Maksiller retrüzyon, yetersiz maksiler gelişim olarak tanımlanır. Maksillanın sagital iskeletsel yetersizlikleri estetik problemlere ek olarak solunum ve beslenmede zorluklar gibi fonksiyonel sorunlara da neden olur ve sıklıkla cerrahi tedavi gerektirir. Şiddetli maksiler hipoplazinin geleneksel cerrahi tedavisinde bir takım kısıtlamalar söz konusudur. Günümüzde maksiler retrüzyonun eksternal distraksiyon ile tedavisi yaygın olarak uygulanan bir tekniktir. Bu derlemenin amacı, dudak damak yarığına ve/veya kraniofasiyal sendroma sahip bireylerde eksternal distraksiyon ile elde edilen tedavi sonuçlarının uzun dönem stabilitesini rapor eden çalışmaları incelemek ve stabiliteyi etkileyen olası nedenleri irdelemektir.

Maxillary retrusion is defined as inadequate maxillary development. In addition to aestetic problems, sagittal skeletal deficiencies of maxilla can cause functional problems such as breathing and feeding difficulties and often requires surgical treatment. There are a number of limitations of conventional surgical treatment of severe maxillary hypoplasia. Today, treatment of maxillary retrusion with external distraction is a widely applied technique. The purpose of this review is to evaluate the studies which report the long term stability of treatment results obtained with external distraction in cases with cleft lip palate and/or craniofacial syndrome and to distinguish the possible factors affecting the treatment stability.