylık ve 14 yaş) replantasyon yapıldı. Ulnar, median ve radial sinirler ağır ezilme ve çekilme hasarı nedeniyle sekonder onarıma bırakıldılar. Gereksinim duyulan sinir grefti miktarı dikkate alınarak her iki olguda da sinir allogreft nakli planlandı. İki olguda da proksimal sağlıklı güdükler infraklavikular yaklaşımla brakial pleksusun kordonları seviyesinde bulundu. Distal sağlıklı güdükler önkolda değişik seviyelerde bulundular. İlk olguda canlı vericilerden alınan sural sinir greftleri kullanıldı (Ocak 2004, 180 cm). Sonraki olguda kadavra greftleri kullanıldı (Mart 2004, 350 cm). Alıcı ve vericiler arasında sadece ABO kan grubu uyumu arandı. Alıcı ve vericilere organ nakli işlemleri aynen uygulandı. İmmünbaskılama, siklosporin, prednisolon ve azatiyoprin ile sağlandı. İlk hastada greftlerin distalinde yeterli sinir rejenerasyonu nedeniyle ilaçlar Ekim 2005 te kesildi. Sonuçlar: İlk olguda 18. ayda yapılan kaba gözlemlerde parmaklarda koruyucu duyu ve ekstrinsik fleksor reinervasyon görüldü. Ekstensorlar ve intrinsik kaslarda klinik reinervasyon bulgusu elde edilemedi. Diğer hastada Tinel testi bulguları elde ve parmaklarda değişik düzeylerde bulunmaktadır. Hiç motor inervasyon sağlanamayan hastada sadece koruyucu el duyusu elde etme beklentimiz vardır. Sonuç: Sinir noksanlığı otojen greftlerle onarılamayacak kadar fazla ise sinir allogreft nakli ilk seçenek tedavidir.