Elektrik yaralanmaları genellikle yanık olarak nitelendirilse de, verdikleri zarar basit bir termal yaralanmanın ötesindedir. Elektrik akımının canlı dokular üzerinden geçmesi, spesifik bir yaralanmadan çok birçok komponenti olan sendrom benzeri bir klinik tablo ortaya çıkarır. Elektrik yaralanmaları, maruz kalınan akımın yoğunluğuna bağlı olarak yüksek voltajlı ve düşük voltajlı olarak iki gruba ayrılmakta ve burada sınır değer 1000 volttur. Toplu ulaşımda kullanılan trenler için yukarıdan asılı elektrik şebekesi enerji kaynağı olarak kullanılmakta ve bu şebeke elektrik yaralanmalarına neden olabilmekte; oluşan yüksek voltajlı elektrik yaralanmaları sonucu ölümcül komplikasyonlar ile karşılaşılabilmektedir. Ağustos 2001 den beri yaklaşık 3 senelik sürede, demiryollarındaki yüksek gerilim hatlarında meydana gelen elektrik yaralanması nedeniyle 5 hasta yanık merkezimize kabul edilmiştir. Hastalarla ilgili bilgiler retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların tümü erkek ve ortalama yaş 19 (15- 21) idi. Ortalama hastanede kalış süresi 26,8 (5-45) gündü. Tedavi döneminde tüm hastalara santral venöz yol açıldı ve Parkland formülüne uygun olarak yanığın genişliğine göre ve takip eden dönemde idrar çıkışına uygun şekilde yoğun sıvı replasmanı tadavisi uygulandı. Lund-Browder skalası kullanılarak yapılan yanık yüzey alanı hesaplamasında ortalama yanık alanı yüzdesi %52 (38-74) olarak bulundu. Hastalardan ikisi sepsis nedeniyle kaybedildi, mortalite oranı % 40 olarak gözlendi. Sonuç olarak potansiyel ölümcül kazalara yol açan tren yolları civarındaki yüksek gerilim hatlarından korunmak için alınan tedbirlerin yeterli olmadığını ve demir yollarındaki yüksek gerilim hatlarının neden olabileceği kazalarla ilgili toplumsal duyarlılık artırılması gerektiğini düşünüyoruz.