Giriş: Çalışma servikal disk hernisi (SDH) olanlarda temporomandibular eklem disfonksiyonu (TMED) görülme sıklığını kontrollü ve tek kör araştırma tasarımıyla belirlemek amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya 32 SDH hastası ve 30 sağlıklı kontrol alındı. Klinik Kraniomandibular Disfonksiyon İndeksi’yle TMED semptom ve bulguları değerlendirildi, TMED sınıflandı. Servikal ve çiğneme kasları ile TME’nin palpasyonundaki ağrı, istirahat ve aktif ağız açıp-kapamadaki TME ağrısı (TME AA), TME fonksiyonlarındaki ağrı, servikal bölge istirahat-aktivite ağrısı vizüel analog skalayla (VAS) değerlendirildi. TME sesleri sorgulandı. TME ve servikal bölge normal eklem hareketleri (NEH) ölçüldü. TMED prevelansı yüzdeleri bulundu. Değerlendirme sonucundaki verilerin gruplardaki farkları saptandı. SDH’lılarda servikal bölge ile TME’deki semptom ve bulgular arasındaki ilişki belirlendi. Bulgular: SDH’lılarda TMED görülme prevelansı %46,87, kontrol grubunda (KG) %26,67’ydi, aradaki fark anlamlıydı (p=0.03). SDH’lılarda TMED görülme riski, KG’ye göre 2,43 kat daha fazlaydı. SDH’lılarda TME AA düzeyi (p=0,01), çiğnemedeki ağrı düzeyi (p=0,03), servikal bölge istirahat-aktivite ağrısı, Masseter, Medial Pterygoid ve Üst Trapez kaslarının palpasyonundaki ağrı KG’ye göre anlamlı oranda fazla bulundu (p<0,05). İki grubun TME NEH arasında fark bulunmazken (p>0,05), SDH’lı bireylerin servikal bölge lateral fleksiyonunda KG’ye göre anlamlı kısıtlılık belirlendi (p=004). TME sesleri iki grupta benzerdi (p=088). SDH’lı grupta Masseter kasının (sağ) palpasyonundaki ağrı ile Üst Trapez (sağ-sol) kasının palpasyonundaki ağrı arasında orta düzeyde olumlu (r=0,48,p=0,01-r=0,43,p=001), Masseter kasının palpasyonundaki ağrı ile lateral fleksiyon NEH arasında zayıf düzeyde olumsuz korelasyon bulundu (r=-0,21,p=0,04). Sonuçlar: SDH’lı bireylerde TMED, servikal bölge problemleri olmayan bireylere göre daha sık görülmektedir. SDH’lı bireylerde, TME’nin özellikle kassal yapıları içerecek şekilde değerlendirilmesi çok yönlü tedavinin planlanmasında yararlı olabilir.

Introduction: This study was performed to determine the prevalence of the temporomandibular joint (TMJ) disorders in patients with cervical disc herniation (CDH) using controlled, single-blind design. Material and Methods: 32 CDH patient (CDHG), 30 healthy control subjects (CG) were included. Temporomandibular disorders (TMD) signs and symptoms were assessed with “The index of clinical craniomandibular dysfunction”, TMD were classified. Pain during TMJ, masticatory-cervical muscle palpation, pain during rest, mouth opening-closing, mandibular functions and cervical rest-activity pain were assessed with visual analog scale (VAS). TMJ noises, TMJ-cervical range of motions (ROM) were investigated. Percentages of individuals with TMD were calculated. Comparisons of data in groups and correlations between TMJ-cervical signs and symptoms in CDHG were determined. Results: The prevalence of TMD were 46,87% in CDHG, 26,67% in CG, the difference was significant (p=0.03). TMD risk in CDHG was 2,43 times higher than in CG. Pain level during mouth opening-closing (p=0.01), chewing(p=0.03), cervical rest-activity pain, pain in Masseter, Medial Pterygoid, Upper Trapezius muscles palpation were significantly higher in CDHG than CG. TMJ ROM wasn’t different (p>0.05), while lateral flexion ROM was limited in CDHG (p=0.04). TMJ noises were similar (p=0.88). A positive moderate correlation between pain during palpation of Masseter (right) and Upper Trapezius (right-left) (r=0.48,p=0.01-r=0.43,p=0.01) and a negative weak correlation between pain during palpation of Masseter and lateral flexion ROM (r=-0.21,p=0.04) was found. Conclusions: TMD is seen more frequently in CDH patients than in individuals without cervical problems. Assessment of TMJ with specific investigation of muscle structures can be beneficial for planning multidirectional treatment for CDH patients.